Ο Μάκης Μαΐλης “γράφει”, το κακό συνεχίζεται…

Άλλη μια έκδοση στο όνομα του Μάκη Μαΐλη κυκλοφόρησε τις προπασχαλινές μέρες του 2014 από την “Σύγχρονη Εποχή” – υποτίθεται πως διαπραγματεύεται το αστικό πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα από το 1950 έως το 1967.

Δεν πρόκειται ωστόσο περί αυτού.

Ο κυρίως σκοπός του είναι διάφανος για έναν που έζησε και γνωρίζει τα γεγονότα: αλλού να αποσιωπήσει, αλλού να μειώσει, αλλού να συκοφαντήσει συλλογικές προσπάθειες των δεκαετιών του ’50 και του ’60 και πρόσωπα όχι μόνο της ΕΔΑ και των συνεργαζόμενων μαζί της δυνάμεων, αλλά και αυτού του ΕΑΜ – δεν εφείσθη ούτε του ΚΚΕ αλλά και του ΚΚΣΕ της εποχής, θιασώτης του εγχειρήματος του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος (ΔΣΕ), εγχειρήματος συνυπεύθυνου στην δημιουργία καταστροφικών συνθηκών για το κομμουνιστικό αριστερό και δημοκρατικό κίνημα, τον λαό μας γενικότερα και την πατρίδα.

Δεν είναι η έκδοση αυτή το πρώτο γραφτό του Μάκη Μαΐλη μ’ αυτό τον σκοπό – έχουν προηγηθεί δημοσιεύματά του σχετικά στον “Ριζοσπάστη”, στην “Κομ-επ” κι έχει ένα ανάλογο βιβλίο του εκδοθεί από την “Σύγχρονη Εποχή” τον Μάιο του έτους 2009 – την γραφή του πάντως την αναγνωρίζω και σε πολλές αποφάσεις υποτίθεται συλλογικές του τωρινού ΚΚΕ, που το έχουν δέσει χειροπόδαρα και δεν του επιτρέπουν να παίξει όχι τον ιστορικό του ρόλο, μα ούτε καν λίγο να συνεισφέρει στην ανακούφιση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων της Ελλάδας, ενώ αυτές διοχετεύονται προς επίτευξιν ανάλογων παραλυτικών αποτελεσμάτων στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο κίνημα.

Ό,τι πράττει σχετικά ο Μάκης Μαΐλης δεν είναι συμπτωματικό ή τυχαίο, πρέπει να του αναγνωρισθεί συνέπεια προς επίτευξη του σκοπού, που δεν είναι άλλος από την κατεδάφιση των ιστορικών τοπόσημων του κομμουνιστικού αριστερού και δημοκρατικού κινήματος, ώστε να χάσει τούτο τον μόνο ωφέλιμο για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα προσανατολισμό του, μετατρεπόμενο σε κάτι μικρό και ασήμαντο που κινείται στο περιθώριο των οικονομικών κοινωνικών πολιτικών και πνευματικών εξελίξεων, ανώδυνο για τις κυρίαρχες δυνάμεις του υπάρχοντος συστήματος.

Είναι φανερό στον προσεκτικό παρατηρητή των διαπραττομένων επί χρόνια και χρόνια πως ο Μάκης Μαΐλης έχει αναλάβει την σχετική εργολαβία – δικαιούμαι όμως θαρρώ τώρα πια, στο όνομα και των προσπαθειών μου πολλών δεκαετιών, και εσωκομματικά, ώστε να αποδοθεί η αλήθεια για εκείνα τα χρόνια και δικαιοσύνη σε έναν ολόκληρο κόσμο επωνύμων και ανωνύμων, να πάρω απάντηση σε δυο ερωτήματά μου:

1. Από πού κρατεί η σκούφια του κατεδαφιστή Μάκη Μαΐλη;
2. Τι κάνει δυνατό να περιέχονται στα γραφτά του, μα τώρα πια και σε αποφάσεις του τωρινού ΚΚΕ, οι τοποθετήσεις που περιέχονται για πρόσωπα, καταστάσεις και εγχειρήματα της ΕΔΑ, του ΕΑΜ και του ΚΚΕ της εποχής τους, ακόμη και του ΚΚΣΕ;

Ελπίζω να μου δοθεί, άμεσα και δημόσια τώρα πια, απάντηση στα ερωτήματά μου· σπεύδω φυσικά να σημειώσω πως το γραφόμενο στο “αυτί” και της εν λόγω έκδοσης ότι “Ο Μάκης Μαΐλης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας” δεν συνιστά απάντηση.

Είναι πολλά τα χρόνια που περιμένω απάντηση σ’ αυτά τα ερωτήματα και εν τω μεταξύ το κακό συνεχίζεται, θα έλεγα προχωρά με δρασκελιές μεγάλες – το να παραπέμπω, όπως το έκανα το 2009(*), στο Λαϊκό Δικαστήριο του Μέλλοντος, προϋπέθετε βήμα βραδύ από την μεριά του Μάκη Μαΐλη και όσων διοικούν το τωρινό ΚΚΕ, μα αυτοί κατεδαφίζουν με εκπλήσσουσα ταχύτητα και με όλους τους τρόπους, επομένως το Λαϊκό Δικαστήριο τώρα πρέπει να υπάρξει, ας μου επιτραπεί λοιπόν να απαγγείλω την κατηγορία: “Μάκη Μαΐλη και όσοι διοικείτε το τωρινό ΚΚΕ κατηγορείστε για προσβολή μνήμης τεθνεώτων του κομμουνιστικού αριστερού και δημοκρατικού κινήματος της Ελλάδας…

(*) Βλ. και το γραφτό μου “Μια πράξη ασεβούς και βλάσφημης ομάδας προσώπων που διοικούν το “ΚΚΕ”“, Ο Κόσμος της Ν. Φιλαδέλφειας, Φυλλάδιο 60-61, Εκδόσεις Παντελόγλου, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2009, Σελ. 5-7.

Κώστας Π. Παντελόγλου