Έχω ήδη γράψει στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” για τον Δήμαρχό μας Νικόλαο Τρυπιά. Σήμερα θα ήθελα να σημειώσω ότι από τον θάνατό του, την Τετάρτη 7 Ιουλίου 1965, ημέρα των γενεθλίων του (είχε γεννηθεί το 1902), πέρασαν 50 χρόνια.
Ο προοδευτικός δημοκράτης Νικόλαος Τρυπιάς έπεσε υπερασπίζοντας τη δημοκρατία και εργαζόμενος για την ενότητα όλων των δημοκρατών, προσπαθώντας να αποφευχθούν γεγονότα στην κορυφή της πολιτικής ηγεσίας που θα τραυμάτιζαν την κοινωνικοπολιτική ζωή και θα εμπόδιζαν την κοινωνικοπολιτική πρόοδο, γεγονότα που έλαβαν χώρα τελικά λίγες μέρες μετά τον θάνατό του και έμειναν στην ιστορία ως Ιουλιανά (1965).
Ήταν τότε ο Νικόλαος Τρυπιάς Δήμαρχος της Νέας Φιλαδέλφειας και Πρόεδρος της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής, με κύρος πανελλήνιο – εξ ου και πάνδημος η κηδεία του, με παρουσία όλης της Κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου (πλην Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και Πέτρου Γαρουφαλιά), των Δημάρχων του Λεκανοπεδίου, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χρυσοστόμου, της χήρας του Σοφοκλή Βενιζέλου, αντιπροσωπείας της ΕΔΑ (Μ. Γλέζος, Ι. Ιμβριώτης, Β. Νεφελούδης, Γ. Γεωργάτος και Δ. Παπανικολάου), του Διοικητή της Εθνικής Τραπέζης Γ. Μαύρου, κά.
Ο γράφων αυτές τις γραμμές, στέλεχος των Λαμπράκηδων τότε, λάμβανε γνώση των προσπαθειών του Νικολάου Τρυπιά προς αποφυγήν των γεγονότων στην κορυφή της πολιτικής ηγεσίας από τον ίδιο τον Δήμαρχό μας (που ανήκε στην Ένωση Κέντρου), αλλά και προτάσεών του προς μεταβίβασιν στην ηγεσία της Αριστεράς – αν οι προτάσεις αυτές είχαν εγκαίρως υλοποιηθεί, όπως και διατυπωθεί, ίσως η εξέλιξη να ήταν διαφορετική…
Κώστας Π. Παντελόγλου
