Στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” έχω αρκετές ως τα τώρα φορές αναφερθεί στον ξεχωριστό μαρξιστή επιστήμονα και πολιτικό, βουλευτή και ηγετικό στέλεχος της ΕΔΑ Νίκο Κιτσίκη – και θα συνεχίσω φυσικά να το κάνω, για δυο λόγους: 1) για να τιμώ την μνήμη του, διότι το αξίζει, και 2) διότι τα υπ’ αυτού διατυπωθέντα, καρπός μελέτης επιστημονικής, δεν είναι χρήσιμα μόνο για την γνώση της ιστορίας.
Ενόψει των Ευρωεκλογών της Κυριακής 25 Μαΐου 2014, ένα απόσπασμα θα καταχωρήσω σήμερα και αύριο από μελέτη του με τον παραπάνω τίτλο που περιλαμβάνεται στον τόμο “Η Θύελλα της Κοινής (Ευρωπαϊκής) Αγοράς”, που κυκλοφόρησε στα πλαίσια της υπό την επιμέλειά του “Νεοελληνικής Βιβλιοθήκης”, από τις Εκδόσεις “Οικονομία-Πολιτική” το καλοκαίρι του έτους 1962.
“… Η Κοινή (Ευρωπαϊκή) Αγορά κυριαρχείται από την Δυτικήν Γερμανίαν. Πρόεδρος της Κοινής (Ευρωπαϊκής) Αγοράς είναι ο Γερμανός Καθηγητής Βάλτερ Χαλλστάιν, ποτισμένος με πεποιθήσεις σωβινιστικάς, διακηρύττων ανεπιφύλακτα σε άρθρα του ότι δεν είναι ρωμαντικός “Ευρωπαίος” αλλά ρεαλιστής “Γερμανός”, ότι ο σκοπός της Κοινής (Ευρωπαϊκής) Αγοράς είναι προ παντός πολιτικός. …
Η σύνδεσίς μας με την Κοινήν (Ευρωπαϊκήν) Αγοράν σημαίνει όχι μόνον την οικονομικήν και πολιτικήν υποδούλωσιν της Ελλάδος, αλλά και την διάνοιξιν μιας ευρυτάτης λεωφόρου δια την διείσδυσιν της Γερμανίας εις το νευραλγικόν αυτό σημείον που έχει δεσπόζουσαν σημασίαν δια την οικονομικήν και πολιτικήν τύχην της Νοτιοανατολικής Ευρώπης … (και) θα δημιουργήσ(ει) το προγεφύρωμα δια την εξόρμησιν και τας οικονομικάς κατακτήσεις στην Εγγύς και Μέσην Ανατολήν.
Το Drang nach Osten του Μπίσμαρκ, που δεν επέτυχε ο Χίτλερ, πραγματοποιείται από τον Αντενάουερ. …
Σκοπός … της συνδέσεως με την ΕΟΚ είναι πολιτικός και όχι οικονομικός. Μεταβαλλόμεθα εις μίαν επαρχίαν της Δύσεως και το κάμνομεν αυτό με άπειρη αγαλλίασιν, διότι θα έχωμεν την τιμήν να είμεθα οι “πτωχοί συγγενείς” των Εξ (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο). Η αγάπη των “υψηλών μας συγγενών” είναι γνωστή από το παρελθόν. Όταν ήτο Υπουργός του Συντονισμού ο κ. (Στέφανος) Στεφανόπουλος και αργότερα ο κ. (Σπύρος) Μαρκεζίνης και κατηρτίζοντο προγράμματα ανασυγκροτήσεως, ατελή βέβαια και αφελή κάπως αλλά πάντως εθνικά και με κεντρικήν ιδέαν την εκβιομηχάνισιν της Ελλάδος, τα οποία υπεβάλλοντο εις τον “Οργανισμόν Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας”, εξέσπασε λυσσώδης αντίδρασις εναντίον της χώρας μας εκ μέρους των βιομηχανικών χωρών της Ευρώπης, ακριβώς εκείνων που απετέλεσαν αργότερον την ΕΟΚ. Ο αρχηγός της τότε Ελληνικής αντιπροσωπείας εις τον “Οργανισμόν Ευρωπαϊκής Οικονομικής Συνεργασίας” Καθηγητής κ. Λέανδρος Νικολαΐδης, κατήγγειλε την αντίδρασιν των Δυτικοευρωπαϊκών Δυνάμεων και των ΗΠΑ εις άρθρον δημοσιευθέν το 1954 εις τα “Τεχνικά Χρονικά”. Μας έλεγαν ότι είμεθα χώρα γεωργική και πρέπει να παραμείνωμεν γεωργική, ότι πρέπει να εγκαταλείψωμεν κάθε ιδέαν εκβιομηχανίσεως της Ελλάδος. … το 1952 είχεν υιοθετήσει αναλόγους αντιλήψεις ο αείμνηστος (Κυριάκος) Βαρβαρέσος στην πλήρη ηττοπαθείας Έκθεσίν του προς τον Πρωθυπουργόν (Νικόλαον) Πλαστήραν, δεχθείς ότι είμεθα γεωργική χώρα και ότι δεν μπορούμε να ανέλθωμεν οικονομικώς με την εκβιομηχάνισν, η οποία ποτέ δεν θα γίνη ανταγωνιστική. Αυτάς τας απόψεις υπεστήριζαν τότε οι Αμερικανοί και οι Δυτικοευρωπαίοι. Έτσι εματαιώθη κάθε προσπάθεια σχετική με την εκβιομηχάνισιν της χώρας. Αυτή θα είναι και σήμερον η πολιτική την οποίαν θ’ ακολουθήσουν οι ξένοι συνεταίροι μας εις την σύνδεσιν … έναντι της Ελλάδος …
Ομιλώ με πολύν καϋμόν και αγανάκτησιν, διότι είμαι ο πρώτος που το 1943, μέσα στην Κατοχήν, ως Πρύτανις του Πολυτεχνείου, επρόβαλα την εκβιομηχάνισιν της χώρας ως την μοναδικήν λύσιν του οικονομικού μας προβλήματος και είπα ότι η “εκβιομηχάνισις οφείλει να είναι ο σκοπός όλων εκείνων που θα ηγηθούν των τυχών της χώρας μας εις το μέλλον”. …”
Τελειώνει εδώ το πρώτο μέρος του γραφτού με το θέμα του τίτλου – αύριο θα καταχωρήσω, πάλι στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”, το δεύτερο μέρος.
Κώστας Π. Παντελόγλου
