Γίνεται, εδώ και κάποια χρόνια, μετ’ επιτάσεως τελευταία, μια προσπάθεια, με πολλούς τρόπους, αποδόμησης της έννοιας της Αριστεράς.
Το προβάδισμα φυσικά το έχουν δυνάμεις της άρχουσας τάξης που συχνά-πυκνά διατυπώνουν την άποψη πως η διάκριση Αριστερά-Δεξιά δεν έχει νόημα, απαξιώνοντας μ’ αυτό τον τρόπο και την Πολιτική γενικότερα: το κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή πρωταγωνιστούσε και πρωταγωνιστεί εν προκειμένω (ακόμα πρόσφατα, στις 15 Σεπτεμβρίου 2018 στη Θεσσαλονίκη, ο τωρινός πρόεδρος του κόμματος αυτού Κυριάκος Μητσοτάκης επανέλαβε την άποψη αυτή).
Το περίεργο ωστόσο δεν είναι αυτό· το περίεργο είναι πως προσπάθεια αποδόμησης της έννοιας της Αριστεράς επιχειρούν, σκόπιμα και ανιστόρητα, και δυνάμεις από το σκορποχώρι του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος της τελευταίας 50ετίας (1968-2018), που έχουν κατά νου κάποιο σχέδιο δικό τους σοσιαλισμού-κομμουνισμού, πετώντας στα σκουπίδια της ιστορίας και της πολιτικής το ένδυμα της Αριστεράς, φορώντας και καλά τη μόνη ορθή περιβολή, αγνοώντας πως ανάμεσα στα 1951 και 1967, και όχι μόνο, αριστερός σήμαινε κομμουνιστής και κομμουνιστής σήμαινε αριστερός.
Τι στο διάολο, δε γνωρίζουν πως στον Μεσοπόλεμο, παραδείγματος χάριν, οι πρωτοπόροι δάσκαλοι την παράταξή τους την είχαν ονομάσει “Αριστερή Παράταξη των Δασκάλων” μ’ επικεφαλής τον κομμουνιστή ηγέτη Νίκο Πλουμπίδη; Ότι ο Αρχηγός του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης μίλαγε, μετά την επιστροφή του από το Νταχάου, και εξ ονόματος της Δημοκρατικής Αριστεράς, αναφερόμενος στον πολιτικό συνασπισμό των κομμάτων του ΕΑΜ τις προτάσεις και αποφάσεις του; Ότι οι κομμουνιστές όχι μόνο δεν απέρριπταν την έννοια της Αριστεράς, αλλά και εγκολπώνονταν την έννοια της Δημοκρατίας (Δημοκρατικοί Σύλλογοι, Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, Δημοκρατική Παράταξη, Δημοκρατικός Συναγερμός, Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά, εφημερίδα “Δημοκρατικός”, εφημερίδα “Δημοκρατική”, εφημερίδα “Δημοκρατική Αλλαγή” κ.ά.;
Στο σημείωμά μου αυτό θα ήθελα άλλη μια φορά να επαναλάβω τη γνώμη μου ότι τα κομμάτια και θρύψαλα του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος δε συνιστούν Αριστερά και Κομμουνιστικό Κόμμα, και πως ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε άλλο παρά συνιστά Αριστερά και κόμμα κινούμενο σε κομμουνιστικές ράγες.
Κώστας Π. Παντελόγλου
