Πέντε μήνες είναι θαρρώ ένα ικανό διάστημα. Όμως, παρά το γεγονός ότι μια άλλη ομάδα προσώπων κυβερνά, ο απλός κόσμος δεν έγινε σοφότερος στο επίμαχο που καθορίζει τους όρους της ζωής όλων αυτά τα χρόνια – ερωτήματα όπως:
- Ποιο το Δημόσιο Χρέος;
- Πώς σχηματίστηκε και ποιοι επωφελήθηκαν απ’ αυτό;
- Πώς θα εξοφληθεί και ποιοι θα το πληρώσουν;
δεν απαντήθηκαν ούτε στο πεντάμηνο αυτό διάστημα που δυνάμεις υποτίθεται αριστερές, και μάλιστα ριζοσπαστικές, κάθονται στις καρέκλες της κυβερνητικής εξουσίας.
Δεν επεζήτησαν ωστόσο θαρρώ την διερεύνηση αυτών των ζητημάτων, μ’ αυτό το πνεύμα, και δυνάμεις κομμουνιστικές εντός της Βουλής των Ελλήνων ευρισκόμενες ή όχι.
Αποτέλεσμα: πληρώνουν κι αυτούς τους 5 μήνες, και θα πληρώνουν απ’ ό,τι φαίνεται επί μακρόν, αυτοί που δεν δημιούργησαν το Δημόσιο Χρέος, αυτοί που δεν χρωστούν και υφίστανται την χειροτέρευση των όρων της ζωής τους εξακολουθητικά.
Δεν με βρίσκει σύμφωνο η άποψη της διαγραφής του Δημοσίου Χρέους – να προσδιοριστεί φυσικά σωστά το ακριβές ύψος του, αλλά να πληρωθεί στο ακέραιο από την πλουτοκρατία που το δημιούργησε και τους παρατρεχάμενούς της και ακόμη τους ευρωστότερους της εκλογικής της πελατείας.
Η οικονομική και ηθική αποδυνάμωση αυτών των δυνάμεων, που πρέπει να συμβεί και δι’ αυτού του δρόμου, αποτελεί προϋπόθεση αντικατάστασης του υπάρχοντος καθεστώτος από εκείνο της δημιουργικής, παραγωγικής και αυτοδιοικούμενης Ελλάδας, γι’ αυτό και πρέπει να επιδιωχθεί άμεσα από τις συνεπείς δυνάμεις του κομμουνιστικού, του αριστερού και δημοκρατικού κινήματος.
Κώστας Π. Παντελόγλου
