Πρωτοδημοσιεύτηκε στις 5 Αυγούστου 2015
Πολλά έχουμε ακούσει, δυο χρόνια τώρα, για τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσει η κατασκευή του γηπέδου Μελισσανίδη στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο project manager Δημήτρης Ανδριόπουλος στην πανηγυρική παρουσίαση του έργου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση το Νοέμβριο του 2013 είχε πει ότι κατά την κατασκευή θα δημιουργηθούν 1500-2000 θέσεις εργασίας.
Τι προβλέπει η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων επ’ αυτού; Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δίνεται παρεμπιπτόντως, στο σκέλος της μελέτης που ασχολείται με τις υδρευτικές ανάγκες του έργου (κεφάλαιο 6, σελίδα 71):
Θεωρώντας ότι στο εργοτάξιο θα απασχολούνται περίπου 150 εργαζόμενοι και δεχόμενοι ως ειδική κατανάλωση νερού τα 40 Lt/εργαζόμενο/ημέρα προκύπτει ότι για την κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων σε νερό απαιτούνται 6 κυβικά μέτρα νερού την ημέρα. Εκτιμάται ότι η κάλυψη των αναγκών θα γίνει από το υφιστάμενο δίκτυο ύδρευσης της ΕΥΔΑΠ.
Και λίγο παρακάτω (κεφάλαιο 6, σελίδα 75):
Η ποσότητα [των υγρών αποβλήτων] δεν μπορεί να εκτιμηθεί στη φάση αυτή με ακρίβεια καθώς δεν είναι γνωστός ο αριθμός των εργαζόμενων που θα απαιτηθεί για το εργοτάξιο. Εντούτοις εκτιμάται ότι ο αριθμός αυτός θα είναι της τάξης των 150 ατόμων.
Ουπς!
π.
Απο την οικοδομή εξαρτώνται περίπου 150 ειδικότητες. Σε ένα έργο 30 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων θα περάσει σίγουρα απο την κατασκευή τουλάχιστον το 1/3 εξ’ αυτών, ήτοι περίπου 50 ειδικότητες.
Ενδεικτικά αναφέρω μηχανικοί, χωματουργοί, γεωτρυπανιστές, χειριστές βαρέων οχημάτων, μπετατζήδες, χτίστες, σοβατζήδες, ηλεκτρολόγοι, μηχανολόγοι, εγκαταστάτες φυσικού αερίου, ψυκτικοί, ηλεκτρονικοί, πλακάδες, πατωματζήδες, λουστραδόροι, μαρμαράδες, σιδηρουργοί, αλουμινάδες, τζαμάδες, ξυλουργοί, μονωσάδες, χρωματουργοί, τοποθέτησης ανελκυστήρων, μονταδόροι, συγκολλητές, γεωπόνοι, επιπλοποιοί, μεταφορείς, γραφίστες, τοποθέτησης φωτεινών επιγραφών, ταπετσέρηδες κ.α.
Μια κατασκευή έχει φάσεις που σημαίνει οτι δεν γίνονται όλες οι εργασίες μαζί, αλλά ανά στάδια και μάλιστα μερικά επικαλύπτονται. Η θεώρηση της περιβαλλοντικής μελέτης αφορά εργαζόμενους ΑΝΑ ΗΜΕΡΑ. Αλίμονο αν κάποιος θεωρεί οτι με 150 άτομα προσωπικό στο σύνολο μπορεί να φτιαχτεί ένα τέτοιο έργο μέσα σε 18-24 μήνες. Αυτό θα σήμαινε πρακτικά οτι 3 έως 5 άτομα ανα ειδικότητα θα έβγαζαν όλη την κατασκευή. Δηλαδή 3-5 μπετατζήδες, 3-5 χτίστες, 3-5 υδραυλικοί και πάει λέγοντας. Και 24 ώρες να δούλευαν την ημέρα δεν θα προλάβαιναν ποτέ να το τελειώσουν.
Η πραγματικότητα είναι οτι οι 1500-2000 που είχε πει ο Ανδριόπουλος είναι μια πραγματική εκτίμηση. Θλιβερό να αναγράφονται τέτοια άρθρα σε ιστοσελίδα πολιτικού μηχανικού. Φανερώνει άγνοια του επαγγέλματος και είναι προσβολή για τον τεχνικό κόσμο. Η εμπάθεια δεν είναι καλός σύμβουλος.
Για μια μικρομεσαία οικοδομή απαιτούνται 1 μηχανικός, 3 χωματουργοί (τσαπαδορος, φορτωτης, νταλικέρης), 2 προμηθευτές σκυροδέματος (οδηγός και χειριστής πρέσας), 3 μπετατζηδες, 3 χτίστες, 3 ηλεκτρολόγοι, 3 υδραυλικοί, 3 ελαιοχρωματιστές, 3 σκεπάδες, 3 πατωματζήδες – μαρμαράδες, 2 ξυλουργοί, 2 αλουμινάδες – σιδηρουργοί, 1 μεταφορέας υλικών. Το σύνολο 32 άτομα. Αν υποθέσουμε οτι πολλοί απο αυτούς θα κάνουν περισσότερες απο μια εργασίες, 25 άτομα είναι το μίνιμουμ. Για ένα έργο που είναι ίσο με περίπου 300 μικρομεσαίες οικοδομές πόσοι άνθρωποι απαιτούνται; Αυτά είναι απλά καθημερινά ζητήματα, εντός της πραγματικότητας και με γνώση απλά της αγοράς και της εργασίας.