Όσα θα καταχωρήσω σήμερα στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” είδαν το φως της δημοσιότητας πριν σχεδόν 40 χρόνια στον “Οικονομικό Ταχυδρόμο” στο “οικονομικό καλειδοσκόπιο” του Σπύρου Μόνδανου (Αρ. φύλλου 1125, Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 1975, σελ. 5) – είχε προηγηθεί η κατάρρευση της δικτατορίας των συνταγματαρχών, είχαν πραγματοποιηθεί οι βουλευτικές εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974, το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974, οι δημοτικές και κοινοτικές εκλογές στις 30 Μαρτίου και 6 Απριλίου 1975, στην Κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Η ελπίδα και πάλι ερχόταν – διαβάστε, παρακαλώ, με προσοχή…
“Η στήλη αυτή εννοεί να αδράχνη κάθε ελπίδα, και με τις διαδοχικές προσεγγίσεις που της επιτρέπει -όσο της επιτρέπει- η έρευνα, να διακριβώνη εξαντλητικά τα λογικά στοιχεία που θεμελιώνουν τις προσδοκίες. Μια τέτοιαν ελπίδα και πολλές προσδοκίες επιτρέπει και η πληροφορία που θέλησε να δώση ο πρωθυπουργός της χώρας στους δημοσιογράφους που τον συνόδεψαν στην τελευταία περιοδεία του ανά την Βόρειο Ελλάδα:
“… Εκεί κατά τις εκβολές του Αξιού θα δημιουργηθή το μεγάλο λιμάνι που θα ενώση την Ελλάδα με την φυσική της ενδοχώρα, την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη. Και στο λιμάνι αυτό μια διεθνής βιομηχανική ζώνη θα δώση έδαφος σε μια πολύτιμη συνεργασία, σε λογής μικτές επιχειρήσεις που θα προεκτείνουν την εμπορική, ως τώρα συνεργασία σε μεταποιητική σύμπραξη. Η Ελλάδα θα συμβάλη έτσι στο μεγάλο σχέδιο του ΟΗΕ μ’ αυτή την πολύτιμη για όλους καταβολή, έτσι ώστε μια έντονη οικονομική ζωή να έχει ανθίσει ήδη όταν το σύστημα των διωρύγων που θα διανοιγούν με την συμβολή όλων των ενδιαφερομένων χωρών να αξιοποιήση τον μεγάλο υδάτινο δρόμο από τον Βορρά προς τον Νότο της Ευρώπης”.
Η Θεσσαλονίκη και το νέο λιμάνι του Αξιού θα γίνουν έτσι ένα Ρότερνταμ της Ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, έσπευσε να σχολιάση ένας δημοσιογράφος αυτό το σχέδιο του μέλλοντος, που για την πραγμάτωσή του ο κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής έδωσε ήδη την εντολή να καταρτισθούν οι σχετικές οικονομοτεχνικές μελέτες.
Το ιστορικό νόημα της απόφασης αυτής δεν μπορεί να διαφύγη της προσοχής κανενός:
- Ύστερα από το ενδιαφέρον που έδειξε ο πρωθυπουργός στην Θάσο και στον Νέστο για τα πετρέλαια – που θα μπορούσαν να επιτρέψουν την αισιόδοξη προοπτική να γίνουμε κάποτε αυτάρκεις σε υγρά καύσιμα, αν επαληθευθούν οι πρώτες προβλέψεις ότι θα φτάσουμε σε 2-3 χρόνια να αντλούμε 70 ως 80 χιλιάδες βαρέλια στην Θάσο και διπλάσια πιθανώς ποσότητα στον Νέστο.
- Ύστερα από την επιτόπια επίδειξη του πρωθυπουργικού ενδιαφέροντος στην Αξιούπολη για τις εκεί έρευνες χρυσοφόρων κοιτασμάτων, και
- Ύστερα από το Αμύνταιο και την Πτολεμαΐδα, όπου μας χαμογελά ήδη ένα νέο κοίτασμα 200 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων λιγνίτη, θα μπορούσε να βγάλη κανείς ένα συμπέρασμα:
Ότι υπάρχει πια η δυνατότητα να τεθή δια παντός τέρμα στην μεταπρατική εποχή της οικονομίας του τόπου […]
– Θα ανασκάψουμε όλη την Ελλάδα, πέρα ως πέρα, για να αξιοποιήσουμε τον υπόγειο πλούτο της, υποσχέθηκε ο κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής στον λόγο του στην Καβάλα. […]”
Κώστας Π. Παντελόγλου
