Η συγγραφική δράση του δημοκράτη παιδαγωγού Μιχάλη Παπαμαύρου έχει μιαν έκταση, εξελίχθηκε σε μια διάρκεια 45 περίπου χρόνων και το πρώτο δείγμα της ήταν η διδακτορική του διατριβή· θέμα της: “Προτάσεις για μια μεταρρύθμιση της ελληνικής σχολικής διοίκησης”. Η διδακτορική διατριβή του Μιχάλη Παπαμαύρου επαινέθηκε από την Παιδαγωγική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιένας και δημοσιεύτηκε στην επετηρίδα της το έτος 1916.
Ακολούθησε η δημοσίευσή του, στο Δελτίο του Εκπαιδευτικού Ομίλου το 1919, με θέμα “Ο Dr. Lietz και το έργο του” (βλ. τόμος 8, αριθ. φύλλου 1-4, σελ. 100-115). Στα 1922 και πάλι στο Δελτίο του Εκπαιδευτικού Ομίλου δημοσίευσε με θέμα “Η οργάνωση και η ζωή της Σχολικής Κοινότητας. Τρία παραδείγματα από τα εξοχικά παιδαγωγεία του Dr. Lietz”.
Από το 1923 ως το 1926 εξέδωσε, διευθύνοντάς το, το δεκαπενθήμερο περιοδικό Εργασία ως Υποδιευθυντής του Μαρασλείου Διδασκαλείου (τεύχη 1-26).
Το έτος 1927, σε μετάφραση Μιχάλη Παπαμαύρου, κυκλοφόρησε το βιβλίο του G. Wyneken με τίτλο Σχολείο και Νεολαία, από τον Εκδοτικό Οίκο Α.Ι. Ράλλη.
Το πρώτο βιβλίο του Μιχάλη Παπαμαύρου εκδόθηκε το 1928 από τον Εκδοτικό Οίκο Δ. και Π. Δημητράκου, με τίτλο Η Σχολική Κοινότητα, 132 σελίδες.
Όσο να φτάσουμε όμως το 1961, που μας έδωσε την κορωνίδα των παιδαγωγικών του συγγραμμάτων, έχουμε ακόμη διαδρομή – όμως γι’ αυτή μιαν άλλη φορά.
Κώστας Π. Παντελόγλου
