Μια σειρά κομμάτια του Λευτέρη Παπαδόπουλου, που δημοσιεύτηκαν στα Νέα από τον Ιούλη έως το Νοέμβρη του 1975, έγιναν βιβλίο από τις Εκδόσεις Ερμείας (επιμέλεια του Δημήτρη Ιατρόπουλου), που εκτείνεται σε 150 σχεδόν σελίδες, με πρόλογο του Αλέξανδρου Λυκουρέζου, και τίτλο Επαρχίες της Αθήνας.
Μετά το “Γιατί αυτό το βιβλίο” του Λευτέρη Παπαδόπουλου ακολουθούν: η Κοκκινιά του, η Δραπετσώνα του, ο Κορυδαλλός του, το Πέραμά του, το Περιστέρι του, ο Βύρωνάς του, η Νέα Ιωνία του, το Γαλάτσι του, το Χαϊδάρι του, ο Ταύρος του, η Καισαριανή του (που της έχει γράψει κι ένα τραγούδι), το Μοσχάτο του, το Αιγάλεώ του, το Κερατσίνι του, πλαισιωμένα με φωτογραφίες καλλιτεχνικής αποτύπωσης του ελάχιστου, ευαισθησίας Δημήτρη Αργυρόπουλου.
Οφείλω θαρρώ να σημειώσω πως στην έρευνα αυτή του Λευτέρη Παπαδόπουλου είναι παρόντες με τα στοιχεία και τις γνώμες τους και οι Δήμαρχοι, οι εκλεγμένοι στις πρώτες μετά τη δικτατορία των συνταγματαρχών δημοτικές εκλογές: ο Ντίνος Κατσαφάνας (Κοκκινιά), ο Νίκος Χατζόπουλος (Δραπετσώνα), ο Φθενάκης (Κορυδαλλός), ο Μιχαήλ Δημητριάδης (Πέραμα), ο Δημήτρης Φωλόπουλος (Περιστέρι), ο Δημήτρης Κωνσταντιλιέρης (Βύρωνας), ο Γιάννης Δομνάκης (Νέα Ιωνία), ο Βασίλης Παπαδιονυσίου (Γαλάτσι), ο Δημήτρης Γιαχνής (Χαϊδάρι), ο Χονδρογιάννης (Ταύρος), ο Παναγιώτης Μακρής (Καισαριανή), ο Ανδρέας Παπαδημητρίου (Μοσχάτο), ο Σταύρος Μαυροθαλασσίτης (Αιγάλεω) και ο Χρήστος Φωτίου (Κερατσίνι).
Οι Επαρχίες της Αθήνας (και του Πειραιά) μιλάνε για τα προβλήματα του κοσμάκη, όπως σημειώνει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και αναδεικνύουν ένα θέμα, εκείνο των ρεμάτων, από μια ορισμένη σκοπιά, συμπληρώνω τώρα εγώ, που το θέμα αυτό έχει γίνει και πάλι πρώτης γραμμής, ιδωμένο όμως με άλλο μάτι.
Ας μου επιτραπεί να γράψω πως οι Επαρχίες της Αθήνας ήρθαν μετά από δύο μεγάλες έρευνες, που πήρε μέρος και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στα Νέα τον καιρό της δικτατορίας των συνταγματαρχών, αναφερόμενες στα πανεπιστήμια της Ελλάδος μα και πόλεις της, έρευνες που θα χαρακτήριζα σημαντική αντιδικτατορική συμβολή του νόμιμου τύπου. Μα γι’ αυτές μια άλλη φορά εδώ στον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας.
Κώστας Π. Παντελόγλου
