Αδικαιολόγητη θαρρώ, με λόγια του συγγραφέα στον πρόλογό του (σελίδες 7 και 8), αλλά και με εικόνα μετά του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, την αναφορά που γίνεται, στο λεύκωμα για την Παναγίτσα, στη Φιλιώ Χαϊδεμένου.
Και τούτο διότι ουδέν σημειώνεται στο λεύκωμα αυτό ως αναφορά της Φιλιώς Χαϊδεμένου στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου των Βουρλών, στην εικόνα της Παναγίας της Βουρλιώτισσας, στους ιερείς και ιεροκήρυκες αυτού του Ναού, τα συμβαίνοντα σε αυτόν κατά την εορτή της Παναγιάς το Δεκαπενταύγουστο…
Άλλωστε και στο βιβλίο Φιλιώ Χαϊδεμένου, Τρεις αιώνες μια ζωή. Γιαγιά Φιλιώ η Μικρασιάτισσα, Εκδόσεις Α.Α. Λιβάνη , Αθήνα 2005, που απλώνεται σε 228 σελίδες, ουδέν σχετικό αναφέρει (!).
Προσθέτω πως η Φιλιώ Χαϊδεμένου δεν είναι από τους πρώτους κατοίκους του Μικρασιατοπροσφυγικού συνοικισμού μας, δεν έχει δε προσφέρει μαρτυρία περί της κατασκευής του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου στη Νέα Φιλαδέλφεια και σε όλα τα σχετικά με αυτό – πώς θα μπορούσε, άλλωστε, αφού στη Νέα Φιλαδέλφεια ήρθε τη δεκαετία του ’50· προσωπικά ενώ είχα αντιληφθεί από νέος την κοινωνική παρουσία της κόρης της Χριστίνας και του γαμπρού της Παναγιώτη Δόβα, μόλις τη δεκαετία του ’90 επί δημαρχίας Παντελή Γρετζελιά πληροφορήθηκα την ύπαρξη της Φιλιώς Χαϊδεμένου.
Κώστας Π. Παντελόγλου
