Στις 21 Ιανουαρίου 1924 πέθανε ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Λένιν. Στις 15 Ιανουαρίου 1919 είχαν δολοφονηθεί στο Βερολίνο οι ηγέτες της εργατικής τάξης Καρλ Λήμπκνεχτ και Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Το ΚΚΕ θέλοντας να τιμήσει την μνήμη τους τον Ιανουάριο του 1925 απεφάσισε την πραγματοποίηση σχετικής εκδήλωσης, όμως η εκδήλωση αυτή απαγορεύτηκε με το πρόσχημα της δήθεν προκλήσεως “ταραχών”.
Πώς όμως αντέδρασε, στην απαγόρευση αυτή, μεταξύ άλλων και το Γυναικείο Γραφείο του ΚΚΕ; Προκειμένου να το γνωρίσουμε ας διαβάσουμε την σχετική προκήρυξή του που καταχωρώ αμέσως παρακάτω εδώ, στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”. Η προκήρυξη αυτή απευθυνόμενη “σ’ όλες τις εργάτριες της πόλης και του κάμπου” έχει ως εξής:
“Συντρόφισες!
Εδώ και ένα χρόνο υπέκυψε στον θάνατο … ο αρχηγός όλης της εργατιάς των πόλεων και τ(ων) κάμπ(ων) Νικολάϊ Λένιν, κι εδώ κι έξη χρόνια βρήκαν άγριο θάνατο … οι αρχηγοί του Γερμανικού προλεταριάτου Λήμπκνεχτ και Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Το έργο του Λένιν στάθηκε ένας φωτεινός σταθμός μέσα στο όλο κίνημα του σκλαβωμένου προλεταριάτου όλης της Γης. Εκατομμύρια ολόκληρα σκλάβων της πλουτοκρατίας δοξάζουν σήμερα το όνομά του. … Μα ακόμα ο Λένιν και το αθάνατο έργο του είναι εκείνο που έδωκε σαφή και καθωρισμένο χαρακτήρα στο κίνημα το δικό μας, το κίνημα της σκλάβας γυναίκας. Η γυναίκα σκλάβα του άντρα (και) της δουλειάς! Η γυναίκα υποτακτικό ζώο μέχρι της χθες, με αντρειωμένη σήμερα την σκέψη τραβάει μπροστά, αδελφωμένη μ’ όλη την εργατιά για το γκρέμισμα του καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Ας είναι για μας φωτεινά σύμβολα ο Λένιν, ο Λήμπκνεχτ και η Ρόζα Λούξεμπουργκ. Η Λούξεμπουργκ, γυναίκα σαν κι εμάς, έπεσε τίμια και παληκαρίσια για την επικράτηση του αγώνα της σκλαβωμένης εργατιάς.
Συντρόφισες!
Κάθε κορίτσι σήμερα και γενικά κάθε γυναίκα, που δεν έχει χαντακωθή μέσα στις προλήψεις και στην σκλαβιά, ας έρθη μαζύ μας, δίπλα μας, κι όλες μαζύ, κάτω απ’ την σημαία την τίμια του Κομμουνιστικού Κόμματος, όπως κάνουν οι ομόφυλές μας σ’ όλες τις άλλες χώρες, να αγωνισθούμε για την εγκαθίδρυση μιαςκανούργιας κοινωνίας των εργαζομένων και λεύτερων ανθρώπων.
Συντρόφισες!
Με την καρδιά σφιγμένη από την αγανάκτηση για την αισχρή στάση του Κράτους, που κι εδώ ακόμα ήρθε να μας απαγορέψη, σε μας την εργατιά, να συγκεντρωθούμε σήμερα γύρω απ’ την μνήμη των μεγάλων μας αρχηγών, του Λένιν, του Καρόλου Λήμπκνεχτ και της Ρόζας Λούξεμπουργκ, διαμαρτυρόμαστε … και σας καταγγέλουμε την πράξη αυτή του επισήμου Κράτους, πράξη που έρχεται ακόμα μια φορά να πιστοποιήση τον ρόλο του Κράτους μέσα στο σημερινό καταθλιπτικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα.
Ζήτω το κομμουνιστικό γυναικείο κίνημα της Ελλάδος.
Κάτω η εκμεταλλεύτρια πλουτοκρατία.
Ζήτω η απελευθέρωση της γυναίκας”.
Μένει τώρα να σημειώσω πως η προκήρυξη αυτή δημοσιεύτηκε στον “Ριζοσπάστη” στις 25 Ιανουαρίου 1925, έχει δε περιληφθεί και στο “ΚΚΕ Επίσημα Κείμενα”, τόμος δεύτερος 1925-1928, Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1974, Σελ. 30-31.
Κώστας Π. Παντελόγλου
