“Κοινωνικό φαινόμενο” ο ένας (μάλιστα “εκσυγχρονιστής” πρωθυπουργός), “τα έχει αυτά ο καπιταλισμός” ο άλλος (που εκτελεί και χρέη κοινοβουλευτικού εκπροσώπου) – κουβέντες τωρινές σχετικά με σκάνδαλα στο δημόσιο βίο μας.
Μειώνουν θαρρώ αυτά εδώ τη ζέση, τη φόρα για την εξέταση των πραγμάτων, που δεν είναι χαμένος χρόνος – το καλύτερο δυναμικό της επιστράτευε σ’ αυτή την εξέταση η προδικτατορική ΕΔΑ. Τι Νίκος Κιτσίκης, τι Ηλίας Ηλιού, τι Σταύρος Ηλιόπουλος, έκαναν φύλλο-φτερό ένα πλήθος υποθέσεων τα χρόνια του ‘60, κι από κοντά οξυδερκείς πολιτικοί του κεντρώου χώρου πρόσθεταν τη δική τους συμβολή στην εξέταση των πραγμάτων, στην αποκάλυψη σε τελευταία ανάλυση των μηχανισμών αναπαραγωγής ενός τουλάχιστον φάσματος του πολιτικού συστήματος.
Κατ’ αντίθεση με τα παραπάνω που δηλώνονται στους καιρούς μας, εξαντλητικά οφείλουν τουλάχιστον οι προοδευτικές δυνάμεις να εξετάζουν τα του δημοσίου βίου, πρώτα διότι κάτι τέτοιο δύναται να προστατεύει δημόσια αγαθά και δημόσιο χρήμα και δεύτερον διότι οι αποκαλύψεις διαφωτίζουν ηχηρά.
Καλό θα ήταν οι προοδευτικοί να διάβαζαν τα όσα σχετικά είχε πει ο Δημητρώφ μιλώντας στο έβδομο συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, αναφερόμενος μάλιστα στο χειρισμό των σχετικών από την προπαγάνδα των φασιστοναζιστών.
Κώστας Π. Παντελόγλου
