Καταχωρώ σήμερα στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” την παρουσίαση ενός από τα βιβλία του δικού μας, του Νεοφιλαδελφειώτη από το Σαλιχλί της Μικρασίας, Τάσου Αθανασιάδη, όπως την έκανε η “Μικρασιατική Ηχώ”, η μηνιαία έκδοση της “Ενώσεως Σμυρναίων” που είχε υπεύθυνο σύνταξης τον εκλεκτό της Μικρασιατικής Γραμματολογίας Νίκο Μηλιώρη, στην στήλη της “Από την Δράσιν και την Ζωήν των Μικρασιατών”, τον Απρίλιο του έτους 1965:
“Με τον ανωτέρω τίτλο (“Αναγνωρίσεις”) εκυκλοφόρησε σε εξαιρετικά καλαίσθητη εκτύπωση, από τις Εκδόσεις “Άλβιν Ρέντμαν – Ελλάς”, ένας νέος τόμος από 300 περίπου σελίδες με 15 δοκίμια του κ. Τάσου Αθανασιάδη. Μία ακόμα προσφορά ενός από τους πλέον εκλεκτούς λογοτέχνας που παρουσίασε η τεσσαρακονταετία από της Μικρασιατικής Καταστροφής, και που τιμά γενικώτερα τα Ελληνικά γράμματα, ιδιαιτέρως δε ημάς τους συμπατριώτας του.
Στα 15 αυτά δοκίμια, ο συγγραφεύς των “Πανθέων” πραγματεύεται θέματα όπως: ο “Χρόνος και ο πόνος”, “Διάλογος με νέο μοναχό”, “Μυθιστορηματική μαρτυρία”, “Γιατί οι γυναίκες αγαπούν το μυθιστόρημα”, “Τι εννοούμε όταν λέμε ‘είναι πολύ γυναίκα'” και η “Νεώτερη βιογραφική τέχνη”. Επίσης σκιαγραφεί μεγάλες προσωπικότητες του σύγχρονου ουμανισμού όπως: “Ο φυσικός Ρόμπερτ Οπενχάιμερ”, “Ο βιολόγος Ζαν Ροστάν” και Άλντους Χάξλεϋ. Παρουσιάζει, εν συνεχεία, μια σειρά από πορτραίτα του Ελευθερίου Βενιζέλου, Περικλή Γιαννόπουλου, Ζαχαρία Παπαντωνίου, Φώτου Πολίτη, Κωνσταντίνου Θεοτόκη, Αλέξανδρου Πάλλη, και Κώστα Καρθαίου. Αναλύει, τέλος, τον ιδανικό ανθρώπινο τύπο, όπως διαμορφώνεται μέσα στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη, ερμηνεύει τον “Κατάδικο” του Κωνσταντίνου Θεοτόκη και την πεζογραφία του Ηλία Βενέζη.
Το έργον τούτο αποτελεί ένα πραγματικόν πνευματικόν επίτευγμα, δια το οποίον υπερηφανευόμεθα και συγχαίρομεν εγκαρδίως τον φίλον συγγραφέα δια την συνεχή δημιουργικήν του δράσιν”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
