Απόσπασμα από το χρονικό του Ν. Καρτσωνάκη-Νάκη “Μνήμη Σμύρνης”, που είδε το φως της δημοσιότητας στα 1965 (43 χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή), είαι όσα παρακάτω σήμερα στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” καταχωρώ:
“Η Σμύρνη είχε πολύ ήμερο ανατολίτικο χαρακτήρα, ανάμικτο με τον Ιωνικό χαρακτήρα της.
Τα πολλά πανηγύρια των εκκλησιών μέσα στην πόλη, στα γύρω προάστειά της και στις κοντινές εξοχές, δίνανε ευκαιρία, κοντά στην θρησκευτική κατάνυξη να γλεντάει ο λαός μ’ όλη του την καρδιά και να χαίρεται την ζωή.
Αυτά τα πανηγύρια και οι λαϊκές γιορτές ήτανε η πηγή της εμπνεύσεώς μου στα κατοπινά έργα μου.
Έτρεχα παντού όπου υπήρχε σύναξη λαού, τα πάντα εντυπωνόντουστε στην φαντασία μου και στην ψυχή μου. Και τώρα, ύστερα από τόσα χρόνια, ζω με την ανάμνηση της αγαπημένης πατρίδας μου, της αδικοχαμένης, και είμαι με την ψυχή μου εκεί κάτω”.
Αυτά μας βεβαιώνει, μεταξύ άλλων, στο χρονικό του “Μνήμη Σμύρνης” ο Ν. Καρτσωνάκης-Νάκης, προσθέτω δε πως ήταν ζωγράφος σπουδασμένος στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών τη δεκαετία του ’20 με σημαντικούς δασκάλους και Διευθυντή της σχολής τον φημισμένο ζωγράφο Γ. Ιακωβίδη.
Κώστας Π. Παντελόγλου
