Η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης συγκέντρωσε σε δύο Μέρη 54 μελέτες του ομότιμου καθηγητή και ακαδημαϊκού Αγαπητού Γ. Τσοπανάκη, ως παράρτημα της Επιστημονικής της Επετηρίδας – Μέρος Ι, σελ. XXXIV+625 και Μέρος ΙΙ, σελ. VIII+754 (Θεσσαλονίκη 1983).
Οι μελέτες αυτές “καλύπτουν όλη την χρονική έκταση της Ελληνικής γλώσσας: από την Μυκηναϊκή εποχή … ίσαμε τα σημερινά Νεοελληνικά ιδιώματα. Υπάρχουν μελέτες για τον Όμηρο, για την κλασική και μετακλασική περίοδο, για τα μεσαιωνικά. Όσον αφορά τα Νεοελληνικά ιδιώματα και τις διαλέκτους, αυτά παρακολουθούνται σε όλο τους το γεωγραφικό άπλωμα, από την Κύπρο ως την Κάτω Ιταλία και από την Ρόδο ως την Σιάτιστα. Στα προλεγόμενα (σελ. VIII-XXV) ο Α.Γ. Τσοπανάκης δένει ωραία τις μελέτες, έτσι που ο απειρότερος αναγνώστης να μην έχει την εντύπωση πως πρόκειται για σκόρπια και άσχετα πράγματα και να μην χάνει από τα μάτια του το κεντρικό νήμα, με άλλα λόγια την αδιάσπαστη ενότητα της μακροζώητης και πολύτροπης Ελληνικής λαλιάς”.
Μια άλλη συναγωγή κειμένων του Αγαπητού Γ. Τσοπανάκη είναι ο τόμος “Ο δρόμος προς την Δημοτική”, που κυκλοφόρησε στην σειρά “Παιδαγωγική και Εκπαίδευση” του Εκδοτικού Οίκου Αφών Κυριακίδη (Θεσσαλονίκη 1982).
Για τα παραπάνω άντλησα από ένα σχετικό ευρύτερο κείμενο του, συν τοις άλλοις, και μελετητή του Παπαδιαμαντικού έργου Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου (βλ. “Διαβάζω”,. τεύχος 105, 31 Οκτωβρίου 1984).
Κώστας Π. Παντελόγλου
