Σήμερα και αύριο θα καταχωρήσω στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” δύο Υπομνήματα, τα οποία φέρουν την υπογραφή του Προέδρου και του Γενικού Γραμματέα της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος (ΚΕΔΚΕ) και υποβλήθηκαν στον Υπουργό των Εσωτερικών τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης της χώρας από την Κυβέρνηση που ανέδειξαν οι βουλευτικές εκλογές της 16ης Νοεμβρίου 1952, Κυβέρνηση του κόμματος της Δεξιάς “Ελληνικός Συναγερμός” με πρωθυπουργό τον Αλέξανδρο Παπάγο.
Ίδιου πολιτικού κλίματος με την Κυβέρνηση ήταν το Προεδρείο της ΚΕΔΚΕ τότε, παρουσιάζει ωστόσο ενδιαφέρον να διαβάσουμε πώς αυτό το Προεδρείο έθετε το θεμελιώδες για την Αυτοδιοίκηση ζήτημα δια των Υπομνημάτων αυτών προς την Κυβέρνηση – και ας συγκρίνουμε τα όσα τότε διατυπώνονταν και το πνεύμα που τα διείπε, με όσα λέγουν και πράττουν οι “ηγούμενοι” των συλλογικών οργάνων των Δήμων, όχι μόνο στις μέρες μας, αλλά και σε ικανό βάθος χρόνου από την τωρινή ζοφερή, και αυτοδιοικητικώς, πραγματικότητα.
Ας δούμε ωστόσο σήμερα το πρώτο Υπόμνημα:
“… Κατά τα συνελθόντα … Συνέδρια … των Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδος εξητάσθη το ζήτημα της αρμοδιότητος εκάστου Δήμου και Κοινότητος εντός της περιφερείας αυτού.
Δυστυχώς, δια της ιδρύσεως διαφόρων Νομικών Προσώπων οι Δήμοι και Κοινότητες απεξενώθησαν αρμοδιοτήτων αι οποίαι κατά φυσικόν λόγον ανήκουν εις αυτούς και μόνον εις αυτούς, εις τρόπον ώστε διάφοραι Υπηρεσίαι δια τον αυτόν σκοπόν να υπάρχουν εντός (της περιοχής) του ιδίου Δήμου και άλλαι μεν τούτων να ανήκουν εις τον Δήμον άλλαι δε εις διάφορα Νομικά Πρόσωπα.
Η βασική ορθή αρχή είναι ότι δια την Πόλιν και την Κοινότητα την αρμοδιότητα επί παντός θέματος το οποίον αφορά αυτήν πρέπει να την έχει αποκλειστικώς μόνον ο Δήμος ή η Κοινότης.
Πρέπει να κρατήση η αρχή ότι ο Δήμος πρέπει να είναι ο αφέντης μέσα εις την Πόλιν και αυτός να μεριμνά περί όλων εν γένει των ζητημάτων, τα οποία αφορούν την Πόλιν, οιασδήποτε φύσεως και αν είναι αυτά.
Πολυαρχία εις αυτά τα ζητήματα και διάφοροι αρμοδιότητες διαφόρων Αρχών εμφανίζουν εις το τέλος αποτελέσματα δια τα οποία δυνάμεθα να είπωμεν ότι φθάνομεν μέχρι του σημείου της κωμικότητος.
Λαμβάνομεν την τιμήν να Σας υποβάλωμεν συνημμένως τα πορίσματα των … Συνεδρίων και να Σας παρακαλέσωμεν όπως θελήσητε να τα μελετήσητε…
Παρακαλούμεν, όπως, οποτεδήποτε θελήσητε, μας καλέσητε δια να Σας αναπτύξωμεν τα ζητήματα αυτά.
Πάντως όμως το θέμα τούτο το θέτομεν υπό την κρίσιν Υμών και αιτούμεθα την ριζικήν επίλυσίν του. …”.
Τελειώνει στο σημείο αυτό το πρώτο Υπόμνημα – αύριο θα καταχωρήσω το δεύτερο και πάλι εδώ, στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
