Ξαναδιάβαζα πρόσφατα άλλη μια φορά την Απόφαση της Στ’ Συνόδου της Διοικούσας Επιτροπής της προδικτατορικής Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) -της Αριστεράς της Νιότης μας- που νεαρός σπουδαστής της Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου πρωτοδιάβασα το 1964 στο τεύχος 10 του περιοδικού “Ελληνική Αριστερά” (Μάιος 1964) ενόψει των Δημοτικών Εκλογών της 5ης Ιουλίου 1964.
Εκεί, στο πρόγραμμα που πρόβαλε τότε η Αριστερά της Νιότης μας για να μεταβληθεί η Αυτοδιοίκηση σε ουσιώδη παράγοντα πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξης, περιλαμβάνονταν και τα παρακάτω για ζητήματα που σχετίζονται με την Πολεοδομία, την Λαϊκή Κατοικία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση:
- “Να σταματήσουν οι επεμβάσεις των διαφόρων Υπουργείων στην πολεοδομία, που καταστρέφουν τον χαρακτήρα των πόλεων και ιστορικά μνημεία, και να είναι ο Δήμος ρυθμιστής των πολεοδομικών ζητημάτων” (Σελ. 14).
- “Οι Δήμοι με την ενίσχυση του Κράτους και με τα μακροπρόθεσμα χαμηλότοκα δάνεια να ανοικοδομήσουν εκσυγχρονισμένες λαϊκές κατοικίες που θα παραχωρούνται με φθηνό νοίκι ή με χαμηλό μακροπρόθεσμο χρεωλύσιο στους εργαζόμενους δημότες” (Σελ. 14).
- “Σήμερα σ’ όλες τις χώρες, ανατολικές και δυτικές, η οικονομική ανεξαρτησία και η αποτελεσματικότητα στην εκπλήρωση της αποστολής των Οργανισμών Αυτοδιοίκησης στηρίζεται σε ένα ολοένα διευρυνόμενο σύστημα δημοτικών επιχειρήσεων που ξεκινά από την δημοτικοποίηση των επιχειρήσεων κοινής ωφελείας, καθώς και στην επέμβασή τους εναντίον της κερδοσκοπίας πάνω στα οικόπεδα και την οικοδομήσιμη γη, που ανατιμώνται εξαιτίας των δημοτικών έργων υποδομής (δρόμοι, υπόνομοι, φωτισμός, συγκοινωνίες), και τελικά γίνεται η ανατίμηση αυτή απαγορευτικό εμπόδιο στην εκτέλεση προγραμμάτων λαϊκής στέγης και ακόμη στην επίλυση του στεγαστικού προβλήματος των πλατύτερων μαζών των εργαζομένων με δική τους πρωτοβουλία και μέσα. Αποτελεί βασική κατεύθυνση της δημοτικής μας πολιτικής η νομική αναγνώριση και η σταδιακή εφαρμογή στην πράξη ενός πλατύτατου προγράμματος δημοτικοποίησης των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και μέτρων κατά της κερδοσκοπίας στην οικοδομήσιμη γη” (Σελ. 14 και 15).
Θα ήθελα να σημειώσω και εδώ, στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”, ότι τις τοποθετήσεις αυτές ενστερνίστηκα νεαρός σπουδαστής του Ε.Μ. Πολυτεχνείου και νεολαίος της προδικτατορικής Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ), και έκτοτε πρεσβεύω.
Και τούτο διότι ρωμαλέα πολιτικά, αυθεντικά αυτοδιοικητικά και αγωνιστικά, σε επαφή με τις λαϊκές ανάγκες και τα δεδομένα της εμπειρίας και της επιστήμης, κρίνω τα περιλαμβανόμενα στην Απόφαση της Στ’ Συνόδου της Διοικούσας Επιροπής της προδικτατορικής Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ) ενόψει των Δημοτικών Εκλογών της 5ης Ιουλίου 1964 για τα ζητήματα που στο γραφτό αυτό με απασχολούν.
Και για ένα λόγο ακόμη· διότι αυτές οι τοποθετήσεις βρίσκονται σε αρμονία με τις ιδεολογικοπολιτικές κατευθύνσεις και την ιστορική διαδρομή της συνεπούς Αριστεράς και απαντούν στις ανάγκες των καιρών – είναι, κατά την γνώμη μου, τοποθετήσεις διαρκούς επικαιρότητας, με αξία και στα χρόνια μας φυσικά.
Κώστας Π. Παντελόγλου
