Όσα καταχωρώ σήμερα στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας” απέσπασα από γράμμα του εργατικού ηγέτη Αβραάμ Μπεναρόγια στο μαχητή του εργατικού και σοσιαλιστικού κινήματος Μανώλη Κόρακα.
Συν τοις άλλοις, ας κρατήσουμε τα δυο αυτά ονόματα, θα επανέλθουμε σ’ αυτά ασφαλώς, πάντα εδώ στον “Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας”:
“… σου απαντώ στα ερωτήματά σου. Ξεύρω την βουλγαρική, την σερβική και γιουγκοσλαϋική (λατινικά γράμματα) και την ρωσική καλά. Καταλαβαίνω και διαβάζω την πολωνική και όλες τις σλαβικές γλώσσες, ξεύρω την μητρική μου την ισπανο-εβραϊκή (παλιά γράμματα και λατινικά), και την ισπανική και την γαλλική. Στο Γυμνάσιον σπούδασα δυο ξένες γλώσσες: την ρωσική και την γερμανική, την ελληνική την έμαθα στην εξορία! Αλλά ο πρώτος μου “δάσκαλος” ήταν ένας συνταξιούχος καθηγητής της αρχαίας. Έμαθα στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως στην Γερμανία και την αγγλική (μάλλον αμερικανική!). Φυσικά καταλαβαίνω την (σλαβο)μακεδονική και την τουρκική. Αλλά χρησιμοποιώ για την γραφή μου την ελληνική και την λατινική ισπανο-εβραϊκή. Δεν μπορώ φυσικά να συντάξω έστω και γράμματα ούτε στην αγγλική ούτε ακόμα και γερμανική. Όταν τελείωσα το Γυμνάσιο, βγήκα πρώτος σ’ όλα, και ο φίλος μου Έλλην, Γιάννης Τσίνος, μεγαλύτερος εμού 3 χρόνια βγήκε δεύτερος. Ενεγράφην στο Πανεπιστήμιο Βελιγραδίου στα νομικά. Όμως η σοσιαλιστική δράση δεν μ’ άφησε να τελειώσω τις σπουδές. …”
Σημειώνω επί του παρόντος ότι ο Αβραάμ Μπεναρόγια ήταν από τα ηγετικά στελέχη της Φεντερασιόν και του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδος (ΣΕΚΕ) – το γράμμα του στο Μανώλη Κόρακα, από το οποίο απέσπασα όσα παραπάνω καταχώρησα είναι γραμμένο στη Χολόν (Ισραήλ) στις 23 Ιανουαρίου 1977 και περιλαμβάνεται στο βιβλίο: Αβραάμ Μπεναρόγια, Ελπίδες και Πλάνες, Εκδόσεις Στοχαστής, Αθήνα 1989, σελ. 27-28.
Κώστας Π. Παντελόγλου
