Το πρώτο παιχνίδι που βγήκε από το βιοτεχνικό εργαστήρι του καλλιτέχνη πατέρα μου Παντελή Παντελόγλου ήταν ένας μικρός αναβάτης αλόγου, τόσο εκφραστικός, τόσο ζωντανός, θαρρείς θα σου μιλούσε.
Καρπός της ζωγραφικής του δεινότητας, και της με πηλό πλαστικής του ικανότητας, μέχρι που πήρε μορφή στο γύψο και μετά στον μπρούντζο, σε δύο μισά, με αρσενικό-θηλυκό το καθένα, έτοιμα μετά τη μηχανουργική εφαρμογή, προς παραγωγή από την πρέσα με πλαστική την ύλη.
Μετά στον πάγκο το κόλλημα των δύο μισών, με τη βοήθεια και των γκαβιλών και τη στέρεα στήριξή τους και με λαστιχάκια, για να ακολουθήσει η καλλιτεχνική βαφή ενός πλήθους μικρών αναβατών του αλόγου με πιστολάκι και καλίμπρες, μια για κάθε χρώμα (χρώματα ανεξίτηλα φυσικά και ασφαλή), και όπου ήταν αναγκαίο με πινελάκι βεβαίως – λεπτοδουλειά και αυτή στην οποία κι εγώ είχα επιδοθεί από τα χρόνια του ‘50 ακόμη στο βιοτεχνικό μας εργαστήρι.
Το πρόσωπο, τα μάτια, τα χείλη, η κεφαλή του μικρού αναβάτη, τα ρούχα του, η σέλα του αλόγου, γίνονταν αντικείμενο καλλιτεχνικής φροντίδας για την επίτευξη του άριστου αποτελέσματος – και ήταν όντως άριστο το αποτέλεσμα, μόνο έτσι άφηνε ο πατέρας μου οι μικροί αναβάτες του αλόγου να διαβούν το κατώφλι του εργαστηρίου του και να διοχετευθούν στην αγορά δια των εμπόρων των παιδικών παιχνιδιών.
Προσθέτω πως κάθε Πάσχα οι μικροί αναβάτες του αλόγου διαβαίναν και τις πόρτες των ζαχαροπλαστείων· ένα πλαστικό κόκκινο αυγό κολλημένο στη ράχη του μικρού αναβάτη γέμιζε με σοκολάτες και καραμέλες της επιλογής του ζαχαροπλάστη βεβαίως.
Στο διάβα του χρόνου καταργήθηκαν τα κολλήματα· οι μικροί αναβάτες του αλόγου έβγαιναν ολόκληροι από την πρέσα, διαφορετικό φυσικά το καλούπι σ’ αυτή την περίπτωση.
Κάποια στιγμή έκανε την εμφάνισή του αυτό το παιδικό παιχνίδι και σε μεγαλύτερο μέγεθος, πάντοτε καλλιτεχνικά ιδιαίτερα φροντισμένο.
Πρέπει τώρα να σημειώσω πως κάθε μικρός αναβάτης του αλόγου, σε όλες του τις παραπάνω εκδοχές, εκινείτο πάνω σε τέσσερις κόκκινες ρόδες, δύο μπρος και δύο πίσω, στηριγμένες σε ατσαλόσυρμα το οποίο διαπερνούσε τη βάση του παιχνιδιού· οι ρόδες αρχικά αποτελούνταν από δύο μισά τα οποία κολλούσαμε μεταξύ τους, αργότερα και οι ρόδες βγαίναν ολόσωμες από την πρέσα με πλαστική φυσικά την ύλη.
Κώστας Π. Παντελόγλου
