Στις αρχές του 1937, η τρισεβδομαδιαία οκτασέλιδη εφημερίδα Αθλητισμός της Ελλάδος, που κυκλοφορεί με υπότιτλο “μεγάλη βαλκανική αθλητική εφημερίς” δημοσιεύει ένα εκτενές άρθρο για τα κακώς κείμενα του ελληνικού ποδοσφαίρου, του ερασιτεχνικού ελληνικού ποδοσφαίρου εκείνης της εποχής. Τα κακώς κείμενα εκείνης της ρομαντικής, σύμφωνα με κάποιους, εποχής του ποδοσφαίρου, είναι εν πολλοίς τα γνωστά και σήμερα ζητήματα: παράγοντες, βία, διαιτησία κ.ο.κ. Δημοσιεύουμε ένα μικρό απόσπασμα απ’ το άρθρο του Αθλητισμού της Ελλάδος ως υπόμνηση των παγίων προβλημάτων που και σήμερα βασανίζουν το επαγγελματικό, πια, ποδόσφαιρο στη χώρα μας.
π.
“Στην διοίκησί του το ποδόσφαιρό μας δεν ήταν ποτέ σχεδόν ευτυχές. Ούτε και σήμερα είναι. Κι αν υπάρχουν καλοί φίλαθλοι στην Ομοσπονδία, στις Ενώσεις και τα σωματεία, εν τούτοις δεν έχουν τη δύναμι να αντιδράσουν. Επί πλέον η φιλοδοξία, η αλόγιστη ρωμέικη φιλοδοξία, δεν τους αφίνει όταν γίνονται εν ονόματι του δικαίου και των κανονισμών βανδαλισμοί, να κάμουν μία διαμαρτυρία και να προβούν σε μια ανδρική παραίτησι. Να πουν δηλαδή εις τους φιλάθλους:
“Αυτά κι αυτά είδαμε και δι’ αυτό φεύγουμε! Ο Α’ έκαμε αυτό, ο Β’ εκείνο, ο Γ’ εκείνο. Ο πρώτος έβαλε εις την εθνική δια της βίας τον παίκτη του γι’ αυτό εχάσαμε. Ο δεύτερος θέλησε να καλύψη μια παληά διαχειριστική ανωμαλία. Ο τρίτος έκαμε το τάδε κολάσιμο σφάλμα…”
Εκτός απ’ αυτά πταίει και το διοικητικό σύστημα. Τιμωρούν οι Ενώσεις και ακυρώνει η Ομοσπονδία αναλόγως των συμφερόντων των σωματείων της πλειονοψηφίας. Μια δικαία πρότασις θάπτεται συχνά κάτω από τους ογκολίθους της πλειονοψηφίας. Θα είχαμε να σας απαριθμήσουμε χίλιες δυο αδικίες, και χίλια δυο φάλτσα. Αλλά προς τι; Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξη εν όσω ο παραγοντισμός εξακολουθεί να κατατρώη τις σάρκες του Ελληνικού φουτ μπωλ με την ίδια ακόρεστη βουλιμία! …
Ανέκαθεν τα παρασκήνια είχαν σοβαράν επίδρασιν στην επίλυσιν και των πιο σπουδαίων ποδοσφαιρικών μας προβλημάτων. Στο “Λουξ” και στο καφφενείον φιλάθλων και στις ταβέρνες εγίνοντο τα προσχέδια και εστείνοντο η παγίδες στις οποίες έπεφταν οι ανύποπτοι παραγοντίσκοι ή οι πραγματικοί φίλαθλοι που είχαν την αφέλεια να πιστέψουν πως μπορούσαν να είνε και στο φουτ μπωλ τέτοιοι…”
