Για τον Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας Κώστα Μπακογιάννη σχετικά με τον Ασωπό και τα Οινόφυτα δεν υπάρχει πρόβλημα από ‘δω κι εδώ, διότι και καλά οι επιχειρήσεις δε ρυπαίνουν πλέον τον Ασωπό, τον υδροφόρο ορίζοντα, με τα απόβλητά τους – υπάρχει όμως πρόβλημα με τα όσα συνέβαιναν ως τα τώρα, χρειάζεται ν’ αντιμετωπιστεί η βιομηχανική ρύπανση που δημιουργήθηκε τα προηγούμενα χρόνια.
Προς τούτο θα διενεργηθεί διεθνής διαγωνισμός προς ανάδειξη εκείνων που θα αναλάβουν να αντιμετωπίσουν αυτή τη βιομηχανική ρύπανση.
Δε γνωρίζω πού εδράζει ο Περιφερειάρχης Κώστας Μπακογιάννης τη γνώμη του ότι δε ρυπαίνουν πλέον οι επιχειρήσεις τον Ασωπό, τον υδροφόρο ορίζοντα, εκείνο που γνωρίζω είναι πως για να το βεβαιώσεις αυτό χρειάζεται καθημερινός έλεγχος προηγμένης τεχνολογίας που αυτή τη στιγμή δεν πραγματοποιείται. Άρα…
Όσον αφορά το διεθνή διαγωνισμό αχρείαστος είναι – διότι σε ένα πλήθος μελετών που έχουν εκπονηθεί ως τα τώρα υπάρχουν τα χρειαζούμενα για να αντιμετωπιστεί η βιομηχανική ρύπανση στον Ασωπό, στον υδροφόρο ορίζοντα, δε χρειάζονται άλλες δαπάνες επί τούτου.
Άλλα είναι αυτά που χρειάζονται:
- Χρειάζεται να μην εγκαταλείπονται οι προσπάθειες και οι αγώνες για την αντιμετώπιση της βιομηχανικής ρύπανσης του Ασωπού, του υδροφόρου ορίζοντα – αλλά αντίθετα χρειάζονται πιο πολλές προσπάθειες, πιο πολλοί αγώνες για την αντιμετώπιση της βιομηχανικής ρύπανσης του Ασωπού, του υδροφόρου ορίζοντα.
- Χρειάζεται ο συντονισμός των ανά την Ελλάδα περιοχών που υποφέρουν από τη βιομηχανική ρύπανση.
Σειρά όλη δυνάμεων πρέπει να μπουν σε κίνηση για να επιτευχθούν τα παραπάνω: δυνάμεις επιστημονικές και δυνάμεις λαϊκές, δυνάμεις της αυτοδιοίκησης, φωτισμένοι κληρικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί παράγοντες…
Ας μου επιτραπεί να σημειώσω: Απ’ το σήμερα προς το αύριο καθεστώτος δημιουργικής παραγωγικής και αυτοδιοικούμενης Ελλάδας χρειαζόμαστε, συν τοις άλλοις, υγιείς τους εργαζόμενους.
Ε, αυτό οφείλουμε να το θέτουμε σε ίση μοίρα με το να έχουν δουλειά οι εργαζόμενοι και ικανοποιητικές αμοιβές – οι συγκεντρώσεις λοιπόν για την αντιμετώπιση της βιομηχανικής ρύπανσης δεν μπορούν να μετρούν πενήντα πρόσωπα και οι άλλες κάποιες χιλιάδες.
Όπως επίσης το πρόβλημα της βιομηχανικής ρύπανσης του Ασωπού δεν πρέπει να βαραίνει μόνο τους ώμους του παπα-Γιάννη Οικονομίδη και του απορφανισμένου ΙΤΑΠ μετά το θάνατο του αδερφού μου Θανάση Παντελόγλου στις 26 Νοεμβρίου 2014. Πρέπει να βαραίνει τους ώμους πολλών που τους αφορά και θα έπρεπε να είναι ενδιαφερόμενοι.
Κώστας Π. Παντελόγλου
