Είδε το φως της δημοσιότητας η διακήρυξη του τίτλου μας την Κυριακή 19 Απριλίου 2015 -κι ενώ επιμελώς το κείμενό της διανθίζεται από τις αναθεωρήσεις της ιστορίας που επιχειρεί η Μαΐλεια πλευρά εδώ και χρόνια, ο προσεκτικός αναγνώστης επισημαίνει αρκετά άξια παρατήρησης και σχολίων.
Στο σημερινό μου σημείωμα όμως θα ήθελα να σταθώ σε δυο αποσιωπήσεις της διακήρυξης αυτής, αποσιωπήσεις που βγάζουν μάτι.
Η πρώτη αποσιώπηση είναι εκείνη που αφορά τις απώλειες μα και τις ζημιές της Ελλάδας σ’ αυτό τον πόλεμο – ορθά, αν και ελλιπώς, γίνεται σχετική αναφορά στις απώλειες και ζημιές της Σοβιετικής Ένωσης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου· δεν θα έπρεπε το αντίστοιχο να γινόταν και για την Ελλάδα; Πολύ περισσότερο που υπάρχει σχετική, έγκυρη και αναλυτική βιβλιογραφία;
Αδικαιολόγητη κρίνω αυτή την αποσιώπηση, με δεδομένη και την έκταση των απωλειών και ζημιών της Ελλάδας σ’ αυτό τον πόλεμο που ασφαλώς βάραινε και στις επιλογές που έκαναν οι Εαμικές δυνάμεις κατά τη διαδρομή του…
Η δεύτερη αποσιώπηση της διακήρυξης αυτής αφορά το ζήτημα της διεκδίκησης των αποζημιώσεων, των επανορθώσεων και της επιστροφής του κατοχικού δανείου που οφείλονται στην Ελλάδα από τις δυνάμεις κατοχής της τα χρόνια 1941-1944.
Η διακήρυξη της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ για τα 70χρονα από τη λήξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου (9 Μαΐου 1945) ήταν θαρρώ κατάλληλος χώρος για να προβληθεί η εθνική μας διεκδίκηση των αποζημιώσεων, των επανορθώσεων και της επιστροφής του κατοχικού δανείου από τους επιλήσμονες των υποχρεώσεών τους Γερμανούς ιμπεριαλιστές πρωτίστως και όχι μόνο· ποιος ο λόγος και αυτής της αποσιώπησης στην τωρινή μάλιστα συγκυρία, με δεδομένη και την επιστημονική τεκμηρίωση της διεκδίκησης αυτής από επιστήμονες κύρους και γνώστες των σχετικών που έχουν δημοσιεύσει σημαντικά στη διάρκεια των δεκαετιών από την απελευθέρωση της Ελλάδας τον Οκτώβριο του 1944;
Κώστας Π. Παντελόγλου
