(Με αφορμή κάποιες αναρτήσεις του Καθηγητή ΕΜΠ Γ. Σαρηγιάννη στο www.greekarchitects.gr, η τελευταία στις 25.1.2014)
Τώρα που αναρτήσεις του Καθηγητή ΕΜΠ Γ. Σαρηγιάννη τρίτωσαν επί του θέματος, οφείλω θαρρώ να σημειώσω και εγώ εδώ, στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”, που τίποτα δεν του είναι ξένο, λίγα για την αρχή – τα υπόλοιπα, που είναι πολλά, θα τα σημειώσω πάλι εδώ, συν τω χρόνω όμως, καλά νάμαστε…
Στην δεύτερη ανάρτηση του Καθηγητή Γ. Σαρηγιάννη (24.1.2013) διάβασα και τούτο: “Ειδικά για την πολεοδομία δεν έχουν επισημανθεί άρθρα (στο περιοδικό “Σύγχρονα Θέματα”) πλην της δημοσίευσης των εισηγήσεων της ΕΜΟΚΑ στο Ε’ Συνέδριο Αρχιτεκτόνων (για τα προβλήματα της Μείζονος Περιοχής Αθηνών)”.
Του τηλεφώνησα τότε για να του πω ότι αυτό που έγραψε αδικεί το περιοδικό, και σημαντικούς επιστήμονες όπως, επί παραδείγματι, τον Γιάννη Τομπρογιάννη ή τον Καθηγητή ΕΜΠ Νίκο Κιτσίκη – για τον Νίκο Κιτσίκη μάλιστα του πρόσθεσα ότι καθόλου δεν αναφέρει τις σχετικές ομιλίες του στην Βουλή ως Βουλευτή της ΕΔΑ, τα όσα είχε πει ως υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων εν όψει των Δημοτικών Εκλογών της 5ης Ιουλίου 1964, ή αυτά με τα οποία είχε χαιρετίσει από μέρους της ΕΔΑ Συνέδρια των Αρχιτεκτόνων…
Έκπληκτος διάβασα τώρα, ένα χρόνο μετά, στην τρίτη του ανάρτηση επί του θέματος (25.1.2014) να με αναφέρει και μένα, μαζί με τον Γιάννη Τομπρογιάννη, ως αρθρογράφο των “Σύγχρονων Θεμάτων”, αλλά και ως συνεργάτη του Νίκου Κιτσίκη, τοποθετώντας μας μάλιστα όλους σε ένα ιδεολογικό-πολιτικό πλαίσιο που έχει “επινοήσει” ο Μάκης Μαΐλης (με τις γνωστές ιδιότητες) για το κομμουνιστικό, αριστερό και δημοκρατικό κίνημα της Ελλάδας. Ο Καθηγητής Γ. Σαρηγιάννης ακόμα και στις ευχαριστίες του σε μένα λάθος είχε γράψει…
Τα χρόνια που μιλάμε, τα προδικτατορικά χρόνια του ’60 δηλαδή, ήμουν σπουδαστής της Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, στέλεχος της Ν. ΕΔΑ και των Λαμπράκηδων και ένας των συντακτών της “Πανσπουδαστικής” και συνεργάτης της “Γενιάς μας” της Δ.Ν. Λαμπράκη και όχι αρθρογράφος των “Σύγχρονων Θεμάτων” και συνεργάτης του Καθηγητή Νίκου Κιτσίκη βουλευτή Αθηνών της ΕΔΑ – ήμουν όμως προσεκτικός αναγνώστης του δίμηνου περιοδικού επιστημονικής έρευνας και επιστημονικού προβληματισμού “Σύγχρονα Θέαμτα” (1962-1967) και μελετούσα με ιδιαίτερη προσοχή τους καρπούς της πνευματικής προσπάθειας και της πολιτικής σκέψης τόσο του Καθηγητή Νίκου Κιτσίκη όσο και του Γιάννη Τομπρογιάννη και όπου αλλού δημοσιεύονταν, αυτός είναι ο λόγος που καλά θαρρώ γνωρίζω τα σχετικά…
Ανεξήγητο για μένα, επί του παρόντος, αυτό που έκανε ο Καθηγητής Γ. Σαρηγιάννης – του ζήτησα όμως στις 29.1.2014, ούτως εχόντων των πραγμάτων, να απαλείψει από την ανάρτησή του το όνομά μου, μαζί και από τις ευχαριστίες του, μου το υποσχέθηκε ζητώντας μου συγγνώμη…
Ό,τι όμως έχω να πω σχετικά με τις αναρτήσεις του επί του θέματος – και έχω να πω πολλά, διότι αυτές αναφέρονται σε ζητήματα σημασίας με τρόπο όχι ορθό, κατά την γνώμη μου, αλλά τρόπο λανθασμένο από άποψη μεθοδολογίας και μη ακριβή ή και ελλειπή από άποψη αναφοράς στα στοιχεία, αλλά και φορώντας τα γυαλιά της μαΐλειας οπτικής της ιστορίας του κομμουνιστικού, αριστερού και δημοκρατικού κινήματος της Ελλάδας – αυτή την φορά θα τα δημοσιοποιήσω μόνο μέσα από τον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
