Όσα ακολουθούν της Ρίτας Μπούμη-Παπά είναι (βλ. “Πολιτική-Οικονομική Έρευνα”, αριθ. τεύχους 100, Απρίλιος 1965, σελ. 21):
“Ο χαρακτηρισμός Γολγοθάς δεν δίνεται αψήφιστα, ούτε σαν σχήμα λόγου. Έχομε ζυγίσει το βάρος του, επί μια ολόκληρη τετραετία, όταν στην καταιγίδα της (Γερμανικής) Κατοχής είχαμε απαγκιάσει σ’ ένα υπόγειο εκατό μέτρα από το Σκοπευτήριο και μας ξυπνούσαν κάθε αυγή οι ριπές των εκτελεστικών αποσπασμάτων και οι ξηρές χαριστικές βολές. Είναι αυτή η σύμπτωση που μας έκανε να ζήσουμε το μαρτύριο της σφαγής των Διακοσίων, μια γελαστή ηλιόλουστη μέρα γεμάτη λουλούδια και πουλιά. Μαζί μας παρακολούθησαν τη σφαγή και δυο άλλοι φίλοι διανοούμενοι που κατοικούσαν στην ίδια συνοικία: ο Κωστής Μεραναίος κι ο Γιώργος Βασιλόπουλος, διευθυντής του θαρραλέου περιοδικού “Καλλιτεχνικά Νέα”, που τολμούσε να εκδίδεται στα χρόνια της (Γερμανικής) Κατοχής”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
