Για τα βιβλία Μικρασιατικού περιεχομένου που κατείχε ο Δήμος μας .1

Γνωρίζω ότι το Φεβρουάριο του 1977 ο Δήμος της Νέας Φιλαδέλφειας κατείχε (Βιβλιοθήκη του Πνευματικού Κέντρου) και τα ακόλουθα βιβλία:

Α. Τα βιβλία του Νίκου Καραρά¹

1. Χωριά του Μπουρνόβα: Χατζηλάρι-Ναρληκόι-Μπουνάρμπασι-Κουκλουτζάς-Ναλντοκένι, Αναξαγόρας, Αθήναι 1958, 122 σελ., Εικονογρ.
2. Ο Μπουτζάς, το λουλουδένιο χωριό της Σμύρνης· η ιστορία του η ζωή του, Ένωσις Σμυρναίων, Αθήναι 1962, 169 σελ., Εικονογρ.
3. Το Σεβντικιόι, το λεβέντικο χωριό της Σμύρνης· η ιστορία του η ζωή του, Ένωσις Σμυρναίων, Αθήναι 1964, 190 σελ., Εικονογρ.
4. Το Νυμφαίο (Νυφιό), ένα χωριό με βυζαντινή αίγλη στην περιοχή της Σμύρνης, Ένωσις Σμυρναίων, Αθήναι 1968, 182 σελ., Εικονογρ.
5. Το Κορδελιό, το καμάρι της Σμύρνης· ιστορία λαογραφία, Ένωσις Σμυρναίων, Αθήναι 1971, 150 σελ., Εικονογρ.

Β. Το βιβλίο του Χρυσόστομου Θεοδωρίδη²

Πρόσφυγες φοιτηταί και σπουδασταί μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, Αθήναι 1974, 277 σελ. (Με τη συνεργασία του Σωκράτη Κλαδά)

Γ. Το βιβλίο του Απόστολου Σιταρά³

Η Μάδυτος, πόλις της Θρακικής Χερσονήσου επί του Ελλησπόντου, Σύλλογος “Ο Ελλήσποντος”, Αθήναι 1971, 590 σελ., Εικονογρ.

Δ. Το βιβλίο του Γεώργιου Σγουρίδη⁴

Η Πέραμος της Κυζίκου, Σύλλογος Περαμίων-Κυζικηνών, Αθήναι 1968, 588 σελ., πτυσσόμενοι χάρτες, Εικονογρ.

●

Το ερώτημά μου είναι: Τα παραπάνω βιβλία, και όλα όσα το Φεβρουάριο του 1977 κατείχε ο Δήμος μας, εξακολουθεί να τα κατέχει και να είναι προσιτά στους κατοίκους της πόλης μας;

Κι ακόμα: Ποια είναι τα βιβλία μικρασιατικού περιεχομένου τα οποία έκτοτε έχει αποκτήσει ο Δήμος μας με αγορά ή δωρεές – και πόσες εκδηλώσεις προαγωγής της γνώσης για τη Μικρασία έχουν πραγματοποιηθεί με βάση το Μικρασιατικό βιβλίο; Πού, στις μέρες μας, είναι προσιτά στους κατοίκους της πόλης μας τα βιβλία Μικρασιατικού περιεχομένου, τα παλαιότερα και τα νεοαποκτηθέντα του Δήμου μας;

Καλά τα τραγουδοχορευτικά δρώμενα, οι βραβεύσεις, τα τραπεζώματα και οι πίτες ομάδος προσώπων της πόλης μας συνασπισμένων σε σύνδεσμο και καλά αλησμόνητων πατρίδων, καλά και του Μητροπολίτη μας τα προγραμματιζόμενα στο με προβλήματα Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (!) στις 7 Φεβρουαρίου 2016 – μα άλλο είναι αυτό που χρειάζεται για την προαγωγή της Μικρασιατικής γνώσης και τη δημιουργία Μικρασιατικής συνείδησης.

Και κάτι ακόμα προς το Μητροπολίτη μας: Δε χρειάζεται ο μανδύας του Μικρασιατικού ενδιαφέροντος στη Μητρόπολη για να εκπληρώσει το της φιλανθρωπίας καθήκον της – υπάρχουν στην Εκκλησία της Ελλάδος ορισμένα οικονομικά, έχει φυσικά και το Κράτος, υπάρχει και ο δίσκος στις εκκλησίες που θα μπορούσε να προσφέρει το χριστεπώνυμο πλήθος.

Εμάς, εδώ στη Νέα Φιλαδέλφεια, δε μας χρειάζεται ένας ακόμα μανδύας δήθεν Μικρασιατικού ενδιαφέροντος, μας είναι αρκετό το “Μικρασιατικό ενδιαφέρον” των επιχειρηματικών συμφερόντων με το μανδύα της ΑΕΚ – που ακόμη δε σας έχει απασχολήσει, όπως τον προκάτοχό σας, ώστε να αρθρώσετε έστω λόγον παρηγορίας προς εμάς, για όσα μας συμβαίνουν, αλλά και όσα εντέλει θα συμβούν στην πόλη μας και στον πνεύμονά της, το Δάσος μας, μάλιστα με τ’ όνομα “Αγιά Σοφιά” και την υποστήριξη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και τη συνηγορία της Εκκλησίας δια της παρουσίας της στη βράβευση του Δημήτρη Μελισσανίδη από την Ένωση Σπάρτης Μικράς Ασίας, τον Πρόεδρο της οποίας στις 10 Ιανουαρίου 2016 ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος ετίμησε με την ανώτερη τιμητική διάκριση της Αρχιεπισκοπής, το Σταυρό του Αγίου Διονυσίου.

Πιο σεμνά και ταπεινά Μητροπολίτη μας, η Νέα Φιλαδέλφεια δεν είναι υαλοπωλείο· κακοί σύμβουλοι και η ορμή της νιότης σας σας έχουν παρασύρει σε λόγους, πράξεις και παραλείψεις που οι κάτοικοι της πόλης μας ήδη σημείωσαν και συνεχίζουν, δυστυχώς, να σημειώνουν· διότι και μέτρον συγκρίσεως έχουν και ιστορία, μαζί και εκκλησιαστική, γνωρίζουν καλά – ο κατεξοχήν συγγραφέας της ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Μαδύτιος Χρυσόστομος (Παπαδόπουλος) υπήρξε συμπολίτης μας, ενώ και ο Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Μικράς Ασίας Χρυσόστομος (Χατζησταύρου) μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος, με στενούς δεσμούς με την πόλη μας, αλλά και οι Μητροπολίτες Φιλαδελφείας με έδρα τη Βενετία, θα μπορούσαν να σας χρησιμεύσουν, με το έργο τους, ως παράδειγμα.

●

Στο καθήκον σου όμως εσύ, Δήμαρχε, στο καθήκον της προαγωγής της Μικρασιατικής γνώσης και της σφυρηλάτησης της Μικρασιατικής συνείδησης, και με ένα εκτεταμένο τμήμα Μικρασιατικό της Δημοτικής μας Βιβλιοθήκης και το Δελτίο του Μουσείου Μικρασιατικού Ελληνισμού, για το οποίο και άλλοτε έκανα λόγο εδώ, στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας.

Κώστας Π. Παντελόγλου

^{1. Ο Νίκος Καραράς ήταν συνάδελφος πολιτικός μηχανικός· και από υπεύθυνη θέση πρόσφερε στην προσπάθεια της στεγαστικής αποκατάστασης των Μικρασιατών προσφύγων. Στη Νέα Φιλαδέλφεια έχουμε οδό Βουρνόβα (συνδέει την Κοιμήσεως Θεοτόκου με την Αγκύρας, νυν Γεωργίου Παπανδρέου), οδό Κορδελιού (συνδέει τη Δεκελείας με την Ιωνίας), είχαμε και οδό Νυμφαίου, που έχει μετονομαστεί σε Περικλή Χατζηγεωργίου (συνδέει τη Βρυούλων με τη Δεκελείας).↩}

^{2. Ο γιατρός Χρυσόστομος Θεοδωρίδης ήταν από τους πρώτους κατοίκους του Μικρασιατοπροσφυγικού συνοικισμού της Νέας Φιλαδέλφειας και είχε διατελέσει πρόεδρος της Ενώσεως, αλλά και της Ομοσπονδίας Προσφύγων Φοιτητών, επίσης δε και μέλος της “Παμπροσφυγικής Οργανώσεως Ανταλλαξίμων Δικαιούχων Αποκαταστάσεως” (Π.Ο.Α.Δ.Α.). Ο Κόσμος της Ν. Φιλαδέλφειας χρωστά αναφορές -όχι μία- στο Χρυσόστομο Θεοδωρίδη, ο οποίος έχει βρει τη θέση του ήδη στην εξιστόρηση των της Νέας Φιλαδέλφειας και Μαδύτου στην οποία έχω αποδυθεί.↩}

^{3. Την έκδοση του έργου αυτού του Μαδύτιου γιατρού Απόστολου Σιταρά, κατοικήσαντος στην Καλλιθέα Αττικής, επιμελήθηκε ο Μιχαήλ Κατζάκης, κάτοικος της δικιάς μας Νέας Μαδύτου.↩}

^{4. Ο Γεώργιος Σγουρίδης υπήρξε παράγων του Συνδέσμου “Η Κωνσταντινούπολις” της πόλης μας και είχε αναδειχθεί και πρόεδρός του. Για το έργο του αυτό, την Πέραμο της Κυζίκου, ο Γεώργιος Σγουρίδης βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών.[Text of footnote 4]↩}