Μια εργασία μου που αναφέρεται στη φιλαδελφειώτικη και μαδυτινή ιστορική διαδρομή είναι σε εξέλιξη. Τη συγκροτούν ήδη περί τις 2.000 σελίδες, οι οποίες περιλαμβάνουν σημαντικό αριθμό κατατοπιστικών ιστορικών σημειώσεών μου (με πλήθος υποσημειώσεων), φωτογραφίες και ντοκουμέντα, αφηγήσεις, βιογραφικά σημειώματα σημαινόντων προσώπων, πληροφοριακά παραρτήματα, μα και εκτεταμένη βιβλιογραφία.
Πριν αναφερθώ στα αφορώντα τη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Μάδυτο από το 1927 μέχρι τη σύγχρονη εποχή, αναφέρομαι στα της Φιλαδέλφειας της Μικράς Ασίας και στα της Μαδύτου της θρακικής χερσονήσου, αλλά και στο αθηναϊκό παρελθόν της σημερινής πόλης – επειδή δε ο αρχικός πληθυσμός της Μικρασιατοπροσφυγούπολής μας ήταν κατά 23,27% από τη Σμύρνη, κατά 10,06% από τα Βουρλά και κατά 12,72% από την Κωνσταντινούπολη (οι υπόλοιποι κατά πολύ μικρά ποσοστά από 118 πόλεις της Μικρασίας) κάνω την αναγκαία αναφορά στη Σμύρνη, στα Βουρλά και στην Κωνσταντινούπολη.
Οι αναφορές μου στα της Φιλαδέλφειας της Μικράς Ασίας, στα της Μαδύτου της θρακικής χερσονήσου, στο αθηναϊκό παρελθόν της σημερινής πόλης, καθώς και στη Σμύρνη, τα Βουρλά και την Κωνσταντινούπολη δεν περιορίζονται σε εγκυκλοπαιδικής μορφής περιορισμένης έκτασης αναφορές, αλλά βοηθούν τη γνώση ως προς την οργάνωση και τη μορφή του δημόσιου, κοινωνικού και ιδιωτικού βίου· και ακόμη περί των προσώπων.
“Και γιατί αυτό;”, θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος.
Να η απάντησή μου: Όλα αυτά τα δεδομένα δημιουργούν αντίστοιχες προσωπικές και δημόσιες επιταγές φροντίδας και αρετής, όλα αυτά τα όντα παράγουν δέοντα, δεν πρέπει να ξεχαστούν, να παραμεληθούν και να παραβιαστούν· πρέπει να τεθούν στη βάση της τοπικής μας “ανοικοδόμησης” με σεβασμό, στοργή και σοβαρή σπουδή.
Η απάντηση αυτή θυμίζει τον Κωνσταντινουπολίτη Καθηγητή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Φαίδωνα Βεγλερή – του οποίου τη σεβαστή μορφή δεν ξεχνώ από τη συνύπαρξή μας στην Κίνηση για την Ουσιαστική Αυτοδιοίκηση (ΚΙΝ.ΟΥΣ.Α.) τον πρώτο καιρό της μεταπολίτευσης. Χρησιμοποίησε τα ίδια λόγια την άνοιξη του 1985 σε επιστημονική του ανακοίνωση, όμως λόγο τότε έκανε περί των αναγκαίων για την εθνική μας “ανοικοδόμηση”.
Κώστας Π. Παντελόγλου