Όσα καταχωρώ σήμερα στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” τα διατύπωσε η Κυρία Θάλεια Κολυβά, μια σημαντική προσωπικότητα του δημοκρατικού κινήματος, σε συγκέντρωση για την Κύπρο που οργάνωσε η Ελληνική Ένωση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτου με την συνεργασία οργανώσεων λογοτεχνών, επιστημόνων και σπουδαστών, καθώς και των ηθοποιών, εδώ και σχεδόν 50 χρόνια.
Τα καταχωρώ μ’ αφορμή την συμπλήρωση 40 χρόνων από την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974, διότι τα θεωρώ κατατοπιστικά και προσανατολιστικά για την ιερή υπόθεση της Κύπρου, παρά το πέρασμα των δεκαετιών…
“Η σημερινή συγκέντρωση είναι αφιερωμένη στην ιερή υπόθεση της Κύπρου για την ανεξαρτησία της και στο άγιο αίτημα των Κυπρίων για την ελευθερία. Τα σύμβολα αυτά είναι από χιλιάδες χρόνια σημαία για τους λαούς που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωσή τους από την δουλεία και την απαλλαγή τους από τον ζυγό των τυράννων. Γι’ αυτά πάλαιψαν οι Κύπριοι με την ζωή και τον θάνατο κι έδωσαν την φλόγα της καρδιάς τους, την ζωή τους κι ολόκληρη την ύπαρξή τους.
Η Ελληνική κυβέρνηση Καραμανλή πρόδωσε την θυσία τους, έβαλε την υπογραφή της κάτω από τις γνωστές κατάπτυστες συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου και παράδωσε την ολοκαυτωμένη Μεγαλόνησο σε μια καινούργια υποδούλωση τεχνουργημένη με την άψογη επισημότητα που έχουν πάντα οι δήμιοι όταν απαγγέλουν την καταδικαστική απόφαση στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Ελληνική Ένωση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτου, οι τέσσαρες συνεργαζόμενες οργανώσεις λογοτεχνών, επιστημόνων και σπουδαστών, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, θεωρούμε επιτακτικό χρέος μας να διακηρύξουμε δημόσια την διαμαρτυρία μας για τα τελευταία αιματηρά γεγονότα και να σταθούμε στο πλευρό του αδελφού Κυπριακού λαού στον νέο μαρτυρικό δρόμο που τον πορεύεται μ’ όλη την μεγαλωσύνη και τον ηρωικό παλμό, που τον ατσάλωσε και τον γιγάντωσε η ανίερη μεταχείρισή του από τους μεγάλους προστάτες του. Τα γεγονότα αυτά έδωσαν την χαριστική βολή στις διατάξεις των γνωστών Συνθηκών και στις σχέσεις των δύο Κοινοτήτων της Κυπριακής Πολιτείας, που στηρίχθηκαν πάνω στην συμμαχία ύποπτων συμφερόντων.
Η σημερινή κατάσταση ήταν αναμενόμενη εφ’ όσον οι Συμφωνίες καταρτίσθηκαν, τόσο ως προς την συγκρότηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όσο και ως προς το διεθνές καθεστώς, σε αρχές αντικείμενες στις εθνικές διεκδικήσεις των Κυπριωτών και σε όρους απαράδεκτους για έναν υπερήφανο και γενναίο λαό.
Η διάρθρωση της Κυπριακής Δημοκρατίας έγινε ερήμην του λαού, γιατί όχι μόνον δεν του αναγνωρίσθηκε το δικαίωμα να εκφράσει την γνώμη του για το Σύνταγμα, αλλά στερήθηκε και της δυνατότητας της αναθεώρησής του. Ο διαμελισμός της Κυπριακής Πολιτείας σε δύο Κοινότητες και η σύγχυση των αρμοδιοτήτων των διοικητικών οργάνων στάθηκαν ανασχετικά της λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών σ’ όλες τους τις μορφές και βαθμίδες τους. Το δικαίωμα επεμβάσεως των Εγγυητριών Δυνάμεων και της χρησιμοποίησης ζωτικών βάσεων από τους Βρεταννούς, επέτειναν την δέσμευση του λαού και την χαώδη κατάσταση μέσα στην οποία παραδέρνει η ονομαστική “Κυπριακή Δημοκρατία”.
Όταν υπογράφηκαν οι Συμφωνίες Ζυρίχης ήταν έντονο το προαίσθημα των μελλοντικών κινδύνων που διαγράφονταν για το μέλλον. Η οδυνηρή επαλήθευσή του οδηγεί σε νέους αγώνες και θέτει τους υπαίτιους μπροστά στην αμείλικτη καταδικαστική απόφαση των Κυπρίων για την διάπραξη ενός ιστορικού εγκλήματος. Τα σημερινά γεγονότα επικυρώνουν την καταπρόδωση των αιματοποτισμένων αγώνων και των αγωνιστών που πέσανε στον βωμό της πατρίδας, θύματα ανεξιλέωτα ποταπών συμβιβασμών. Τα πολιτισμένα Κράτη μυκτήρισαν τις θυσίες, την ψυχή, την ελευθερία, τον αλύτρωτο πόθο για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα κι αλυσόδεσαν τεχνικά την Μεγαλόνησο. Οι ανόσιες Συμφωνίες περιέκλειναν τον σπόρο της αναβλάστησης μιας νιότροπης αποικιοκρατίας και την παγίδευση των Κυπρίων σ’ ένα καθεστώς νόθο κι αντίμαχο προς τα εθνικά τους δίκαια.
Η αυτοδιάθεση του Κυπριακού λαού είναι τεθειμένη από τον ηθικό νόμο, το εθνικό δίκαιο και την αλύγιστη πάλη του για την λευτεριά του, είναι αναγκαιότητα ιστορική τεθειμένη από την αξίωση των λαών να αυτοδιοικούνται και να ζουν ελεύθεροι.
Τα πράγματα απέδειξαν ότι το ετοιμόρροπο οικοδόμημα που έστησαν στην Κύπρο τα συμφέροντα των ισχυρών κατέρρευσε στην πρώτη πνοή της λαϊκής εξέγερσης ενάντια στο επαίσχυντο σημερινό καθεστώς. Και εάν οι ισχυροί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι τα διασυμμαχικά στρατεύματα, οι δυναμικές επιδείξεις, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ, οι συμμαχικές διασκέψεις και οι κυβερνητικές συσκέψεις, είναι δυνατόν ν’ αποφασίσουν για την τύχη ενός λαού που κέρδισε την λευτεριά του με το αίμα του και υπέστη ανείπωτες καταστροφές, η απάντηση για μια ακόμη φορά θα είναι ένα ανέκκλητο όχι. Απόπειρα νέων υποδουλωτικών σχεδίων θ’ αντιμετωπίσει την πανανθρώπινη και πανεθνική εξέγερση και την αμείλικτη αγωνιστική αντίδραση.
Η φλόγα που άναψε στην Κύπρο είναι ιερή και καμμιά λογική δεν μπορεί να την σβύσει. Τίποτε δεν θα την περιορίσει σε τοπικό κίνημα, γιατί είναι προωρισμένη να καθαρίσει την συνωμοσία των ισχυρών ενάντια σ’ απελευθερωτικά κινήματα. Και τούτο γιατί ο Κυπριακός αγώνας απλώθηκε σ’ όλο το γεωγραφικό πλάτος του Ελληνισμού και σ’ όλο το ψυχικό βάθος της ανθρώπινης συνείδησης”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
