Απαντώντας στην ανάρτησή μας της Παρασκευής 6/10/2017, οι σταφιλαδελφειώτες και σταφιλαδελφειώτισσες επαναλαμβάνουν κάτι εντελώς αβάσιμο, που ακούγεται όμως ήδη από το 2013 από την πλευρά του επίσημου μηχανισμού του Μελισσανίδη και των αυθόρμητων υποστηρικτών του:
(…) ένα αναπτυξιακό έργο 80 εκ. ευρώ μόνο καλό μπορεί να κάνει στην πόλη.
Τι εννοούν με τον όρο “αναπτυξιακό έργο”;
Ανάπτυξη (growth) ονομάζεται “η μακροχρόνια αύξηση του δυνητικού προϊόντος που μπορεί παράγει μια (αναπτυγμένη) οικονομία”. Ποιο είναι το προϊόν που θα αυξηθεί με την “Αγιά Σοφιά”; Στο γήπεδο θα γίνονται οι ίδιοι ποδοσφαιρικοί αγώνες που σήμερα γίνονται αλλού. Οι θέσεις εργασίας που θα προστεθούν για τη λειτουργία του γηπέδου θα αφαιρεθούν από το ΟΑΚΑ. Οι πιθανές άλλες δραστηριότητες (συναυλίες κλπ.), επίσης θα μεταφερθούν από αλλού, αν οι διοργανωτές συναυλιών θεωρήσουν ελκυστικό το χώρο. Η γενική επισκεψιμότητα της πόλης, σε καφετέριες και σουβλατζίδικα μπορεί να αυξηθεί, αλλά κάθε σουβλάκι ή καφές που καταναλώνεται εδώ, δε θα καταναλωθεί κάπου αλλού. Κάποτε έρχεται ο κορεσμός κάθε ανάγκης, μας διδάσκει η κλασική πολιτική οικονομία. Πόσα σουβλάκια πια ν’ αντέξει κανείς και πόσους καφέδες; Θα πάθουν τα νεφρά μας και τα νεύρα μας.
Εξ ορισμού, λοιπόν, το έργο δεν είναι αναπτυξιακό. Ναι, επιδιώκει μια μορφή αναδιανομής εσόδων και κερδών, αλλά δεν πρόκειται να αυξήσει μακροχρόνια το δυνητικό προϊόν της ελληνικής ή έστω της αθηναϊκής οικονομίας. Απλώς τα νοίκια που σήμερα η ΠΑΕ ΑΕΚ πληρώνει στο ΟΑΚΑ θα γίνουν αποπληρωμές δανείων προς τις τράπεζες που θα χρηματοδοτήσουν το έργο και ίσως κάποιοι καφέδες παραπάνω σερβιριστούν στη Νέα Φιλαδέλφεια (αν και, όπως εύκολα παρατηρεί κανείς, ακόμη και χωρίς “Αγιά Σοφιά” πολλοί καταστηματάρχες σερβίρουν ήδη αυτούς τους καφέδες – πόσους περισσότερους θα σερβίρουν;).
Επιπλέον, όσον αφορά τη φιλαδελφειώτικη οικονομία, που περιγράφεται συνήθως ως καταρχάς ωφελημένη από την “Αγιά Σοφιά”, για να μιλάμε για αύξηση του δυνητικού προϊόντος, θα πρέπει να υπολογίσουμε όχι μόνο τα κέρδη, αλλά και τα κόστη. Σε επίπεδο πόλης, δεν έχει και τόση σημασία αν ο Λύσανδρος Γεωργαμλής πουλήσει μερικά σουβλάκια παραπάνω ή αν οι αδελφοί Ντικιάδη ανοίξουν κι άλλη καφετέρια, για να μιλήσουμε μόνο για ντόπιους επιχειρηματίες (διότι υπάρχουν και οι άλλοι, που έτσι κι αλλιώς ξοδεύουν τα κέρδη τους από τα μαγαζιά που διατηρούν στη Νέα Φιλαδέλφεια αλλού, άρα η τοπική οικονομία δεν ωφελείται ούτε εμμέσως). Αν τα μαγαζιά της εστίασης από εκατό γίνουν διακόσια, θα πρέπει να μοιραστούν τον πεπερασμένο αριθμό των πελατών τους ή να επιδιώξουν να προσελκύσουν κι άλλους. Όμως για να γίνουν τα μαγαζιά διακόσια, για να υπάρχει δηλαδή “ελπίδα” αύξησης της επισκεψιμότητας και της κατανάλωσης, οι κάτοικοι δε θα μπορούμε να διασχίσουμε τους δρόμους απ’ τα τραπεζοκαθίσματα και θα έχουμε μετατραπεί σε ενοχλητικούς ζωντανούς οργανισμούς που χαλάνε το γραφικό για τους επισκέπτες ντεκόρ του προσφυγικού συνοικισμού με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις τους για βιώσιμη πόλη. Κι αυτό είναι το βασικό ζήτημα με το δρόμο που έχουν πάρει τα πράγματα.
Όσο για την τύχη των άλλων καταστημάτων της πόλης, που σύμφωνα με μια αυθαίρετη άποψη (η οποία επίσης κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με τη φιλολογία για το γήπεδο) θα ωφεληθούν απ’ την όποια γενική αύξηση της επισκεψιμότητας, ας μην πάμε μακριά: αρκεί να ρωτήσουμε τους καταστηματάρχες που δεν ασχολούνται με την εστίαση κι έχουν κλείσει τα μαγαζιά τους τα τελευταία χρόνια, ενώ ταυτόχρονα ανοίγουν μαγαζιά εστίασης (ενίοτε στους ίδους χώρους που εγκατέλειψαν οι προηγούμενοι, με υψηλότερα ενοίκια για τους ιδιοκτήτες). Για το αν η αύξηση των ενοικίων συνιστά ανάπτυξη, είμαστε βέβαιοι ότι ακόμη και οι σκληρότεροι υποστηρικτές της mainstream οικονομικής επιστήμης έχουν τις αμφιβολίες τους.
Βεβαίως υπάρχει ένα σημείο “αναπτυξιακό” στο έργο της “Αγιά Σοφιάς”: Είναι η ίδια η κατασκευή του, το τσιμέντο που πρόκειται να πέσει, από την οποία ωφελούνται οι εργολάβοι και ο “project manager” Δημήτρης Ανδριόπουλος με την Dimand A.E. του. Και γιατί ωφελούνται; Διότι επί της ουσίας τα κόστη της κατασκευής έχουν ευφυέστατα κατανεμηθεί μεταξύ δημοσίου ταμείου, οπαδών της ΑΕΚ και πιστωτικού συστήματος των τραπεζών. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
ΥΓ. Δεν εγκάλεσε κανείς κανέναν – λάθος λέξη χρησιμοποιείτε, αγαπητοί σταφιλαδελφειώτες και αγαπητές σταφιλαδελφειώτισσες. Αντιθέτως, σας επικρότησα για το γεγονός ότι αναγνωρίζετε, έστω και καθυστερημένα, ότι αυτό το έργο δεν είναι θεραπεία δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Θα μπορούσα να σας εγκαλέσω για το γεγονός ότι αδιαφορούσατε μέχρι αυτές τις μέρες για το ζήτημα της υπογειοποίησης, όπως ακριβώς έκανε και η δημοτική αρχή, παρά το γεγονός ότι το σχέδιο και τα προβλήματά του, όπως αυτά που περιγράφετε, είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Και, βεβαίως, ο όρος “σύνθεση απόψεων” σημαίνει εκατέρωθεν μετακινήσεις προς μια νέα συναίνεση, όχι απόκρυψη της μιας άποψης, όπως επιχειρείται με διάφορους τρόπους να επιβληθεί εδώ και πολύ καιρό στη μικρή μας πόλη, και επιβολή μιας χουλιγκάνικης κυριαρχίας που εκφράζεται κι επωνύμως στα σχόλια κάτω απ’ τις αναρτήσεις σας. Πείτε ανοιχτά, σταφιλαδελφειώτες και σταφιλαδελφειώτισσες, τι γνώμη έχετε για την επώνυμη δήλωση οπαδού ότι ανυπομονεί να τελειώσει το γήπεδο για να έρχεται να κατουράει στις αυλές των φιλαδελφειωτών;
π.
