Το πρώτο μεταπολεμικό του 2ου παγκοσμίου πολέμου τεύχος των “Τεχνικών Χρονικών” κυκλοφόρησε με την ένδειξη Ιούλιος Αύγουστος 1945. Σ’ αυτό υπήρχε και ένα κείμενο με τίτλο “Η δευτέρα περίοδος των Τεχνικών Χρονικών“, το οποίο υπέγραφε ο πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Αλέξανδρος Βερδελής – εκεί αφού σημειωνόταν θετική εκτίμηση για την από το 1932 κυκλοφορία των “Τεχνικών Χρονικών”, γράφονταν και τα ακόλουθα σχετικά με το σημερινό τίτλο:
“Εξυψώνονται όμως (τα “Τεχνικά Χρονικά”) και από μίαν εθνικήν απαράμιλλον στάσιν. … θα εξηκολούθουν ήρεμα και ατάραχα την αποστολήν των, εάν είχον και ολίγον ακόμη λυγίσει ενώπιον του κατακτητού. Θα εξησφαλίζετο απόλυτα η συνέχισίς των, εάν είχον δεχθή να στηριχτούν εις την βοήθειαν του δυνάστου, των δορυφόρων ή των οργάνων του, βοήθειαν η οποία επανειλημμένως προσεφέρθη ευγενικά, άφθονα και επίμονα. …
Τα “Τεχνικά Χρονικά” δεν υπέκυψαν … έπεσαν μαχόμενα, ανέστειλαν την έκδοσίν των με όλας τας τιμάς. Το τελευταίον πολεμικόν των τεύχος εξετυπώθη, αλλά δεν εκυκλοφόρησεν. Και δεν εκυκλοφόρησε διότι κατεσχέθη από την εχθρικήν λογοκρισίαν. Οι τεχνικοί ημπορούν να είναι υπερήφανοι δια το ύστατο τούτο τεύχος του 1942, διότι συμβολίζει κατά τον ωραιότερον τρόπον την μαχητικότητα και την αυταπάρνησιν των τεχνικών της χώρας επιστημόνων εις τα βουνά της Πίνδου, της Ηπείρου και της Μακεδονίας. Πώς ήτο δυνατόν να μη κατοπτρίζεται εις το επίσημον τούτο επιστημονικόν και επαγγελματικόν της χώρας όργανον η ψυχή και αι θυσίαι του τεχνικού αυτής σώματος; …”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
