Διάβασα την ομιλία του μέλους της κεντρικής επιτροπής του κομμουνιστικού κόμματος Θοδωρή Χιώνη, σε εκδήλωση τιμής για τους εκτελεσμένους του Μπλόκου της Καλογρέζας, που οργάνωσε ο βόρειος τομέας της κομματικής οργάνωσης Αττικής το Σάββατο 19 Μαρτίου 2016, όπως καταχωρήθηκε στο 902.gr – τι θα είχα να παρατηρήσω;
Αν το κομμουνιστικό κόμμα ήθελε να πει την πολιτική του, να την εξηγήσει, να αναθεωρήσει κάποιες αντιλήψεις του του παρελθόντος, πράγμα που συχνά κάνει τα τελευταία χρόνια, τότε θα έπρεπε να οργανώσει την ανάλογη εκδήλωση γι’ αυτό το σκοπό.
Η εκδήλωση τιμής για τους εκτελεσμένους του Μπλόκου της Καλογρέζας ήθελε μιαν άλλη ομιλία, αφιερωμένη στους εκτελεσμένους, στον κοινωνικό τους περίγυρο, στις προσπάθειες και τους αγώνες τους, την προσωπικότητά τους, πώς αυτά έχουν αποτυπωθεί ως τα σήμερα από τη δημοσιογραφία, τις αφηγήσεις, την επιστήμη της ιστορίας, από τις τέχνες (κι είναι δόξα τω θεώ τόσο πολλές) – και τι άλλο στο μέλλον πρέπει να γίνει ώστε η γραφειοκρατική, η ρουτινιέρικη, η εκτός θέματος προσέγγιση αυτού του σοβαρού γεγονότος, του Μπλόκου της Καλογρέζας, να τεθούν εκ ποδών.
Η εκδήλωση τιμής για τους εκτελεσμένους του Μπλόκου της Καλογρέζας ήθελε και ένα μέρος της ομιλίας να είναι για τα χαμερπή που αποτέλεσαν τον εσμό των εκτελεστών όλης της κλίμακας – τι τους γέννησε και ποια η τύχη τους στη μεταπολεμική Ελλάδα, συγκεκριμένα, εκτελεστή τον εκτελεστή.
Γνώμη μου ήταν από τα προδικτατορικά ακόμη χρόνια, και εξακολουθεί ακόμη να είναι, πως το Μπλόκο της Καλογρέζας θέλει τον τόμο του – και πρέπει να τον αποκτήσει ακόμη και τώρα, που τόσοι έχουν λείψει τις δεκαετίες που διαβήκαν από το Μάρτη του 1944, χωρίς να ληφθεί και να καταγραφεί η μαρτυρία τους.
Το χρωστάμε στους εκτελεσμένους και στη νέα γενιά!
Όπως τους χρωστάμε, αυτό το καθήκον, να μη το εγκαταλείψουμε σε δυνάμεις κοινωνικοπολιτικά άνευρες, σε δυνάμεις κοινωνικοπολιτικού αχταρμά!
Κώστας Π. Παντελόγλου
