Ο γιος του Νίκου Ζαχαριάδη και της Ρούλας Κουκούλου Σήφης Ζαχαριάδης έδωσε μια συνέντευξη στην εφημερίδα “Η Ελλάδα αύριο” και στον Περικλή Καπετανόπουλο, συνέντευξη που αναπαράχθηκε σε ευρεία κλίμακα στο διαδίκτυο· και σε ένα μπλογκ της πόλης μας βρήκε την θέση της η συνέντευξη αυτή που έχει τίτλο “Ο πατέρας μου Νίκος Ζαχαριάδης”.
Έχω κατ’ αρχήν να παρατηρήσω πως η συνέντευξη αυτή δεν περιορίστηκε στον τίτλο της, πρώτα-πρώτα με τα όσα εισαγωγικά συνόδευαν αυτήν και δεύτερο με αρκετές από τις ερωτήσεις για τις οποίες ζητήθηκε απάντηση από τον Σήφη Ζαχαριάδη – μου σχηματίστηκε έτσι η εντύπωση ότι επιχειρήθηκε μέσω της δημιουργίας κλίματος συναισθηματικής-συγκινησιακής φόρτισης να υπάρξει συνέχεια στην προσπάθεια δικαίωσης του Νίκου Ζαχαριάδη.
Φαίνεται πως η κομματική δικαίωσή του από το σημερινό κομμουνιστικό κόμμα δεν είναι αρκετή – όμως πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους, μαζί και τον γιο του Σήφη που δεν είναι πια παιδί, ότι στην πολιτική-κομματική διαδρομή του Νίκου Ζαχαριάδη υπάρχουν τοποθετήσεις του, ενέργειές του και συμπεριφορές του, που δεν πρόκειται ποτέ να έχουν την σύμφωνη γνώμη όλων όσων μετείχαν και μετέχουν στο κομμουνιστικό, στο αριστερό και δημοκρατικό κίνημα της Ελλάδας.
Οφείλουν όμως όλοι αυτοί, μαζί και ο γιος του Νίκου Ζαχαριάδη, να συμβάλουν ώστε ο αγριανθρωπισμός και ο ανθρωποφαγισμός να εξοβελιστούν από αυτό το κίνημα, στο οποίο πρέπει να επικρατήσει των γνωμών η διαλεκτική προς συναγωγήν συμπερασμάτων καθοδηγητικών των πράξεων και όχι η αποσιώπηση και ο διωγμός τους επί βλάβη εν τέλει του λαού και του έθνους.
Ο Νίκος Ζαχαριάδης ορθά έχει χαρακτηρισθεί και θύτης και θύμα ενός κλίματος που κυριάρχησε πολλά χρόνια (και κυριαρχεί με την μια ή την άλλη μορφή μέχρι σήμερα) στο κομμουνιστικό, αριστερό και δημοκρατικό κίνημα της Ελλάδας, ενός κλίματος που δεν τιμά ούτε τους υπερασπιστές του ούτε τους κατήγορους του Νίκου Ζαχαριάδη.
Ο “Κόσμος της Ν. Φιλαδέλφειας” με προσοχή παρακολουθεί την σχετική περί τον Νίκο Ζαχαριάδη κίνηση, και σημειώνει το περιεχόμενο μιας απάντησης του Σήφη Ζαχαριάδης ότι “θα εκδοθούν όλα τα κείμενα από την αρχή της πολιτικής του δράσης έως τον θάνατό του” και ότι “θα εκδοθεί επίσης αρκετό άγνωστο αρχειακό υλικό που τον αφορά” – και τούτο όχι μόνο εξαιτίας της σημασίας των σχετικών, αλλά και διότι γνωρίζει ότι στην Νέα Φιλαδέλφεια, στην οδό Κίου (σημερινή οδό Εθνικής Αντιστάσεως), κοντά στην πλατεία Πατριάρχου, απέναντι από το πατρικό σπίτι του Σάββα Σταματιάδη (που διετέλεσε και Δήμαρχος της Νέας Φιλαδέλφειας τα χρόνια 1979-1990), κατοικούσε η μητέρα του Νίκου Ζαχαριάδη στην οποία αυτός είχε μεγάλη αδυναμία.
Ο Νίκος Ζαχαριαδης ήταν, μ’ αυτή την έννοια, ένας δικός μας, ένας Φιλαδελφειώτης – που του πρέπει ιδιαίτερη προσοχή και περαιτέρω εξονυχιστική θα έλεγα μελέτη των απόψεων και της δράσης του, λόγω των σημαντικών επιπτώσεών της στην ζωή του λαού και στην πορεία του έθνους.
Κώστας Π. Παντελόγλου
Πάντως το 1936, με τη δικτατορία Μεταξά, ο Ζαχαριάδης συνελήφθη σ’ ένα σπίτι που νοίκιαζαν στην Κάτω Κηφισιά, όπου φαίνεται ότι υπήρχε πολύγραφος και ασύρματος. Για το το θέμα κυκλοφόρησε ένα βιβλίο που παρουσιάστηκε στο Σεμινάριο Ιστορίας της Κηφισιάς:
-27 Απριλίου 2009: Βασίλης Πέρρος, συγγραφέας, «Η σύλληψη του Νίκου Ζαχαριάδη (1936): Μια ιστορία πολιτικού θρίλερ στην Κάτω Κηφισιά»,
https://kars1918.wordpress.com/2009/10/27/27-10-2009/
Ιδιαίτερο ιστορικό και ιδεολογικό ενδιαφέρον για όσους ασχολούνται με τα μικρασιατικά έχει ο διάλογος του Ν.Ζαχαριάδη με τον προοδευτικό Μικρασιάτη, καθηγητή φιλοσοφίας, Χαράλαμπο Θεοδωρίδη που έγινε τον Ιούλιο του 1935, στο πλαίσιο της συγκρότησης του Παλλαϊκού Αντιφασιστικού Μετώπου:
http://kars1918.wordpress.com/2012/10/06/zahariadis-theodoridis/
αρμοδιοτατος για να μιλησει για τον νικο ζαχαριαδη,ο αλεξης παρνης.
αρμοδιοτατα για τον νικο ζαχαριαδη και τα κειμενα του στους ηδη κυκλοφορησαντες 2 πρωτους τομους..των γραπτωντου.
βλεπε και εφημεριδα το βημα,2013..