Οξύμωρο; Κι όμως όχι. Αρκεί να γυρίσουμε πέντε χρόνια πίσω και να διαβάσουμε την ομόφωνη απόφαση του τότε Δημοτικού Συμβουλίου με την οποία γνωμοδοτούσε αρνητικά για την πρόταση τροποποίησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Αθηναίων στο Βιοτεχνικό Πάρκο (ΒΙΟΠΑ) Προμπονά (αρ. αποφ. 260/2011):
Το Δημοτικό Συμβούλιο υιοθετώντας το σκεπτικό της απόφασης της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής εκφράζει με τη σειρά του αρνητική γνώμη σχετικά με την Απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του Οργανισμού Αθήνας που αφορά την “Τροποποίηση του ΓΠΣ του Δήμου Αθηναίων στο ΒΙΟΠΑ Προμπονά με χαρακτηρισμό “ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση”, εκφράζοντας τη βούληση να δημιουργηθεί εκεί χώρος πρασίνου και αθλοπαιδιών και με σκοπό να μην αποδυναμωθεί η εμπορικότητα των καταστημάτων της περιοχής του Δήμου [Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας], μέσω του master plan που προτείνεται.
Όπως γνωρίζουμε καλύτερα σήμερα, στην περιοχή του Προμπονά εταιρείες συμφερόντων Μελισσανίδη και Μάτσα συνεχίζουν να προωθούν ανανεωμένο “αναπτυξιακό” σχέδιο που μυρίζει εμπορικό κέντρο, με τη σύμφωνη γνώμη του Δήμου Αθηναίων. Λίγο παραδίπλα η Μητρόπολη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας σχεδιάζει κι εκείνη τα δικά της, ενόψει φυσικά της έλευσης της γραμμής 4 του Μετρό στον Περισσό, γεγονός που προφανώς θα μετακινήσει το υπερτοπικό κέντρο της εμπορικότητας απ’ τον πυρήνα του προσφυγικού συνοικισμού προς τις ανεκμετάλλευτες εμπορικά εκτάσεις γύρω απ’ το μελλοντικό σταθμό. Έτσι έγινε σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις κατασκευής σταθμού του Μετρό ως σήμερα. Λογικό, άρα, που τα μεσαίας και μεγάλης κλίμακας κτηματομεσιτικά συμφέροντα έχουν όρεξη να “κάνουν παιχνίδι” στην περιοχή εκείνη σε βάθος χρόνου – χωρίς να τους ενδιαφέρουν οι μικροϊδιοκτήτες της περιοχής που επιθυμούν την άρση της προστασίας του προσφυγικού συνοικισμού για να πλουτίσουν απ’ τα νοίκια των μαγαζιών.
Οι δυνάμεις εκείνες, κυρίως της δεξιάς, που προβάλλουν σήμερα το άνοιγμα δεκάδων επιχειρήσεων εστίασης ως “ανάπτυξη” της περιοχής, θα όφειλαν φυσικά να απαντήσουν στους ψηφοφόρους τους τίνος τα συμφέροντα υποστηρίζουν με τη σημερινή τους στάση. Γιατί ακόμη κι αν δεχτούμε ως επιθυμητή τη σημερινή “ανάπτυξη”, τα σχέδια Μελισσανίδη την υπονομεύουν.
Μπορεί να βάλαμε τον Νίκο Παπανικολάου στον τίτλο του σημερινού σημειώματος, όμως στην ομόφωνη απόφαση συμμετείχαν κι άλλοι εκ των σημερινών υποστηρικτών των συμφερόντων Μελισσανίδη, οι οποίοι μάλιστα επιμένουν για τα “αντισταθμιστικά”, όπως ο Μιχάλης Κουτσάκης ή και άλλοι πιο προσεκτικοί όπως ο Γιάννης Τομπούλογλου (Ο Λύσσανδρος Γεωργαμλής είχε καταφέρει ως συνήθως εκείνη την εποχή να φύγει πριν τελειώσει η συνεδρίαση…). Ποιος είναι ο λόγος που οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι εμφανίζονται σήμερα στην απέναντι πλευρά;
Πέρα όμως απ’ τις ανακολουθίες της δημοτικής αντιπολίτευσης, το ουσιώδες ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Ποια ακριβώς είναι τα “συμφέροντα της πόλης”, ποια είναι αυτή η πόλη σήμερα και σε τι μπορεί να μεταμορφωθεί αύριο;
Επ’ αυτού δεν υπάρχει σύντομη απάντηση και θα επανέλθουμε φυσικά.
π.
