Για την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013 προσκλήθηκαν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Φιλαδέλφειας
Χαλκηδόνας σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στην αίθουσα του Πολυκλαδικού Λυκείου για να πληροφορηθούν από τους εκπροσώπους της “Οικογένειας της ΑΕΚ” σχετικά με το Γήπεδό της στην Νέα Φιλαδέλφεια.
Φάκελλος του θέματος δεν υπήρξε προς μελέτην από τους Δημοτικούς Συμβούλους πριν από την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπως πρέπει να συμβαίνει στην περίπτωση που ένα θέμα φέρεται για συζήτηση και λήψη απόφασης ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου.
Σε μια αίθουσα κατειλημμένη κυρίως από οπαδούς της ΑΕΚ, με προεδρείο 4 εκπροσώπους της “Οικογένειας της ΑΕΚ”, την Δήμαρχο, τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, τον Αντιπρόεδρο και τον Γραμματέα αυτού ψηλά και τους Δημοτικούς Συμβούλους κάτω “πολιορκούμενους” από τους οπαδούς της ΑΕΚ, εξελίχθηκε η “συνεδρίαση” του Δημοτικού Συμβουλίου. Ωρισμένοι των Δημοτικών Συμβούλων δεν είχαν προσέλθει, ενώ εκείνοι της “Λαϊκής Συσπείρωσης” ευρεθέντες μπροστά σε μια μη ανεκτή κατάσταση απεχώρησαν· και ορθώς, κατά την γνώμη μου, απεχώρησαν.
Εκπρόσωπος της “Οικογένειας της ΑΕΚ”, προεισαγωγικώς ομιλών, ζήτησε να έχει την σύμφωνη γνώμη του Δημοτικού Συμβουλίου, όλου του Δημοτικού Συμβουλίου, στις επιδιώξεις της “Οικογένειας”, ενώ άλλοι εκπρόσωποί της, αυτοπαρουσιασθέντες ως τεχνοκράτες, ανέφεραν τις επιδιώξεις δείχνοντας μερικές εικόνες και κάνοντας μια σύγκριση με τις Φαραωνικές επιδιώξεις της “Οικογένειας της ΑΕΚ” το 2003.
Η Νομική και Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου άφαντες από την “συνεδρίαση” αυτή του Δημοτικού Συμβουλίου, που κατέληξε με βροχή τα “ναι” επί της αρχής, λέει, των επιδιώξεων της “Οικογένειας της ΑΕΚ” του 2013. Θλίβομαι διότι δύο Δήμαρχοι της πόλης και επί μακρόν διατελέσαντες Δημοτικοί Σύμβουλοι (Παντελής Γρετζελιάς και Σταύρος Κόντος) δεν αντιτάχτηκαν στην διαδικασία που ακολουθήθηκε και δεν περιείχε ίχνος σεβασμού στην λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου· θλίβομαι διότι και παλαιοί Δημοτικοί Σύμβουλοι, όπως ο Χαράλαμπος Μπόβος, αλλά και ο Χάρης Τομπούλογλου, επί χρόνια πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας και Δημοτικός Σύμβουλος Νέας Χαλκηδόνας, έπραξαν το ίδιο – μη λαμβάνοντας καθόλου υπόψη τους και το βεβαρημένο παρελθόν της “Οικογένειας της ΑΕΚ” απέναντι στην πόλη μας από την δικτατορία των συνταγματαρχών και μετά.
Η αυστηρή τήρηση των διαδικασιών είναι προϋπόθεση για τα περαιτέρω· η “συνεδρίαση” της Τετάρτης 2 Οκτωβρίου 2013 πρέπει να θεωρηθεί ως μη γενομένη· η “Οικογένεια της ΑΕΚ” οφείλει να καταθέσει τον φάκελλο για το Γήπεδό της στην Νέα Φιλαδέλφεια στις Δημοτικές Υπηρεσίες – εκείνες θα εισηγηθούν στο Δημοτικό Συμβούλιο και εκείνο μετά γνώσεως, μετά και την ενημέρωση του λαού, την συζήτηση και ανταλλαγή επιχειρημάτων και την στάθμιση όλων των δεδομένων, χωρίς αναφορές και “όρκους πίστης” στον κύριο εκπρόσωπο αυτή την περίοδο της “Οικογένειας της ΑΕΚ”, να αποφασίσει κατά συνείδηση συμβάλλοντας στην επίλυση του προβλήματος της ΑΕΚ αλλά όχι σε βάρος της πόλης και των δημόσιων οικονομικών. Οι γνωμοδοτήσεις του Ε.Μ. Πολυτεχνείου και του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος πρέπει να αποτελέσουν μέρος του φακέλλου του θέματος.
Τον Απρίλιο του 2003 έγραφα:
“Η ΑΕΚ θα πρέπει να συμπορευθεί στον χρόνο με την Μικρασιατοπροσφυγούπολη της Νέας Φιλαδέλφειας σεβόμενη τον πνεύμονα της πόλης, το Δάσος δηλαδή, αλλά και τον Συνοικισμό των Μικρασιατών Προσφύγων της, που χτίστηκε κατά το πρότυπο της Ελληνικής κατοικίας που άνθησε προ αιώνων πολλών στην Μικρά Ασία προσαρμοσθείσα στις νεώτερες ανάγκες στην Σμύρνη κυρίως και υιοθετήθηκε κατόπιν από τον νεώτερο Ευρωπαϊκό πολιτισμό εφαρμοσθείσα κατ’ αρχήν στην Αγγλία – η ΑΕΚ δηλαδή θα πρέπει να πορεύεται εσαεί προς εκπλήρωσιν των σκοπών του πρώτου καταστατικού της, κατά το πνεύμα των ιδρυτών της αλλά και εκείνων που συνετέλεσαν ουσιωδώς για να παραχωρηθή σε αυτή ο χώρος του Γηπέδου της, οι οποίοι υπήρξαν κορυφαίες προσωπικότητες του Αθλητισμού (με κεφαλαίο το α), προσωπικότητες εξαιρετικής πνευματικής και ηθικής συγκρότησης”.
Επιμένω σε αυτά και τον Οκτώβριο του 2013 και προσθέτω: Η “Οικογένεια της ΑΕΚ” έχει την δυνατότητα θαρρώ από μόνη της – χωρίς τα εκατομμύρια ευρώ του Περιφερειάρχη Αττικής Γιάννη Σγουρού, που δεν είναι προσωπική του περιουσία αλλά δημόσια έσοδα και πρέπει να διατεθούν για την αντιμετώπιση άμεσων και πιεστικών αναγκών στους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας της δημόσιας υγείας και της δημόσιας εκπαίδευσης ιδιαίτερα χειμαζομένων από την κρίση δήμων και των κατοίκων τους – να ξαναφτιάξει το ποδοσφαιρικό γήπεδο και τον στίβο στην ίδια θέση την παλιά και μια πρώτη εξέδρα για τους θεατές των αγώνων και σταδιακά σε ένα βάθος χρόνου να αποκτήσει και πάλι το Στάδιο που στερήθηκε από λανθασμένες ενέργειες παλαιότερων διοικήσεών της.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν από το 2003, αλλά και τις μέρες που διανύουμε, φαίνεται να έχει υποτιμηθεί από την “Οικογένεια της ΑΕΚ” και τις Αρχές της πόλης μας ένας κίνδυνος, κίνδυνος θαρρώ θανάσιμος: και αυτός είναι η ανάκληση της παραχώρησης από την μεριά του Ελληνικού Δημοσίου προς την ΑΕΚ του χώρου του Γηπέδου της, που δεν είναι ακριβώς ιδιοκτησία της, εφ’ όσον ο σκοπός της παραχώρησης (η άθληση των παιδιών των προσφύγων δηλαδή) δεν εκπληρώνεται σ’ αυτόν τον χώρο.
Ο κίνδυνος αυτός, στις παρούσες ιδιαίτερα συνθήκες, είναι υπαρκτός δεν είναι υποθετικός: Η “Οικογένεια της ΑΕΚ” και οι Αρχές της πόλης ας σπεύσουν, με αυστηρή τήρηση των διαδικασιών, στην ρεαλιστική κατεύθυνση που υποδεικνύω. Οι καιροί ου μενετοί!
Κώστας Π. Παντελόγλου
Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013
