Κρατικός προϋπολογισμός είναι πολιτική μεταφρασμένη σε αριθμούς.
Πολιτική τόσο επί των δημοσίων εσόδων όσο και επί των δημοσίων δαπανών.
Επομένως ένας βουλευτής αντιπολιτευόμενος την κυβέρνηση οφείλει να μεταφράσει τους αριθμούς σε προγραμματιζόμενη για το επόμενο έτος πολιτική, τόσο επί των δημοσίων εσόδων, όσο και επί των δημοσίων δαπανών.
Και να την κρίνει αυτή την πολιτική, και να αντιπαραθέσει μιαν άλλη, αν έχει, πολιτική. Αυτό λέει η κοινή λογική.
Μα αν αυτό λέει η κοινή λογική για έναν αντιπολιτευόμενο απλά βουλευτή, τι άραγε απαιτεί από τον κομμουνιστή βουλευτή;
Φαντάζομαι το ίδιο, σε μείζονα βαθμό, όσο γίνεται πιο απλά και κατατοπιστικά για να μαθαίνει και να κατανοεί βαθύτερα ο εργαζόμενος λαός, τα λαϊκά στρώματα. Αναλυτικά και με παραδείγματα πολλά.
Έκανε αυτό, επί παραδείγματι, η Αλέκα Παπαρήγα, κατά τη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού 2017 στη Βουλή των Ελλήνων; Όχι βέβαια! Απλά σπατάλησε το χρόνο της σε πολλά και διάφορα άσχετα με το θέμα και διόλου χρήσιμα για εκείνους, τους πολλούς, που υποφέρουν!
Κρίμα!
Κώστας Π. Παντελόγλου
