Όσα καταχωρώ σήμερα στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” είναι ένα απόσπασμα από την εισαγωγή μου στην εργασία με τίτλο:
Περί της διδασκαλίας της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως
και των διδαξάντων αυτήν τις πρώτες δεκαετηρίδες
του Ελληνικού Πανεπιστημίου στα πλαίσια του
μαθήματος του Διοικητικού Δικαίου
λόγος εναρκτήριος καθηγητού του πανεπιστημίου
δημοσιευθείς το παρελθόν
εργασίας που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Παντελόγλου σε 2 Ντοσσιέ πριν 20 χρόνια, τον Οκτώβριο του 1994.
Ας διαβαστεί προσεκτικά τι στην εισαγωγή μου αυτή σημείωνα σχετικά με το θέμα του τίτλου:
Σε όσους νοιάζονται για την επιβίωση και την προκοπή της Ελλάδος επισημαίνω “την καθολικήν και υψίστην σημασία την οποίαν ο Περικλής Αργυρόπουλος -πρώτος Καθηγητής του Διοικητικού Δικαίου εις το Πανεπιστήμιον Αθηνών ευθύς με την ίδρυσίν του το 1837- απέδιδεν εις το υπέρ του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοικήσεως ενδιαφέρον”.
“Η φροντίς -έγραφε- και η σπουδή περί των δημοτικών και (νομαρχιακών) πραγμάτων χρησιμεύει ως ορμητήριον πατριωτισμού…”.
Σε όσους νοιάζονται για την επιβίωση και την προκοπή της Ελλάδος επισημαίνω πως ο Εμμανουήλ Κόκκινος, διάδοχος του ένθερμου θιασώτη της Αυτοδιοικήσεως εις την διδασκαλίαν του Διοικητικού Δικαίου εις το Πανεπιστήμιον Αθηνών Περικλή Αργυρόπουλου εφρόνει ότι:
“η μετ’ επιστασίας μελέτη των πολιτευμάτων και των συγγραμμάτων της αρχαιότητος αναπείθει ότι ου μόνον των ατόμων, αλλά και των σωματείων την ελευθερίαν εσέβετο ο αρχαίος κόσμος, και ότι τοιούτου σεβασμού απόρροια ήτο και η ευρύτης των δικαιωμάτων άτινα ανεγνωρίζοντο υπό της Αθηναϊκής και πλείστων Ιωνικών Πολιτειών εις τους Δήμους και τας φυλάς…
Οι Δήμοι και αι φυλαί απελάμβανον της Αυτοδιοικήσεως εις βαθμόν πολύ ανώτερον παρ’ ότι διεκδικούσι αυτήν σήμερον οι φίλοι της ελευθερίας…”.
Σε όσους νοιάζονται για την επιβίωση και την προκοπή της Ελλάδος επισημαίνω και το συμπέρασμα του Γιώργου Αγγελόπουλου, διαδόχου του Εμμανουήλ Κόκκινου εις την διδασκαλίαν του Διοικητικού Δικαίου εις την διδασκαλίαν του Διοικητικού Δικαίου εις το Πανεπιστήμιον Αθηνών, “ότι το Διοικητικόν ημών Σύστημα υπέρ το δέον συγκεντρωτικόν έχει απομαράνει την αρχαίαν ζωτικότητα και πρωτοβουλίαν του Ελληνικού λαού”.
Μετά τα όσα παραπάνω καταχώρησα θα ήθελα τώρα να προσθέσω πως ο εναρκτήριος λόγος, που αναφέρεται στον τίτλο της παραπάνω εργασίας είχε εκφωνηθή εδώ και πάνω από 90 χρόνια, στις 19 Μαρτίου 1924, στην μεγάλη αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, και είχε δημοσιευθεί σε περιοδικό Τοπικής Αυτοδιοικήσεως το έτος 1926.
Κώστας Π. Παντελόγλου
