Ο θεατράνθρωπος Βασίλης Ρώτας – ο ενσαρκωτής του θεάτρου της Αντίστασης (μαζί με τον Γιώργη Κοτζιούλα και τον Κουκλοθέατρο) Βασίλης Ρώτας, που ο δρόμος του τον έφερε και στα μέρη μας (στον μικρασιατοπροσφυγικό συνοικισμό της Νέας Φιλαδέλφειας) στο πλευρό του ΕΛΑΣ το Δεκέμβρη του 1944, επιχειρούντα να ανεβάσει τον “Ρήγα Βελεστινλή” του – ο μεταφραστής του Σαίξπηρ στη γλώσσα μας Βασίλης Ρώτας – ο συντάκτης του “Λαϊκού Λόγου” και συγγραφέας πλήθους θεατρικών έργων, ποιημάτων, διηγημάτων κλπ. Βασίλης Ρώτας, πέθανε το 1977.
Δυο χρόνια μετά, στις 30 Μαΐου 1979, μια γιορτή-μνημόσυνο έλαβε χώρα στο θέατρο “Μπροντγουαίη” των Αθηνών και κυκλοφόρησε ένας τόμος-αφιέρωμα στον Βασίλη Ρώτα.
Στο περιοδικό “Διαβάζω” (βλ. τεύχος 23, Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1979) η γιορτή αυτή αποτυπώθηκε με τούτα τα λόγια:
“Το πρόγραμμα της γιορτής περιλάμβανε ηχητικά ντοκουμέντα με τη φωνή του Βασίλη Ρώτα, όπου ακούστηκε να τραγουδά το “Καλωσορίσατε φίλοι μου” και να απαγγέλλει σκηνές από τον “Καραγκιόζη” του – χαιρετισμούς από φίλους του – ομιλία της (συντρόφου της ζωής του) Βούλας Δαμιανάκου για το νόημα της γιορτής και για τον τόμο-αφιέρωμα στη μνήμη του – ομιλία του Ν. Παπανδρέου για το έργο του Βασίλη Ρώτα – απαγγελίες κειμένων και ποιημάτων του από γνωστούς ηθοποιούς – τραγούδια του Βασίλη Ρώτα και σκηνές από το έργο του “Ελληνικά Νιάτα”, που έπαιξε ο θίασος “Ελεύθεροι Καλλιτέχνες”. Η γιορτή έκλεισε με την πραγματοποίηση μιας μικρής επιθυμίας του Ρώτα: Οι φίλοι του, μετά τη γιορτή, μαζεύτηκαν σε ταβέρνα, ζωντανεύοντας έτσι τα συμπόσια της παλαιάς φιλολογούσας Αθήνας, στα οποία σχεδόν πάντα μετείχε ο Βασίλης Ρώτας”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
