Όσα ακολουθούν ρίχνουν φως στα συμβάντα τον πρώτο ενάμιση χρόνο της Κατοχής (Απρίλιος 1941-Σεπτέμβριος 1942)· συνιστούν μια αποκαλυπτική και υπεύθυνη μαρτυρία που θεμελιώνει και αυτή ισχυρά την εθνική μας διεκδίκηση που αφορά τις γερμανικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο. Ας θυμηθούν οι παλαιότεροι, ας μάθουν οι νεώτεροι, και ας διεκδικήσουμε όλοι μαζί αποφασιστικά και τις γερμανικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο. Δεν ξεχνάμε, οφείλουμε να μην ξεχάσουμε!
“Από τον Απρίλη του 1941 ένα κύμα μαύρης σκλαβιάς εσκέπασε την Ελλάδα. Και είναι τούτη η πιο σκληρή, η πιο απάνθρωπη, η πιο αιμοβόρα, η πιο αποπνιχτική σκλαβιά απ’ όσες εγνώρισε ως τώρα η πολυβασανισμένη χώρα μας στις τρεις χιλιάδες χρόνια της τρικυμισμένης ιστορίας της. Τα λυσσασμένα εθνικοφασιστικά θεριά της Ευρώπης που επρομελέτησαν κι’ ωργάνωσαν συστηματικά την υποδούλωση των ευρωπαϊκών λαών για να τους μετατρέψουνε σε αποικιακούς σκλάβους χωρίς ελπίδα λυτρωμού, χύθηκαν πάνω στην Ελλάδα.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ό,τι είχε δημιουργήσει η εργασία του ελληνικού λαού στα εκατό χρόνια της ελεύτερης ζωής του, όλα τα υλικά μας αγαθά εξαφανίσθηκαν. Όλα τα τρόφιμα και τα υλικά που ήτανε στις αποθήκες μας, ζάχαρες, καφέδες, ρύζια, πετρέλαια, δέρματα, σιδερικά, εργαλεία και φάρμακα, ρουχισμός, μαλλιά και μπαμπάκια, μέταλλα, ακόμα και τα επιστημονικά εργαλεία από τα επιστημονικά μας εργαστήρια, όλα λεηλατήθηκαν. Όλα τα ζώα της καλλιέργειας, της τροφής, της μεταφοράς, άλογα, μουλάρια, βόδια, πρόβατα, γίδια, γουρούνια, γαλόπουλα, κότες, αρπάχτηκαν, φαγώθηκαν. Όλα τα μεταφορικά μας μέσα, αυτοκίνητα, μοτοσυκλέττες και ποδήλατα και κάρρα ακόμη, όλα μας τα βαπόρια, τα ιστιοφόρα, τα μπενζινόπλοια, επιτάχτηκαν, εξαφανίστηκαν… Όλα τα προϊόντα της γης, ακόμα και κείνα που μας επερίσσευαν και τα πουλούσαμε στο εξωτερικό, έγιναν με μιας για μας αόρατα και σπάνια φαινόμενα. Όχι πια το σιτάρι, το κριθάρι, το καλαμπόκι, παρά το λάδι μας, οι ελιές μας, τα τυριά μας, το γάλα μας, οι σταφίδες μας, τα σύκα μας, τα κρασιά μας, τα λαχανικά μας, τα ψάρια μας, τα φρούτα μας, τα καπνά μας, τα χάσαμε από τα μάτια μας. Στην χώρα της ελιάς και του λαδιού πεθαίνουν οι άνθρωποι από πριξήματα, γιατί δεν έχουν σταγόνα λάδι να προσθέσουνε στα νερόβραστα χόρτα τους. … Εχάθηκαν όλα τα καύσιμα υλικά, τα πετροκάρβουνα, το πετρέλαιο, η μπενζίνα, το ξυλοκάρβουνο. Κι’ αφού μας τα πήραν όλα τούτα και μας ανάγκασαν να καίμε τα δάση μας για να μαγειρέψουμε το φαγητό μας, μας κατηγορούν για βαρβάρους “γιατί δεν σεβόμαστε τα δάση”. Και αντάμα αυτοί κατεβάζουν βουνά τα ξύλα μας και τα καίνε στα καζάνια τους. Και αφού μας αφαιρέσανε όλα τα μέσα της δουλειάς και μας λιμοχτονούνε, μας κατηγοράνε γιατί είμαστε, λέει, τεμπέληδες, καφενόβιοι κι’ αεριτζήδες και θα μας βάλουνε, λέει, αυτοί να δουλεύουμε όπως ξέρουν αυτοί να βάζουνε τους σκλάβους να δουλεύουνε.
Και δίπλα σ’ αυτή την άμεση καταλήστεψη βαδίζει από κοντά η επιστημονικά ωργανωμένη ληστεία. Σ’ όλες τις ελληνικές εμπορικές, βιομηχανικές και τραπεζιτικές επιχειρήσεις μπαίνουνε με το “έτσι θέλω”. Και αρπάζουν το 51% από τις μετοχές, υποδουλώνοντας έτσι με μιας για αιώνα τον άπαντα – όπως νομίζουν – την εργασία του Ελληνικού λαού. Στην αρχή θέλανε να μας ξεγελάσουνε με τα τυπωμένα χαρτιά τους τα μάρκα και τις λιρέττες της Κατοχής, πως τάχα μας πλερώνουνε ό,τι αγοράζουνε. Ενώ απλούστατα το κλέβανε: Γιατί το χαρτί αυτό δεν είχε καμμιάν αξία ανταλλαχτική μέσα στην Γερμανία και την Ιταλία, δηλαδή μας έπαιρναν τα δικά μας πράματα χωρίς να υποχρεώνονται να μας δώσουνε τίποτα δικό τους, μας επλήρωναν με φρέσκο αέρα.
Μα ύστερα ανακαλύψανε πως είναι κόπος περιττός και έξοδο περιττό να τυπώνουνε καν μάρκα και λιρέττες. Καλλίτερα να τυπώνει χαρτί η “Ελληνική Κυβέρνηση” και να κάνει αυτή τα έξοδα, κι’ έτσι μας κλέβουν όλα μας τ’ αγαθά με δικά μας λεφτά. Και τα έξοδα του στρατού κατοχής έγιναν τόσο πολλά και αμέτρητα, που κανένα τυπογραφείο δεν προφταίνει να τυπώσει “χιλιάρικα”. Όταν η Γερμανία ύστερα από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο καταδικάστηκε να πληρώνει 2 δισεκατομμύρια μάρκα τον χρόνο συνολική αποζημίωση για όλες τις τεράστιες ζημιές που είχε προξενήσει σ’ όλο τον κόσμο, έβγαλε φοβερές φωνές για την τρομερή αδικία της “ληστρικής” συνθήκης των Βερσαλλιών, και δικαιολογεί και τον σημερινό ακόμη πόλεμο επειδή τότε εζήτησαν να την πνίξουν. Μα τι να πει λοιπόν η μικρή φτωχή κι’ ερημωμένη Ελλάδα, που δεν έβλαψε κανένα, που κανενός τη χώρα δεν πήγε να καταπατήσει, ούτε κανενός να πάρει τα αγαθά, όταν οι καταχτητές της της ερούφηξαν κι’ όλας σ’ ένα χρόνο μέσα δυόμιση δισεκατομμύρια μάρκα “για έξοδα στρατού κατοχής”; Και της ζητάνε τώρα να πλερώνει τα έξοδα της Γερμανικής εκστρατείας στην Αφρική, βάζοντάς τηνε (άκουσον, άκουσον!!) να “δανείζει” η Ελλάδα στη Γερμανία 20-30 δισεκατομμύρια δραχμές τον μήνα! Και τώρα δεν τρέφουμε μόνο τα στρατεύματα κατοχής, δεν πληρώνουμε μόνο τα γλέντια τους, τα μεθύσια τους, τα όργιά τους…, όλη την αφάνταστη σπατάλη τους σε έργα, σε μεταφορές, σε χτίρια άχρηστα για μας, σε αεροδρόμια, σε φρούρια, που χτίζουν απάνω στη χώρα μας, παρά ταΐζουμε εμείς και τον στρατό του Ρόμμελ, για να υποβοηθήσουμε να εγκαθιδρυθεί η “νέα τάξη” και στην Αφρική. Η “νέα τάξη” των γκάγκστερς!
Έτσι κατάντησαν να πεθαίνουν εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι από την πείνα, καταντήσαμε να δρασκελάμε κουφάρια στους δρόμους, να θάφτουμε τους νεκρούς μας σωριασμένους μέσα στα κάρρα των σκουπιδιών μας. Έτσι καταντήσαμε όλοι σκελετοί και τα παιδιά μας ατροφικά με καλαμένια ποδαράκια και μάτια σβυσμένα. Έτσι φυτεύεται στα στήθια μας η φυματίωση, κι’ η ατροφία, κι’ ο εκφυλισμός.
Κι’ όταν ο λαός, που κατάχτησε την λευτεριά του σε πολύχρονους αγώνες με το αίμα του, τολμήσει να διαμαρτυρηθεί, να ζητήσει το δίκιο του, να διεκδικήσει το στοιχειώδες δικαίωμά του στην ζωή, στην τιμή, στην περιουσία του, τον σωριάζουνε στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τον ξεσπιτώνουνε, του καίνε τα χωριά, του σκοτώνουνε τα παιδιά του και τουφεκίζουνε αθώους ομήρους για να πνίξουνε την διαμαρτυρία του λαού.
Η πιο άναντρη, η πιο σιχαμερή τυραννία που παρουσιάστηκε ποτές πάνω στην γή. Αληθινά, “νέα τάξη” στον κόσμο. Ξαναγύρισμα στην πρωτόγονη βαρβαρότητα, κατάργηση κάθε νόμου, κάθε ηθικής, κάθε δίκιου. Ο νόμος της ζούγκλας απάνω στην Ευρώπη! Αυτή είναι η νέα Ευρωπαϊκή τάξη.”
Μένει τώρα εδώ να σημειώσω πως όσα παραπάνω παράθεσα έχει διατυπώσει ο εκ Σμύρνης Δάσκαλος του Γένους Δημήτρης Γληνός και περιλαμβάνονται στο έργο του με τίτλο “Τι είναι και τι θέλει το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο” που πρωτοκυκλοφόρησε στην υπό Κατοχήν Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1942 από το ΕΑΜ.
