Σε μια αίθουσα που ο στολισμός της κάθε άλλο παρά παρέπεμπε σε εκδήλωση για την Οκτωβριανή Επανάσταση (ο στολισμός ήταν μόνο ΚΚΕ) η Αλέκα Παπαρήγα υποτίθεται πως αναφέρθηκε, διαβάζοντας μ’ ένα τρόπο επίπεδο, στο θέμα: «Οκτώβρης 1917. Η πορεία προς την νίκη. Διδάγματα – Συμπεράσματα».
Κάθε άλλο! Μια αναφορά στα προβλήματα του ΚΚΕ, όπως τα αντιλαμβάνεται η Μαΐλεια πλευρά, ήταν όσα διάβασε η Αλέκα Παπαρήγα – το 1905, η επανάσταση του Φλεβάρη του 1917, και εκείνη του Οκτώβρη, δεν την απασχόλησαν συγκεκριμένα· δεν έκανε συγκεκριμένη ανάλυση συγκεκριμένης κατάστασης, ώστε να συνάγει διδάγματα, να καταλήξει σε συμπεράσματα.
Και φυσικά δεν αναφέρθηκε εκτενώς στην κοσμοϊστορική σημασία της Οκτωβριανής Επανάστασης, τον ρόλο της στην παγκόσμια ιστορία.
Έδειξε να μην κατέχει το θέμα, άλλα διάβασε· στο επίπεδο της κατανόησης των κομμουνιστικών πραγμάτων της Μαΐλειας πλευράς – δεν αντηχεί εντός της ο λόγος των κομμουνιστών της Ελλάδας, της διανόησης, του εργατικού, του λαϊκού κινήματος για την Οκτωβριανή Επανάσταση – ούτε λόγος για τοποθετήσεις του διεθνούς κινήματος, σειράς όλης κομμουνιστικών κομμάτων, αλλά και προοδευτικών προσωπικοτήτων παγκόσμιας εμβέλειας.
Δεν αναφέρθηκε σε τοποθετήσεις διακεκριμένων παραγόντων της πολιτικής και της επιστήμης κατά την εξέλιξη της Οκτωβριανής Επανάστασης, και το ξεδίπλωμα των φάσεών της.
Δεν αναφέρθηκε στις γνώμες των πρωταγωνιστών της Επανάστασης, στον ρόλο τους, στην τύχη τους τα κατοπινά χρόνια.
Δεν αναφέρθηκε στον γιορτασμό των 30χρονων της Οκτωβριανής Επανάστασης (1947) από τον Ελληνοσοβιετικό Σύνδεσμο, την τοποθέτηση ιδιαίτερα του Νικολάου Κιτσίκη – δεν αναφέρθηκε στο γιορταστικό τεύχος της «Επιθεώρησης Τέχνης» για τα 40χρονα της Επανάστασης (1957), και την δικαστική περιπέτεια που το ακολούθησε – δεν αναφέρθηκε στα 50χρονα αυτού του γιορτασμού (1967), τον πρώτο χρόνο της δικτατορίας των συνταγματαρχών.
Ένα βιβλίο, ένα άρθρο σχετικό δεν πρόσθεσε στην βιβλιογραφική οπλοσκευή των ακροατών της, που αν τύχαινε να είναι απ’ αυτούς που έκαναν την πρώτη παρουσία τους σε εκδήλωση του ΚΚΕ, δύσκολα θα καταλάβαινε περί τίνος πρόκειται.
Τώρα, το να ζητούσα μια ιδιαίτερη προσοχή στα όσα έχει γράψει ο Αντόνιο Γκράμσι για την Οκτωβριανή Επανάσταση, θα ήταν θαρρώ μια… απαιτητική απαίτηση!
Κώστας Π. Παντελόγλου
Καλύτερα να μη απασχολείτε τον κόσμο με ξεπερασμένα πράγματα τον κόσμο. Τα πάντα ρεί. Όλα αλλάζουν. Νέα προβλήματα δημιουργούνται και αυτά λύνονται με τα δεδομένα της εποχής. Τα παλαιά πηγαίνουν στα Μουσεία. Είναι γνωστό πλέον σε όλους, ότι δεν προσαρμόζεται εξαφανίζεται. Εάν θέλετε να προσφέρετε κάτι να το κάνετε σήμερα, αύριο είναι αργά, γιατί αλλάζουν τα πράγματα και μάλιστα πολύ γρήγορα. Σήμερα αυτό το βλέπει και ο τελευταίος πολίτης.