Ενώ επρόκειτο περί εκλογής, περισσότερο ως ορισμός των προσώπων τόσο του Προεδρείου του Δημοτικού Συμβουλίου όσο και εκείνων της Οικονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, με πνεύμα αγαστής συνεργασίας από κάθε πλευρά, μου φάνηκε αυτό που έγινε την Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014, ημέρα των δημαιρεσιών.
Γιατί το λέω αυτό;
Διότι η εκλογή προϋποθέτει σκεπτικό, προγραμματικό και προσωπικής επάρκειας περί την εκτέλεση των προγραμματιζομένων, και αυτό δεν το είδα δυστυχώς – παρά τα πολλά και σημαντικά που μεσολάβησαν 3,5 τώρα μήνες από τις Δημοτικές Εκλογές του Μαΐου 2014, τα οποία και επιβάλλουν επιβεβαίωση τοποθετήσεων προεκλογικών και όπου χρειάζεται περαιτέρω επεξεργασία προγραμματική μετεκλογικά.
Ρουτινιέρικα αυτά που πληροφορήθηκα ως τελεσθέντα, άνευρα και υποτονικά, αοριστολογούντα, μακριά από τα ζητούμενα για την Πόλη και τον κόσμο της, καθώς και τον δύσμοιρο θεσμό της Αυτοδιοίκησης όπως τον κατάντησαν ο “Καποδίστριας”, ο “Καλλικράτης”, η “Γερμανική τεχνογνωσία” τώρα, μα και δεκαετίες καθεστώτος Ευρωατλαντικής υποταγής και η κακή κατάσταση του δημοκρατικού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος.
Η εκλογή προϋποθέτει σκεπτικό, σκεπτικά για να είμαι ακριβέστερος, διότι δόξα τω θεώ 7 δημοτικές παρατάξεις αντιπροσωπεύονται, στρεβλά βεβαίως λόγω εκλογικού συστήματος, στο Δημοτικό Συμβούλιο της Πόλης – αυτά δεν υπήρξαν, για να δημιουργήσουν συγκλίσεις και αποκλίσεις, και επομένως ψήφο μετά γνώσεως αυτών που θα ψήφιζαν στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτά δεν υπήρξαν, τα σκεπτικά εννοώ δημόσια διατυπωμένα, και έτσι ο κόσμος της Πόλης δεν έγινε σοφότερος σχετικά.
Τα σκεπτικά περί τις δημαιρεσίες δεν υπήρξαν, παρότι ειδικά και λόγω των δυσμενών για την Πόλη και τον κόσμο της εξελίξεων έπρεπε να υπάρχουν – είναι κι αυτό κακό σημάδι!
Κώστας Π. Παντελόγλου
