Από τη στιγμή που άφρονες της διοίκησης της ΑΕΚ γκρέμισαν το στάδιό της, άφησαν ξεκρέμαστα όλα τα τμήματα της ομάδας και όχι μόνο το ποδοσφαιρικό – έκτοτε η ΑΕΚ πιέζει να χρησιμοποιεί τις αθλητικές εγκαταστάσεις της πόλης, που έτσι κι αλλιώς λιγοστές είναι για τα υπόλοιπα σωματεία και τα νιάτα της περιοχής.
Η ΑΕΚ χωρίς στάδιο βρίσκεται από το Μάιο του 2003, από τότε και οι πιέσεις, οι απαράδεκτες πιέσεις, που καταλήγουν σε υποτίμηση του Ιωνικού (“τοπικό σωματείο της Νέας Φιλαδέλφειας”) και έμμεση απειλή (“έχει επιλέξει να τηρεί αυτή τη στάση, έχοντας την ΑΕΚ απέναντι και όχι στο πλευρό του“).
Η ΑΕΚ ας ενεργήσει ώστε να αποκτήσει ξανά ό,τι είχε και έχασε με πράξεις αφρόνων της διοίκησής της και κανενός άλλου, αποκτώντας εκ νέου μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή συμπεριφορά προς τον Ιωνικό.
Και λέγω στοιχειωδώς αξιοπρεπή συμπεριφορά προς τον Ιωνικό, διότι έτσι κι αλλιώς η συμπεριφορά της ΑΕΚ προς τον Ιωνικό αξιοπρεπής δεν ήταν.
Ο χώρος του γηπέδου της ΑΕΚ, της ΑΕΚ δεν ήταν, ήταν για την άθληση των παιδιών των Μικρασιατών προσφύγων (Σμυρνιών, Βουρλιωτών, Κωνσταντινουπολιτών κλπ.), κι όμως κατέληξε στα χέρια της ΑΕΚ (μερικών μόνο Κωνσταντινουπολιτών) κι έτσι δόθηκε για τους υπόλοιπους Μικρασιάτες πρόσφυγες της Νέας Φιλαδέλφειας (το 90% περίπου των κατοίκων της) ο πολύ μικρότερος χώρος του γηπέδου του Ιωνικού.
Έτσι έχει η ιστορία!
Όσον αφορά την υποτίμηση του Ιωνικού από την ΑΕΚ αυτό θα είχα να πω: ο Ιωνικός επί δεκαετίες είχε μια λαμπρή διαδρομή, διαδρομή με διακρίσεις πανελλήνιες, που απ’ ό,τι φαίνεται οι άνθρωποι της ΑΕΚ δε γνωρίζουν: τους χρειάζεται να πληροφορηθούν και να μελετήσουν.
Όσον αφορά την έμμεση απειλή και την παροχή προστασίας, έχω να πω πως συνιστούν εξωαθλητικό του αυθεντικού αθλητισμού φαινόμενο, εξοβελιστέο από τις μεταξύ αθλητικών σωματείων σχέσεις.
Κώστας Π. Παντελόγλου
