Ένα από τα επακολουθήσαντα την Α’ Εβδομάδα Λαϊκής Μουσικής (29 Αυγούστου – 4 Σεπτεμβρίου 1966) ήταν η εκ νέου εμφάνιση του υπερεξηντάχρονου ήδη Μάρκου Βαμβακάρη, του αποκληθέντος και Πατριάρχη του Λαϊκού Τραγουδιού.
Μια ορισμένη δισκογραφική επανεμφάνιση του Μάρκου Βαμβακάρη είχε βέβαια προηγηθεί από το 1960 και μετά· ο Μάρκος κέρδιζε και πάλι τη θέση του στις καρδιές και το νου των Ελλήνων, τον άκουγαν και οι νέοι του ’60, μάθαιναν τα τραγούδια του, άρχισαν να ενδιαφέρονται γι’ αυτόν και το έργο του.
Όμως εδώ θα ήθελα να αναφέρω τη συμμετοχή του στην εκδήλωση του Συλλόγου Κρητών Σπουδαστών το Νοέμβριο του 1966· και ακόμη τις εμφανίσεις του Μάρκου Βαμβακάρη: 1) το Δεκέμβριο του 1966 στο Θέατρο “Κεντρικόν” σε συναυλία που οργανώθηκε από τον Τάσο Σχορέλη – 2) το Φεβρουάριο του 1967 στο χορό της απογευματινής εφημερίδας Δημοκρατική Αλλαγή, που είχε τεθεί στην υπηρεσία της αληθινής δημοκρατίας, διευθύνονταν από τον Ιωάννη Ευαγγελίδη, και είχε τα γραφεία της στην οδό Σταδίου 10 στην αθήνα – εφημερίδας ομοϊδεάτισσας της πρωινής Αυγής – και 3) τον επόμενο μήνα στο χορό του Συλλόγου Φοιτητών Νέας Φιλαδέλφειας (πρόεδρος Θανάσης Μάλλιος), που έλαβε χώρα σε ταβέρνα της περιοχής, ευρισκόμενη λίγο πιο πάνω από το συγκρότημα των πρώτων εργατικών κατοικιών της Νέας Φιλαδέλφειας επί της Λεωφόρου Δεκελείας, απέναντι από το Δάσος. Η εμφάνιση αυτή, με τη βοήθεια του δικού μας Παναγιώτη Κουνάδη, και με την παρουσία των παιδιών του Στέλιου και Δομένικου, ήταν η τελευταία ίσως εμφάνιση του Μάρκου Βαμβακάρη. Στην ίδια ταβέρνα, ας συμπληρώσω εδώ, πως είχαμε πραγματοποιήσει πολυπληθή συνεστίαση της ΕΔΑ, παρουσία του πρώην Υπουργού και συνεργαζόμενου με το κόμμα Σταμάτη Μερκούρη, Προέδρου της Επιτροπής για την Βαλκανική Συνεννόηση, ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 28ης Μαΐου 1967, οι οποίες δεν πραγματοποιήθηκαν λόγω της ενσκηψάσης δικτατορίας των συνταγματαρχών.
Επιστέγασμα της επανεμφάνισης του Μάρκου Βαμβακάρη μετά την Α’ Εβδομάδα Λαϊκής Μουσικής, και ξεχωριστής σημασίας, κρίνω την εκτενή αναφορά της Πανσπουδαστικής – στο τελευταίο της φύλλο πριν τη δικτατορία των συνταγματαρχών – στον Μάρκο, στον υμνωδό, όπως τον χαρακτήριζε, “όλων των εργατικών συνοικιών και γειτονιών της Ελλάδας”.
Κώστας Π. Παντελόγλου
