Μείζονος σημασίας ζήτημα, κατά τη γνώμη μου, το τι υπήρξε το ΕΑΜ. Και τούτο διότι συνιστά τομή στην ελληνική ιστορία, έχει αυλακώσει βαθιά το σώμα του έθνους, έτσι που μπορούμε να μιλάμε για προ και μετά του ΕΑΜ εποχή.
Καταχωρώ σήμερα στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας τη γνώμη ενός πολιτικού που δεν κατέχονταν, όπως έδειξε η στάση του κατά τα χρόνια της Κατοχής μα και αργότερα, από φιλικά αισθήματα προς το ΕΑΜ, κάθε άλλο! Τη γνώμη του Γεωργίου Παπανδρέου, του πρωθυπουργού της Απελευθέρωσης:
“Το ΕΑΜ υπήρξε πράγματι μεγάλη εθνική και ηθική και λαϊκή δύναμις. Επροκάλεσε με την εμφάνισίν του την μέθην της απελευθερώσεως και εστηρίχθη όχι απλώς εις την συγκατάθεσιν αλλά εις τον ενθουσιασμόν, εις την ψυχικήν κατάκτησιν του λαού και ιδίως της νεότητος”.
Εξηγείται, θαρρώ, μετά ταύτα, η αποτυχία της μεταπολεμικής προσπάθειας αποεαμοποίησης της ελληνικής κοινωνίας και εξουδετέρωσης της επιρροής των Ελλήνων κομμουνιστών, που υπήρξαν εκ των πρωτεργατών του Εαμικού αγώνα.
Κώστας Π. Παντελόγλου
Κώστα! ξέχασες ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου είπε και το “πιστεύομεν και εις την Λαοκρατίαν!” ή μήπως ξέχασες τον βρώμικο ρόλο του που έπαιξε στην Κατοχή, την Καζέρτα και τον Λίβανο, και στα Δεκεμβριανά στην Αθήνα; γιά όνομα του Θεού, μην πιστεύομεν και εις τον Γεώργιον Παπανδρέου (τον επιλεγόμενον και Παπατζή…)