Το 1947 από το Υπουργείο Ανοικοδομήσεως κυκλοφόρησε η “Έκθεση Δοξιάδη” με τον τίτλο “Θυσίες της Ελλάδος. Αιτήματα και Επανορθώσεις στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο”.
Η Έκθεση αυτή αναφέρεται στα μεγέθη των καταστροφών που προκάλεσαν η Γερμανία, η Ιταλία και η Βουλγαρία κατά τους χρόνους της Κατοχής, αλλά και στη μεγάλη αδικία σε βάρος της Ελλάδας από τους Συμμάχους μεταπολεμικά.
Βήμα το βήμα στην “Έκθεση Δοξιάδη” σημειώνονται οι καταστροφές σε κάθε τομέα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής λεπτομερώς. Δεν είναι βέβαια δυνατό να σημειώσω εδώ αναλυτικά τα σχετικά στοιχεία· μπορώ όμως να σημειώσω ότι Γερμανοί και Βούλγαροι κατέστρεψαν τα υδραυλικά και αρδευτικά έργα των κάμπων της Θεσσαλονίκης και των Σερρών, έργο των Ελλήνων μηχανικών τον Μεσοπόλεμο, που είχε συντελέσει στην ουσιαστική αύξηση της αγροτικής παραγωγής· ότι κακή υπήρξε η διατροφή του πληθυσμού (από 2800 θερμίδες προπολεμικά έπεσε στις 930 το 1942) και μόνο το 4% του λαού διατρέφονταν ικανοποιητικά το χειμώνα του 1941-1942, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες ήσαν οι νεκροί από την πείνα, αποτέλεσμα της λεηλασίας των αγαθών από τους κατακτητές, της μείωσης της παραγωγής και της μη εισαγωγής τροφίμων.
Κλείνοντας το σημείωμα αυτό σημειώνω πως, κατά τον Κωνσταντίνο Δοξιάδη, οι καταστροφές άρα και οι αξιώσεις της Ελλάδας ήταν σωρευτικά το εθνικό εισόδημα 33 ετών ή ο προϋπολογισμός του Κράτους για 130 χρόνια (το 1938 το εθνικό εισόδημα ήταν 60 δις δραχμές και ο κρατικός προϋπολογισμός 15 δις δραχμές).
Κώστας Π. Παντελόγλου
