Πριν ένα μήνα, η δημοτική αρχή του Άρη Βασιλόπουλου έφερε στο δημοτικό συμβούλιο το θέμα της έγκρισης και παραλαβής της τοπογραφικής μελέτης για τα αυθαίρετα κτίσματα του Άλσους, η οποία απαιτείται για τη διαδικασία νομιμοποίησής τους. Πριν τη συνεδρίαση, γράψαμε εδώ ορισμένα πληροφοριακά που δε χρειάζεται να επαναλάβουμε.
Στη συνεδρίαση της 18ης Φεβρουαρίου το θέμα αποσύρθηκε με την παρέμβαση ενεργών πολιτών που επιχειρηματολόγησαν, και σωστά, γιατί δε θα έπρεπε όχι μόνο να συζητηθεί, αλλά ούτε καν να τεθεί στο ανώτατο όργανο διοίκησης του δήμου.
Το θέμα επανεισάγεται στη συνεδρίαση της 18ης Μαρτίου· περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε ποια είναι η νέα εισήγηση της δημοτικής αρχής και πώς εξηγεί την επανεισαγωγή, αφού δεν έχει αποσύρει ως σήμερα την έφεση Γαϊτανά κατά της απόφασης του διοικητικού πρωτοδικείου για την κατεδάφιση των αυθαίρετων κατασκευών στο Άλσος.
Στο μεταξύ, βέβαια, έχουμε ορισμένα ακόμη δείγματα των προθέσεων της δημοτικής αρχής. Στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα 2014-2019 που πέρασε απ’ το δημοτικό συμβούλιο και μπήκε σε “δημόσια διαβούλευση” (άμοιρε Όργουελ!) περιλαμβάνεται ως κύρια προτεραιότητα η “προώθηση της κατασκευής νέου γηπέδου για την ΑΕΚ, προδιαγραφών UEFA με εξασφάλιση της ακεραιότητας και του δασικού χαρακτήρα του Άλσους και της εύρυθμης λειτουργίας της πόλης”. Πρόκειται για την πρώτη απόφαση του ΔΣ που ανατρέπει το προεκλογικό πρόγραμμα της Δύναμης Πολιτών, χωρίς ουσιώδη δικαιολόγηση. Σ’ αυτό το πνεύμα βρισκόταν βέβαια η τοποθέτηση του δικηγόρου του δήμου στην εκδίκαση των προσφυγών κατά του 4277/14 στο ΣτΕ, στις 6 Μάρτη.
Τα εννοούν αυτά ο Άρης Βασιλόπουλος και οι συν αυτώ ή ο καθένας με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια; Αντί να μπούμε στη διαδικασία να πιθανολογούμε, ας διαβάσουμε μερικές γραμμές από τη μη αποσυρθείσα ως σήμερα έφεση της προηγούμενης διοίκησης του Δήμου κατά της απόφασης του διοικητικού πρωτοδικείου που έκρινε αυθαίρετες τις κατασκευές εντός Άλσους. Όπως προσφάτως επιχειρηματολόγησε στα κοινωνικά δίκτυα και ο δήμαρχος, δικαιολογώντας τη στάση του υπουργείου στο ΣτΕ, υπάρχει συνέχεια της διοίκησης κι άρα, απ’ ό,τι μπορούμε να συμπεράνουμε, οι παρακάτω γραμμές τον εκφράζουν:
“… οι προβαλλόμενοι [από τον αντίδικο] λόγοι ότι το Άλσος Ν. Φιλαδέλφειας δεν είναι κοινόχρηστος χώρος, αλλά αναδασωτέα έκταση…, ότι ο δασικός χαρακτήρας του Άλσους προκύπτει και από τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 4 του Ν. 998/79, ότι το Άλσος προστατεύεται, εκτός από τους κείμενους νόμους και από τα άρθρα 24 και 117 του Συντάγματος κλπ. πρέπει να απορριφθούν ως ερειδόμενοι επί εσφαλμένης βάσεως“.
Όσο η δημοτική αρχή δεν αποσύρει αυτή την απαράδεκτη έφεση, η οποία έρχεται σε αντίφαση με το πολιτικό πρόγραμμα της Δύναμης Πολιτών, όπου είχαν τεθεί ως στόχοι η διασφάλιση και αναβάθμιση του Άλσους με έμφαση στον Δασικό του χαρακτήρα και η απομάκρυνση και κατεδάφιση των παράνομων κατασκευών, οι κάτοικοι της πόλης οφείλουν να προετοιμάζονται για άλλο ένα επεισόδιο στο μακροχρόνιο αγώνα υπεράσπισης ενός σημαντικού υπερτοπικού πνεύμονα πρασίνου.
Η δημοτική αρχή και κάθε ενδιαφερόμενος θα πρέπει να έχουν στο νου τους ότι ως σήμερα οι αγώνες αυτοί υπήρξαν νικηφόροι…
π.
