Καταχωρώ σήμερα το δεύτερο μέρος του κειμένου μου, παλαιού κειμένου μου πριν 35 χρόνια πρωτοδημοσιευμένου, με το θέμα του τίτλου – χτες πάλι εδώ, στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”, καταχώρησα το πρώτο μέρος και λίγα κατατοπιστικά εισαγωγικώς:
“Και ενώ αυτά (που χτες καταχώρησα) μας δίνουν μια ιδέα για το πώς αντιλαμβάνεται η κρατικομονοπωλιακή εξουσία στα 1979 τον ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην προστασία διοίκηση και διαχείριση των Δασών, βρίσκω χρήσιμο ν’ αναφερθώ στην άποψη μιας άλλης, μιας λαϊκοδημοκρατικής εξουσίας για το ίδιο ζήτημα· πρόκειται για την άποψη της Κυβέρνησης της Ελεύθερης Ελλάδας -της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ)- που συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του ΕΑΜ στις 10 Μαρτίου 1944. Η άποψή της μεταφράστηκε σε κανόνα Δικαίου στις 7 Μαΐου 1944 -Πράξη 35 της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ)- και την 1 Ιουνίου 1944 δημοσιεύτηκε στο “Δελτίο Πράξεων και Αποφάσεων” της Επιτροπής, σαν να λέμε στην “Εφημερίδα της Κυβέρνησης”.
Παραθέτω μερικά από την Αιτιολογική Έκθεση του Γραμματέα, δηλαδή Υπουργού, Γεωργίας Κώστα Γαβριηλίδη και ορισμένα από τις Διατάξεις της Πράξης· τα αποσπώ από το βιβλίο “Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης. Δελτίο Πράξεων και Αποφάσεων” των Εκδόσεων “Ολκός”, Αθήνα 1976:
“Το ζήτημα των Δασών … είναι ένα από τα σπουδαιότερα ζητήματα που νομίζουμε ότι πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί από την Πολιτική Επιτροπή με τον ριζικώτερο τρόπο … Με την Πράξη που εισηγούμαστε 1) Καθιερώνουμε την φύλαξη, την διατήρηση και την διαφύλαξη των Δασών και των Δασικών Βοσκοτόπων απ’ την Τοπική Αυτοδιοίκηση που είναι ο άμεσος ενδιαφερόμενος και δίνουμε το δικαίωμα στον λαό να ικανοποιεί τις ανάγκες του σε δασικά προϊόντα πάνω σε σχέδιο που θα αποβλέπει στην ανάπτυξη των Δασών και όχι στην καταστροφή τους … 4) Με την διαρρύθμιση αυτή δημιουργούμε για την Αυτοδιοίκηση σοβαρή οικονομική βάση, που είναι η πιο απαραίτητη προϋπόθεση για την θεμελίωσή της, χωρίς ουσιαστικά να παραβλάπτονται και τα έσοδα του Κράτους, που με την τάξη που μπαίνει και με το ποσοστό που καθορίζεται με την Πράξη αυτή για το Δημόσιο θ’ αναπτυχθούν περισσότερο απ’ ό,τι ήτανε” (Αιτιολογική Έκθεση).
“Η φύλαξη των Δασών, Δασικών Εκτάσεων και Δασικών Βοσκοτόπων σε κάθε Κοινότητα με σκοπό την προστασία τους από πυρκαϊές και παράνομη υλοτομία, εκχέρσωση ή βοσκή ανήκει υποχρεωτικά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που διαθέτει γι’ αυτήν τον αναγκαίο αριθμό Δασοφυλάκων” (Άρθρο 1 παράγραφος 1).
“Η διοίκηση, διαχείριση, εκμετάλλευση και αξιοποίηση των Δασών, των Δασικών Εκτάσεων και των Δασικών Βοσκοτόπων του Δημοσίου, των Κοινοτήτων και της Ανταλλάξιμης Περιουσίας ανήκει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση…” (Άρθρο 2 παράγραφος 1).
“Ο Δασονόμος …, οι Δασοφύλακες και τα Κοινοτικά Συμβούλια της Περιφέρειας του Δασονόμου αποτελούν την Συνέλευση της Δασικής Ασφάλειας (ΣΔΑ). Η Συνέλευση συνεδριάζει κάθε μήνα και ασχολείται με τον απολογισμό της δουλειάς, την συζήτηση των απόψεων των κατοίκων της Περιφέρειάς τους πάνω στα Δασικά ζητήματα και παίρνει αποφάσεις για την καλύτερη προστασία και φύλαξη των Δασών και Δασικών Βοσκοτόπων της Περιφέρειας” (Άρθρο 3 παράγραφος 1).
“Ο αρμόδιος Δασάρχης μαζί με το Επαρχιακό Συμβούλιο Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το Συμβούλιο της Ένωσης Συνεταιρισμών, το Συμβούλιο Κτηνοτροφικής Οργάνωσης εφ’ όσον υπάρχει και δύο Δασονόμοι … σαν αντιπρόσωποι του Δασοτεχνικού προσωπικού, αποτελούν την Επαρχιακή Δασική Συνέλευση (ΕΔΣ)· η Συνέλευση συνεδριάζει κάθε τρεις μήνες, καταπιάνεται με όλα τα Δασικά ζητήματα της Επαρχίας, αποφασίζει πάνω στα Δασικά Σχέδια…” (Άρθρο 3 παράγραφος 2).
“Το αρμόδιο Δασοτεχνικό Όργανο καταρτίζει το Ετήσιο Δασικό Σχέδιο της Περιοχής … με άμεση συνεργασία του Κοινοτικού Συμβουλίου. Το Σχέδιο αυτό περιέχει: α) Συνοπτική εισηγητική έκθεση β) Πρόγραμμα βοσκής … και ρύθμιση κυνηγίου γ) Πίνακες υλοτομίας και όλες τις καρπώσεις Δασικών προϊόντων που μπορούν να πραγματοποιηθούν απ’ τα Δάση της Περιοχής … δ) Προτάσεις για την κατασκευή όλων των Τεχνικών έργων … ή για Αναδασωτικά έργα, που στο σύνολό τους μπορεί να πραγματοποιήσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση με δικά της μέσα και με τον σκοπό να καλυτερεύσει και να αξιοποιείται ο Δασικός πλούτος της Περιοχής … Για την κατάρτιση του Ετήσιου Δασικού Σχεδίου το αρμόδιο Δασοτεχνικό Όργανο στηρίζεται στην γεωργοοικονομική μελέτη … και στις αποφάσεις της Συνέλευσης Δασικής Ασφάλειας” (Άρθρο 4 παράγραφος 1).
Κλείνοντας εδώ την αναφορά μου στην Αιτιολογική Έκθεση και στις Διατάξεις της Πράξης 35, που νομίζω ότι επαρκώς στοιχειοθετούν την άποψη της Κυβέρνησης της Ελεύθερης Ελλάδας για τον ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην προστασία διοίκηση και διαχείριση των Δασών, παραθέτω και το Άρθρο 16 της Πράξης 35:
“Όλα τα έσοδα απ’ τα Δάση, Δασικές Εκτάσεις και Δασικά Βοσκοτόπια σε όφελος μιας Κοινότητας μπαίνουν στο Ταμείο της σε ιδιαίτερο κεφάλαιο του προϋπολογισμού της. Απ’ τα έσοδα αυτά δίνονται τα 25% στο Δημόσιο και τα 5% για το Ταμείο Ενίσχυσης Τοπικής Αυτοδιοίκησης”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
