Φιλαδελφεύς και φιλόπολις, τακτικά αρθρογραφών στον τοπικό τύπο της Νέας Φιλαδέλφειας, ο νομικός Δημήτρης Νικ. Τζίμας διατύπωσε στο “Επιτέλους” (Ιανουάριος 2005, Αριθμός φύλλου 77, Σελ. 14) τα ακόλουθα τα οποία και κρίνω χρήσιμο να τα καταχωρήσω σήμερα στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” – προσθέτω πως η στήλη του στο “Επιτέλους” ήταν μόνιμη, και ο τίτλος αυτής “Επιγραμματικά”:
“… Και αφού γκρεμίστηκε, έτσι αυθαίρετα και ασυλλόγιστα και επιπόλαια, ένα τεράστιο Στάδιο, έρχονται τώρα και ζητάνε από πάνω και ρέστα. Ούτε λίγο ούτε πολύ ζητάνε από το Κράτος να πληρώσει επιπλέον και μετρητά άλλα 25 εκατομμύρια ευρώ, σαν τσόντα για να γίνει το νέο, πάνω στο παλιό γκρεμισμένο Στάδιο.
Μιλάμε βέβαια για το Στάδιο της ΑΕΚ. Ένα Στάδιο που σχεδιάζεται να γίνει μέσα στην καρδιά της Νέας Φιλαδέλφειας. Που, αν γίνει, θα τραβάμε όλοι μας, και εμείς και οι επιγενόμενοι, τα μαλλιά μας γι’ αυτό το οικοδομικό έγκλημα.
Η κοροϊδία η μεγάλη είναι ότι αυτοί που γκρέμισαν το Στάδιο επικαλούνται, τώρα, για να καλύψουν την “γκάφα” τους, τις γνωστές ιστορίες, θρύλους, μύθους και παραμύθια. Όλα αυτά, δηλαδή, που εξάπτουν και συντηρούν τον γνωστό ποδοσφαιρικό οπαδικό φανατισμό. Έτσι που κατάντησε πια το ποδόσφαιρο…
Τέρμα όμως αυτά. Και ο πρώτος που πρέπει να δώσει τέλος σ’ όλα αυτά είναι ο Δήμος της Νέας Φιλαδέλφειας. …
Πρέπει, επιτέλους, να το καταλάβουμε, ότι με τα οξυμένα περιβαλλοντικά, οικιστικά και κυκλοφοριακά προβλήματα των σύγχρονων πόλεων δεν είναι δυνατή η ανέγερση ενός σύγχρονου Σταδίου, χωρίς την εξασφάλιση και την ύπαρξη ενός περιβάλλοντος ελεύθερου χώρου, πλάτους άνω των 100 μέτρων.
Με αυτό, λοιπόν, το επιτακτικό δεδομένα θα πρέπει ο Δήμος της Νέας Φιλαδέλφειας να απαιτήσει, ως έσχατη υποχώρησή του, να ανεγερθεί μεν στον ίδιο χώρο το νέο Στάδιο, όμως το νέο αυτό Στάδιο να είναι μικρό και με το ελάχιστο δυνατό ύψος. Και μάλιστα, βάσει αρχιτεκτονικής μελέτης και σχεδίων που θα καταρτισθούν από τον Σύλλογο Μηχανικών. Ένα Στάδιο δηλαδή, που θα είναι σε αρμονία με τον περιβάλλοντα χώρο (Άλσος, Αγία Τριάδα). Και, βεβαίως, το Στάδιο αυτό δεν θα προσφέρεται για άλλες χρήσεις, παρά μόνον για αθλητικές και μόνον αθλητικές.
Αν η πρόταση αυτή του Δήμου δεν γίνει αποδεκτή, τότε ο Δήμος να διεκδικήσει, κατά χρήση, τον χώρο αυτό και να τον διαμορφώσει καταλλήλως, ώστε ένα μέρος του να χρησιμεύει για ήπιες αθλητικές χρήσεις, να γίνει δηλαδή ένας χώρος που να θυμίζει απλώς την ΑΕΚ και την ιστορία της, το δε υπόλοιπο μέρος να διατίθεται από τον Δήμο για την κάλυψη διαφόρων πολιτιστικών, κοινωνικών και ψυχαγωγικών αναγκών (γιορτές Πρωτομαγιάς κλπ.).
Αυτά λοιπόν και μόνον αυτά είναι τα ελάχιστα που θα πρέπει, εφεξής, με όλα τα μέσα, να διεκδικήσει ανυποχώρητα ο Δήμος της Νέας Φιλαδέλφειας. Και κυρίως, ο Δήμαρχος.
Κάθε άλλη λύση είναι σίγουρο ότι θα επιφέρει τον τελειωτικό μαρασμό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και ευθύνη γι’ αυτό θα φέρει, βεβαίως, και ο Δήμος της Νέας Φιλαδέλφειας.
Πρέπει, επιτέλους, ωμά και χωρίς αυταπάτες, να το καταλάβουμε: Το σχεδιαζόμενο νέο Στάδιο της ΑΕΚ θα είναι ένα έργο που θα βάλει τη Νέα Φιλαδέλφεια σε διαρκή υπηρεσία και διαρκή εξυπηρέτηση ξένων προς τη Νέα Φιλαδέλφεια ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων, ενώ συνάμα, σε καμιά περίπτωση το Στάδιο αυτό δεν θα προσφέρει στη Νέα Φιλαδέλφεια κάποιο, έστω και ελάχιστο, οικονομικό ή άλλο όφελος. Αληθινή αγγαρεία, υποθήκευση και υποταγή, δηλαδή. Ένα είδος πραγματικής δουλείας…”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
