Καταχωρώ σήμερα στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” το δεύτερο μέρος του γραφτού με το θέμα του τίτλου – χτες καταχώρησα το πρώτο μέρος:
“Ο εφοδιασμός και η κατανάλωσις τροφίμων υπό μιας οικογένειας ή ενός Έθνους είναι το αποτέλεσμα πολλών βιολογικών, κοινωνικών οικονομικών και τεχνικών επιδράσεων.
… Αι φυσιολογικαί ανάγκαι εις θερμίδας, λευκώματα, άλατα και βιταμίνας δύνανται να ικανοποιηθούν με διαφόρους συνδυασμούς τροφίμων.
… Ο κατωτέρω πίναξ δεικνύει δύο χαρακτηριστικά ετήσια σιτηρέσια εν Αμερική. Το ένα εκ τούτων είναι κατά πολύ ευθηνότερον του άλλου, αλλά και τα δύο συνιστώνται ως τυπικά πλήρη διαιτολόγια.
Απαιτούμεναι κατά προσέγγισιν ετήσιαι ποσότητες τροφίμων ή ομάδων τροφίμων δι’ εν άτομον εν Αμερική (δύο πλήρη σιτηρέσια)
| Είδος | Μονάς | Διαιτολόγιον | |
| ευθ. | ακρ. | ||
| 1. Άλευρον, σιτηρά | χλγρ. | 102,0 | 84,0 |
| 2. Γάλα και γαλακτοκομικά | “ | 242,5 | 291, |
| 3. Πατάτες και γλυκοπατάτες | “ | 86,0 | 70,5 |
| 4. Όσπρια | “ | 14,5 | 5,5 |
| 5. Τομάτες και εσπεριδοειδή | “ | 36,5 | 45,5 |
| 6. Φυλλώδη, πράσινα και κίτρινα λαχανική | “ | 59,0 | 72,5 |
| 7. Λοιπά λαχανικά και φρούτα | “ | 54,5 | 93,0 |
| 8. Λίπη (βούτυρον, έλαια, μπέικον και αλατισμένο χοιρινό) | “ | 22,0 | 26,0 |
| 9. Ζάκχαρις, σιρόπια, μαρμελάδες | “ | 24,5 | 26,0 |
| 10. Κρέας, ψάρια, πουλερικά | “ | 38,5 | 59,0 |
| 11. Αυγά | τεμάχια | 204 | 300 |
Ως εκ του ανωτέρω πίνακος εμφαίνεται το ευθηνότερον διαιτολόγιον περιλαμβάνει μεγαλυτέρας ποσότητας σιτηρών, οσπρίων και γεωμήλων, των οποίων η παραγωγή, αποθήκευσις, συντήρησις και εμπορεία είναι οικονομικωτέρα, ενώ το ακριβώτερον διαιτολόγιον περιλαμβάνει μεγαλυτέρας ποσότητας προστατευτικών τροφών (*), ήτοι φρούτων, νωπών λαχανικών, κρέατος, αυγών και γάλακτος.
Τα τελευταία, πολύτιμα τρόφιμα, καταναλίσκονται γενικώς εις μεγάλας ποσότητας από τας πλουσίας οικογενείας και από τα ευημερούντα Έθνη, διότι η παραγωγή καθώς και η αποθήκευσις, συντήρησις και εμπορεία αυτών κοστίζει ακριβά. Το δαπανηρότερον διαιτολόγιον του ανωτέρω πίνακος απαιτεί εν συγκρίσει προς το ευθηνότερον μεγαλύτερος κατά 20% έκτασιν παραγωγικής γης και κοστίζει εις την λιανικήν αγοράν κατά 40% περισσότερον.
(*) Προστατευτικαί τροφαί λέγονται εκείναι αίτινες δια της μεγάλης αξίας θρεπτικών στοιχείων τα οποία μας προμηθεύουν (ως βιταμινών, αλάτων, καλής ποιότητος λευκώματος), συντελούν εις το να διατηρήται η υγεία και αντοχή του πληθυσμού εις αρίστην κατάστασιν.
ο
Υπό το φως λοιπόν των εξηλεγμένων στοιχείων της εγχωρίου παραγωγής και του συνόλου των απαιτουμένων κατ’ είδος τροφίμων δια μίαν υγιεινήν διατροφήν του λαού, θα δυνηθή το Κράτος να έχη τας απαιτουμένας βάσεις δια να καταρτίση ένα πλήρες πρόγραμμα γεωργίας, διατροφής, συντηρήσεως τροφίμων και εξωτερικού εμπορίου, το οποίον όμως δια να επιτύχη πρέπει να εξασφαλίση την συνδυασμένην ενίσχυσιν της Διοικητικής Μηχανής, της Αγροτικής Τραπέζης, των γεωργών, των επιστημόνων και των εμπόρων και προ παντός άλλου την αμέριστον υποστήριξιν μιας πλήρως διαφωτισμένης κοινής γνώμης.
Ήδη καταρτίζονται τα σχέδια ανασυγκροτήσεως της χώρας. Κατά την οριστικήν εκπόνησιν τούτων θα καθορισθή η γεωργική πολιτική, η εμπορική πολιτική και η δημοσιονομική πολιτική δια την περίοδον της ανασυγκροτήσεως, διδομένης απολύτου προτεραιότητος εις τα προβλήματα της εξασφαλίσεως μιας μονίμου, σταθεράς και καλής διατροφής του λαού, χωρίς να αναμένεται προηγουμένως η επίλυσις όλων των άλλων προβλημάτων.
Είναι προφανές ότι η λύσις του προβλήματος της κατά τα ανωτέρω εξασφαλίσεως της διατροφής του Ελληνικού λαού περιλαμβάνει τα εξής θέματα:
α) Εφαρμογήν καταλλήλου πολιτικής γεωργικής παραγωγής και πολιτικής εμπορείας των προϊόντων ώστε να επιτευχθή ποσοτική και ποιοτική επάρκεια τροφίμων και συνεπώς διατροφή εγγυωμένη την διατήρησιν της υγείας του πληθυσμού εις καλήν κατάστασιν και την ικανοποιητικήν απόδοσιν των εργαζομένων.
β) Εφαρμογήν πολιτικής δια την βελτίωσιν των συνθηκών του εσωτερικού εμπορίου των τροφίμων.
γ) Εφαρμογήν πολιτικής δια την αύξησιν της αγοραστικής δυνάμεως του Ελληνικού λαού.
δ) Εφαρμογήν πολιτικής δια την διαπαιδαγώγησιν και διαφώτισιν του πληθυσμού προς καλυτέραν χρησιμοποίησιν, συντήρησιν και αξιοποίησιν των τροφίμων εν γένει.
ε) Εφαρμογήν πολιτικής δια την βελτίωσιν, επεξεργασίαν, συντήρησιν και αποθήκευσιν των τροφίμων.
στ) Εφαρμογήν πολιτικής δια την προστασίαν του καταναλωτού από τας νοθείας των τροφίμων”.
Τελειώνει στο σημείο αυτό το δεύτερο μέρος του γραφτού με το θέμα του τίτλου – αύριο θα καταχωρήσω και πάλι εδώ, στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”, το τρίτο μέρος.
Κώστας Π. Παντελόγλου
