Άνθρωποι ανήσυχοι πνευματικά, και πολιτικά φυσικά, πολέμαγαν να γίνεται φως, πνευματικό και πολιτικό φως, τους χρόνους της δικτατορίας των συνταγματαρχών, να πολεμιέται το σκοτάδι, φτιάχνοντας βιβλία μα και περιοδικά.
Ανάμεσα σε άλλα, αυτά τα βιβλία και αυτά τα περιοδικά, αναφέρονταν σε ένα στοχαστή που άσκησε σημαντική επίδραση στη σύγχρονη σκέψη, τον Γκέοργκ Λούκατς.
Τον Μάιο του 1971, στο τυπογραφείο του Κώστα Κουλουφάκου (εκ των πρωτεργατών της προδικτατορικής Επιθεώρησης Τέχνης), τυπώθηκε σε 3.000 αντίτυπα, για λογαριασμό των Εκδόσεων “Διογένης”, το βιβλίο του Γκέοργκ Λούκατς Σολεζνίτσιν Χάινε Πρωτοποριακοί. Αισθητικά δοκίμια. Τα δοκίμια για τον Σολεζνίτσιν ήταν δύο· το πρώτο αφιερωμένο στην “Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς” (σελ. 8-48, 1964), το δεύτερο για “Τα Μυθιστορήματα” (σελ. 49-140, 1969). Ακολουθούσε το δοκίμιο “Ο Χάινε και η ιδεολογική προετοιμασία του 1848” (σελ. 141-178) και τέλος το “Οι ιδεολογικές βάσεις της πρωτοπορίας” (σελ. 179-251). Τα δοκίμια για τον Σολεζνίτσιν είχε μεταφράσει ο Μπάμπης Κολώνιας, τα δοκίμια για τον Χάινε και τους πρωτοποριακούς είχε μεταφράσει ο Κώστας Κουλουφάκος*.
Τον Σεπτέμβριο του 1971, στο τυπογραφείο “Προμηθεύς” τυπώθηκε για τις Εκδόσεις 70 το βιβλίο του Γκέοργκ Λούκατς Προβλήματα Οντολογίας και Πολιτικής, σε μετάφραση Βασίλη Ραφαηλίδη. Το βιβλίο συγκροτούν τέσσερις συζητήσεις του Γκέοργκ Λούκατς με τους Χανς Χάιντζ Χολτζ (Είναι και συνείδηση, σελ. 13-46), Λέο Κόφλερ (Κοινωνία και άτομο, σελ. 47-92), Βόλφγκανγκ Άμπεντροπ (Σκέψεις για μια επιστημονική πολιτική, σελ. 93-138), Βόλφγκανγκ Άμπεντροπ-Χανς Χάιντζ Χολτζ (Προσωρινός απολογισμός, σελ. 139-181). Μια κατατοπιστική εισαγωγή (σελ. 7-12) προηγείται των τεσσάρων συζητήσεων, που είχαν πραγματοποιηθεί στη Βουδαπέστη τον Σεπτέμβριο του 1966.
Στο τεύχος 2-3 της δίμηνης έκδοσης ενημέρωσης και προβληματισμού Ηριδανός (Ιανουάριος-Απρίλιος 1973) περιλαμβανόταν, μεταξύ άλλων, και μια συνέντευξη του Γκέοργκ Λούκατς πάνω στο θέμα “Λένιν και επανάσταση”, συνέντευξη που του ζήτησε τον Οκτώβριο του 1969 η ουγγρική τηλεόραση (βλ. σελ. 99-112) – ενώ στο τεύχος 4 (Μάιος-Ιούνιος 1973) είχαν περιληφθεί: 1) το κείμενο του Klaus Voelker “Μπρεχτ και Λούκατς· ανάλυση μιας διαφωνίας” (σελ. 73-90, μετάφραση Φούλας Χατζηδάκη) και 2) το κείμενο των Joann-Friedrich Anders, Elizabeth Klobusicky “Πρόταση ερμηνείας της διαμάχης Μπρεχτ-Λούκατς, μαζί με μια κριτική στους Γκάλλας, Μέττεντσβάι και Φέλκερ” (σελ. 91-98, μετάφραση Τ. Στεργίου).
* Το δοκίμιο “Ο Χάινε και η ιδεολογική προετοιμασία του 1848 είχε πρωτοδημοσιευτεί στο τεύχος 19 της Επιθεώρησης Τέχνης (Ιούλιος 1956), ενώ “Οι ιδεολογικές βάσεις της πρωτοπορίας” είχαν πρωτοδημοσιευτεί στο ίδιο περιοδικό σε δύο μέρη (τεύχος 44, Αύγουστος 1958 και τεύχος 45, Σεπτέμβριος 1958).↩
