Ο προσεκτικός παρατηρητής των εξελίξεων περί την “Αγιά Σοφιά” του Μελισσανίδη δεν μπορεί να μην παρατηρεί πως ολοένα λιγότεροι από ποικίλες δυνάμεις που αντιτάσσονται στα σχέδια Μελισσανίδη παίρνουν πάνω τους την ευθύνη να πράξουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετικά.
Τα επιχειρηματικά συμφέροντα με το μανδύα της ΑΕΚ δεν βρίσκονται πια απέναντι στην ομάδα πρωτοβουλίας των κατοίκων, ούτε στο συντονιστικό των κατοίκων και των πέριξ περιοχών· κατάφεραν δε με τον τρόπο που χειρίζονται τα πράγματα λόγος να γίνεται για τον Άρη Βασιλόπουλο ως αντίπαλο, ενώ τώρα περνάμε θαρρώ σε μια επόμενη φάση που αντίπαλος θα ονοματίζεται ο δημοσιογράφος της Κόντρας Γεράσιμος Λιόντος – ούτε καν η Στρούγκα και η Λαϊκή Συνέλευση, τις οποίες ωστόσο πατούν στο λαιμό χουλιγκάνοι τρομοκράτες από τις 25 Φεβρουαρίου 2017, για να αναφερθώ στα πιο πρόσφατα γεγονότα.
Γνωρίζουν φυσικά όλοι πως ένα πλήθος κατοίκων αντιτίθενται στα σχέδια Μελισσανίδη, και ότι αυτοί εμποδίζονται να εκφραστούν, πολύ περισσότερο να συντονιστούν υπό τις παρούσες συνθήκες – έχουν ωστόσο συνείδηση ότι κοινωνικοπολιτική κυρίως οφείλει να είναι, και μαζική φυσικά, η αντίδρασή τους στα σχέδια Μελισσανίδη, για να σωθεί η Νέα Φιλαδέλφεια και ο πνεύμονάς της, το Δάσος μας· και αυτό, έχω τη γνώμη, θα πράξουν και πάλι εν καιρώ, όπως άλλοτε.
Έχουν μακρά και λαμπρή ιστορία, επί του προκειμένου, οι κάτοικοι της Νέας Φιλαδέλφειας.
Κώστας Π. Παντελόγλου
