Το Πανοπτικόν του Κώστα Δεσποινιάδη αφιέρωσε το 20ο τετράδιό του (Οκτώβριος 2015) στον εκλεκτό του κριτικού στοχασμού, της ποίησης, της μετάφρασης και των εκδόσεων (Έρασμος) Γεράσιμο Λυκιαρδόπουλο.
Ο Φώτης Τερζάκης (“Ανάμεσα στην εξέγερση και τη φυγή: Γερ. Λυκιαρδόπουλος”, σελ. 6-28) – ο Βασίλης Αλεξίου (“Η ά-νοστος πατριδογνωσία του Γερ. Λυκιαρδόπουλου. Ξαναδιαβάζοντας το Η “Ρωμιοσύνη” στον παράδεισο 32 χρόνια μετά”, σελ. 29-51) – ο Γιώργος Μερτίκας (“Γερ. Λυκιαρδόπουλος: ο χρόνος του ονείρου και η αλήθεια του βίου”, σελ. 52-58) – και πάλι ο Φώτης Τερζάκης (“Ένα παράδειγμα: το περιοδικό Σημειώσεις στην Ελλάδα”, σελ. 59-69) – ο Στέφανος Ροζάνης (“Το ποίημα του Λυκιαρδόπουλου”, σελ. 76-78) – ο Τάσος Πορφύρης (“Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος”, σελ. 79-86) – ο Μάρκος Μέσκος (“Για τον Γεράσιμο Λυκιαρδόπουλο συνοπτικά δυο λόγια”, σελ. 87) – ο Γιάννης Πατίλης (“Γόνιμο πένθος”, σελ. 88), κατέθεσαν τη συμβολή τους στην πνευματική σκιαγράφηση του Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλο σ’ αυτό το αφιέρωμα του εκ Θεσσαλονίκης ελαυνόμενου περιοδικού Πανοπτικόν.
Δύο κείμενα σ’ αυτό το αφιέρωμα κατέθεσε ο Κώστας Δεσποινιάδης – το ένα έχει τίτλο “Για τον Γεράσιμο Λυκιαρδόπουλο” (σελ. 3-5) και το δεύτερο “Ο Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος ως εκδότης. Η περίπτωση των εκδόσεων Έρασμος” (σελ. 70-75).
Το αφιέρωμα του Πανοπτικόν στον Γεράσιμο Λυκιαρδόπουλο περιλαμβάνει και 16 κείμενά του (σελ. 89-126), αλλά και ποιήματά του (σελ. 127-142) και την εργογραφία του (Ποίηση και Δοκίμια, σελ. 143).
Εδώ, στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας, θα επανέλθω στο αφιέρωμα αυτό του περιοδικού Πανοπτικόν στον Γεράσιμο Λυκιαρδόπουλο – θα ήθελα όμως τώρα να σημειώσω ορισμένα για μερικά που γράφει ο Φώτης Τερζάκης στο κείμενό του για το περιοδικό Σημειώσεις, κείμενο που πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Πλανόδιον (τεύχος 23, Ιούνιος 1996).
Κατ’ αρχήν να παρατηρήσω τη βιαιότητα ύφους και λέξεων αναφοράς στο κομμουνιστικό κόμμα, πράγμα αχρείαστο εν προκειμένω, και δεύτερο να σημειώσω πως ο κύκλος του περιοδικού Μαρτυρίες δεν είχε να κάνει “με το σταλινισμό της επίσημης αριστερής κριτικογραφίας”, αλλά με τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί τα χρόνια της προδικτατορικής ΕΔΑ, πράγμα που είχε ως συνέπεια την παρουσία και των απόψεων των μελών του κύκλου του περιοδικού Μαρτυρίες (προπομπού των Σημειώσεων) στις σελίδες της Επιθεώρησης Τέχνης, αλλά και της Πανσπουδαστικής – ας μου επιτραπεί δε να σημειώσω πως και την παρουσία τους στην Κριτική του Μανόλη Αναγνωστάκη οι ίδιες συνθήκες την έκαναν εφικτή.
Κώστας Π. Παντελόγλου
